กว่าจะเป็นธุดงค์ธรรมชัย ปีที่ 3 ตอน เบื้องหลังกลีบดอกดาวรวย
ถนนสายทองคำที่ยาวสุดสายตา หากเพ่งมองให้ชัดลงไปจะพบว่าล้วนเกิดจากดาวรวยกลีบเล็ก ที่ผู้คนนำมาโปรยประสานกันได้อย่างละเอียดลงตัว งดงามอย่างทองคำจริง ๆ และเหมาะสมกับการต้อนรับพระธุดงค์เป็นอย่างยิ่ง และหากรวม 27 วันแล้วจะต้องใช้ดาวรวยกว่า 72 ล้านดอก
เวสสันดรชาดก ตอนที่ ๑๕ ( กัณหาชาลีได้รับอิสรภาพ )
พระราชาเวสสันดรพระองค์ใดเป็นที่พึ่งอาศัยของยาจกทั้งหลาย ดุจธรณีเป็นที่พึ่งอาศัยของสัตว์ทั้งหลาย หรือเป็นที่ไปมาของยาจกทั้งหลาย ดุจสาครเป็นที่ไหลหลั่งไปมาแห่งแม่น้ำทั้งหลาย พระราชาเวสสันดรพระองค์นั้น เมื่อเสด็จประทับแรม ณ ราวไพร ได้พระราชทานพระโอรสพระธิดาแก่ข้าพระบาท
ทศชาติชาดก เรื่อง พระเตมีย์ ผู้ยิ่งด้วยเนกขัมมบารมี ตอนที่ 16
จึงกลับมาแลดูพระองค์ก็จำได้ ว่า ใช่พระเตมิยราชกุมารแน่แล้ว จึงหมอบลงแทบพระบาทของพระโพธิสัตว์ ประคองอัญชลีทูลวิงวอนว่า “ข้าแต่พระราชโอรส ขอพระองค์จงเสด็จกลับพระนครเถิด ข้าพระบาทจะนำพระองค์กลับสู่ราชมณเฑียร ขอพระองค์จงครองราชย์สมบัติ ขอจงทรงพระเจริญ พระองค์จะอยู่ทำอะไรในป่านี้เล่า
ประมวลภาพ Big Cleanning Day ร่วมใจทำความสะอาดถนนคลองหลวง 22 พ.ย.54
กิจกรรมทำความสะอาดถนนคลองหลวง ตลอดแนวคลอง 1-4 ในวันอังคารที่ 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554 นี้
ติงทีวีรัฐมองผู้ชมเป็นผู้บริโภค เน้นประวัติศาสตร์-ภาษาน้อย
กองทัพสั่งห้ามใช้"อี-เมล"ตปท. หวั่น"ข้อมูลลับ"ความมั่นคงรั่ว
จากใจสู่ใจ..ช่วยภัยแผ่นดินไหวประเทศเนปาล
ณ ศูนย์บรรเทาทุกข์และฟื้นฟูจิตใจเมืองธัมมัสถาลิ เมืองสำคัญทางประวัติศาสตร์ของการเผยแผ่พระพุทธศาสนา เป็นที่ตั้งของเจดีย์เก่าแก่อายุราว 2,300 ปี ที่นี่ทีมงานได้พบกับราซู สาวน้อยนักศึกษาปริญญาโท ซึ่งเคยอบรมอุบาสิกาแก้ว แม้บ้านของเธอจะประสบภัยแผ่นดินไหว แต่ราซูก็เลือกที่จะมาทำหน้าที่เป็นผู้ให้ก่อนเป็นผู้รับ
ทศชาติชาดก เรื่อง มโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 142
ยามใด ที่พราหมณ์เกวัฏส่องดูใบหน้าของตนบนกระจก มองเห็นรอยแผลเป็นที่หน้าผากทีไร ก็ให้เป็นเดือดเป็นแค้น จนไม่อาจที่จะสกัดกลั้นเพลิงโทสะที่เดือดพล่านอยู่ภายในใจได้ ถึงกับขบกรามแน่น แล้วเปล่งเสียงคำรามออกมาดังๆ ด้วยแรงแค้นแรงอาฆาตที่สุมแน่นอยู่เต็มหัวอก
ทศชาติชาดก เรื่อง มโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 141
พราหมณ์อนุเกวัฏกลับเข้าไปในฐานทัพแล้ว ก็ตะโกนก้องร้องประกาศแก่พวกพ้องว่า “พระเจ้าจุลนีหนีไปแล้ว...พวกเรารีบหนีกันเร็ว ขืนอยู่จักต้องตายไปตามๆกัน ไปเถิดพวกเรารีบหนีเร็วเข้า” บรรดาผู้สืบราชการลับ เมื่อได้ยินเสียงตะโกนร้อง ก็พากันตะโกนบอกต่อๆกันไป จนเสียงดังระเบ็งเซ็งแซ่ไปทั้งกองทัพปัญจาละ
เสริมคันกั้นน้ำป้อง "รพ.ศิริราช"
ทหารจากกองทัพเรือและกองทัพบกต่างช่วยกันนำกระสอบทราย กั้นเป็นแนวกำแพงสูงร่วม3เมตร เพื่อป้องกันระดับน้ำจากแม่น้ำเจ้าพระยาที่สูงขึ้น และจะไหลท่วมที่โรงพยาบาลศิริราช และบริเวณท่าน้ำวัดระฆังโฆสิตาราม ย่านบางกอกน้อย
