ยอมตายในสมรภูมิิ

การประสบอุบัติเหตุครั้งนี้ เหมือนจะหมดสิ้นทุกอย่าง เพราะต้องเสียค่ารักษาไปเป็นจำนวนมาก แต่ลูกและสามีก็ยังมาวัดอย่างต่อเนื่อง มาทั้งครอบครัวบ้าง สลับกันมาบ้างเพื่ออีกคนจะได้อยู่เฝ้าร้านค้า แม้จะต้องนั่งรถบัสนานถึง 12 ชั่วโมง

พระพากุลเถระ ตอน สร้างมหากุศลใหญ่ในสมัยพระวิปัสสีพุทธเจ้า

ในยุคของพระวิปัสสีพุทธเจ้า พระพากุลเถระได้เกิดในตระกูลพราหมณ์ ณ กรุงพันธุมวดี ต่อมาได้ออกบวชเป็นดาบสฤๅษี และบำ เพ็ญเพียรจนได้ฌาน จนกระทั่งวันหนึ่ง ท่านได้ทราบข่าวการตรัสรู้ธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จึงได้ไปเข้าเฝ้าเพื่อฟังธรรมแล้วเกิดจิตเลื่อมใส ทำให้ท่านถือเอาพระรัตนตรัยเป็นสรณะ อีกทั้งยังหมั่นมาฟังธรรมและคอยดูแลอุปัฏฐากพระศาสดาตามโอกาสสมควร

จดหมายจากลูกพระธัมฯพันธุ์ฮาร์ดคอร์ ตอน ไปลุยชวนบวชที่ย่านรามคำแหง

ลูก กัลฯสุนันท์ วรรธนรียชาติ ลูกพระธัมฯพันธุ์ลุย เจ้าค่ะ หลวงพ่อคะ ช่วงนี้ลูกออกไปลุยชวนแมนแมนบวชทุกวันไม่มีวันหยุดค่ะ เพราะเราเกิดมาสร้างบารมี เราต้องชวนคนอื่นทำความดี

เพื่อลูก...แม่ยังตายไม่ได้

ลูกต้องใช้ความอดทนอยู่กับ สามีเป็นอย่างมาก เพราะสามีไม่เคยปรับตัวเข้าหาลูกเลย ซ้ำร้ายยังเอาความคิดของตัวเองเป็นใหญ่ และยังล้มเหลวในหน้าที่การงานอีกด้วยต้องออกจากงานอยู่บ่อยๆ จึงทำให้ค่าใช้จ่ายภายในครอบครัวตกมาเป็นหน้าที่ของลูกที่จะต้องหาเพื่อมา จุนเจือครอบครัว จนลูกคิดที่จะฆ่าตัวตายให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลย แต่ลูกก็จะคิดอีกว่า “ ถ้าเราตาย ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของเราต้องลำบากเป็นแน่ เมื่อคิดได้เช่นนี้ลูกจึงได้คิดว่า ต้องอยู่เพื่อลูกชายคนนี้ค่ะ ”