โดนของ แต่ไม่ใช่ของคุณไสย

ผู้หญิงคนหนึ่ง...เธอได้เจอกับหมู่คณะตั้งแต่ปี พ.ศ.2528 ได้ทำบุญทุกบุญกับหมู่คณะ และทำหน้าที่ผู้นำบุญอย่างเข้มแข็ง เธอสามารถประพฤติพรหมจรรย์ได้ จนอายุ 45 ปี...เมื่อไม่นานมานี้ เธอได้พบกับผู้ชายคนหนึ่ง อายุ 52 ปี เป็นพ่อหม้าย ลูกติด ภรรยาตาย รู้จักกันได้เพียง 3 เดือน ก็นัดหมายจะไปอยู่ด้วยกันแล้ว เธอเปลี่ยนไปมาก ไม่สนใจในการสร้างบารมีเหมือนแต่ก่อน ห่างจากบุญไป...ญาติพี่น้อง ต่างพากันคิดว่า เธออาจจะถูกคุณไสย...ความจริงเป็นอย่างไร...ที่นี่...มีคำตอบ

ยอมพาลูกน้อยไปผ่าเพราะว่าขาเดินไม่ได้

คุณพ่อของเธอ ต้องประสบอุบัติเหตุจนเสียชีวิต เมื่อเธออายุเพียง 7ปี ทำให้ครอบครัวของเธอต้องพบกับความยากลำบาก…ลูกชายของเธอ ตอนคลอดก็คลอดก่อนกำหนด ภายหลังจากคลอดแล้ว ปรากฏว่า เขาไม่สามารถเดินได้ แม้จะเข้ารับการผ่าตัดถึง 2ครั้งก็ยังไม่สามารถเดินได้ …และการตายอย่างมีปริศนาของคุณพ่อสามีของเธอ…

เพื่อนกันไม่มีวันหยุด

อีกทั้งแม่ของลูกเองและแม่ของเพื่อนกัลยาณมิตรยัง เคยจำผิดอีกด้วยว่าเพื่อนของลูกเป็นตัวลูกเอง เพื่อนคนนี้ได้ช่วยเหลือเกื้อกูลลูกมาโดยตลอดในทุกๆเรื่อง โดยเฉพาะในยามที่ลูกทุกข์ยากลำบากในชีวิตก็คอยอยู่เคียงข้างให้กำลังใจอยู่ เสมอ ชักชวนกันทำความดี ทำบุญร่วมกันเป็นประจำเสมอมา

โอวาทจากคุณครูไม่ใหญ่เรื่องเตรียม กาย วาจา ใจ ให้พร้อมก่อนเดินธุดงค์ฯ

เส้นทางมหาปูชนียาจารย์ ไม่ใช่เรื่องที่จะเกิดขึ้นง่ายๆ ใครได้เดินในเส้นทางนี้ก็ดี หรือได้มีส่วนร่วมสนับสนุนถวายกำลังใจแด่พุทธบุตรเนื้อนาบุญนี้ก็ดี ล้วนเป็นผู้มีบารมีแก่ๆทั้งสิ้น พอเขาเห็นความสงบเสงี่ยมสง่างามทั้งพระทั้งโยม

รอให้แก่ ก็แย่เสียก่อน

เมื่อถูกชักชวนให้ทำบุญ พี่สาวของเธอมักจะพูดว่า “เดี๋ยวรอให้แก่ก่อน” ...แต่ความตายไม่มีนิมิตหมาย อนิจจา พี่สาวของเธอเสียชีวิตเมื่ออายุได้ 42ปี...ผู้ที่สั่งสมบุญอยู่เสมอๆ กับผู้ที่ไม่เชื่อเรื่องบุญบาป ไม่สนใจในการสั่งสมบุญ จะมีชีวิตหลังความตายแตกต่างกันอย่างไร...เรื่องนี้จะเป็นอุทาหรณ์ ให้เราหมั่นสั่งสมบุญตั้งแต่วันนี้ ก่อนที่เวลาของเราจะหมดไป โดยที่เราไม่มีโอกาสจะรู้ได้เลยว่าเมื่อไหร่ความตายจะมาถึง...

เจ็บกระดองใจ

ชีวิตของลูกถูกทำร้ายจิตใจ สาเหตุเพราะพ่อของลูกซึ่งมีอาชีพเป็นครูใหญ่ ชอบดื่มเหล้า สูบบุหรี่ เล่นการพนัน เจ้าชู้ กดขี่บีบเค้นครอบครัวอย่างไร้ความเมตตา

ฉิ่ง ฉาบ ขมิ้น ปูน ค้อน ตะปู พริก เกลือ

ภรรยาของผมซึ่งเป็นคนอีสาน ถูกญาติพี่น้องของผมชี้หน้าด่าเป็นภาษาจีน และถูกจับกลุ่มนินทาทั้งต่อหน้าและลับหลัง ทั้งๆที่ภรรยาผมพยายามดูแลปรนนิบัติญาติฝ่ายของผมอย่างสุดความสามารถ ภรรยาผมเรียกทีมน้องๆ ผมว่า “ฉิ่ง ฉาบ ขมิ้น ปูน ค้อน ตะปู พริก เกลือ”

กอดเลย...ก่อนไม่มีแม่ให้กอด, กราบเลย...ก่อนไม่มีแม่ให้กราบ

และหากแม่จะแสดงความเห็นอะไรขึ้นมาบ้าง ลูกทั้งสองคือคนโตและคนเล็กก็จะแผดเสียง ตะวาดอย่างก้าวร้าวว่า “หุบปาก ใครใช้ให้ออกความเห็น ไม่รู้เรื่องแล้วอย่าพูด…” คือแม่จะพูดอะไรเป็นผิดหมด และจะถูกดูถูกหาว่าโง่

คนดำรำพัน

แม่ฝันว่า มีเด็กผมโก๊ะตัวดำปี๋ มาเกาะขาแม่ และพูดว่า แม่ขอไปวัดด้วยนะ แม่ไม่ชอบก็ทั้งถีบ ทั้งไล่ แต่ก็ยังไม่ไป แถมยังเรียกแม่อีก พอลูกเกิดมาแม่ก็บอกว่าลูกตัวดำปี๋เลย ใครๆเขาก็เลยเรียกลูกว่า “ทองดำ” จะทำยังไงได้ล่ะเจ้าคะ..

แม่จ๋า...คิดถึงหนูบ้างไหม

คุณแม่จำใจต้องยกเธอให้คนอื่นตั้งแต่เธอยังเล็ก ด้วยความจำเป็น …ผ่านมากว่า 20ปี เธอจึงมีโอกาสได้พบญาติและคุณแม่ที่แท้จริงอีกครั้ง …เธอประกอบเหตุมาอย่างไร แม้จะแต่งงานโดยวิธีการคลุมถุงชน แต่เธอก็ได้สามีที่ดี ทำหน้าที่เป็นพ่อบ้านที่ดีตลอดมา อีกทั้งลูกๆทุกคนของเธอเป็นเด็กดี น่ารัก เชื่อฟังพ่อแม่