ทุกข์เพราะกาม
“กาม” เป็นต้นเหตุสำคัญที่ก่อให้เกิดความหิวกระหายในใจของเรา ความอยากในกามได้คอยครอบงำ และบงการชีวิตเรา ให้เรารู้สึกไม่พอใจในสิ่งที่เรามี
ถ้าผู้พิพากษาตัดสินประหารชีวิตนักโทษจะผิดศีลข้อปาณาติบาตหรือไม่
การตรากฎหมายแต่ละข้อให้คิดให้มาก เพราะคนที่ตรากฎนั้นต้องแบกบาป รับบาปเอาไว้ ผู้พิพากษาไม่ได้แบกรับอะไรมาก ยกเว้นผู้พิพากษาที่แกล้งเขา หรือไม่ได้แกล้ง แค่ตัดสินไปตามเนื้อหานั้น แต่มีใจยินดีให้มันตายไปซะ ก็เป็นการอนุโมทนาบาปไป
มงคลที่ ๖ ตั้งตนชอบ - พฤติกรรมที่ชักนําให้เสื่อม
เรื่องนี้มีข้อคิดหลายอย่าง ทั้งเรื่องกฎ แห่งกรรม ความสำคัญของใจในช่วงสุดท้ายตอนศึกชิงภพ และเรื่องความฉลาดในการสอบสวน จนสามารถรู้ถึงเหตุที่แท้จริงจากผลที่เกิดขึ้น เรื่องการเป็นคนช่างสังเกต รู้ว่าใครเป็นพาล เป็นบัณฑิต เป็นมิตรหรือศัตรู
มงคลที่ ๖ ตั้งตนชอบ - เส้นทางที่เลือกเดิน
คนเหี้ยมโหดมีมือเปื้อนเลือดชอบฆ่าสัตว์ - เขาก็จะเป็นคนมีอายุสั้น คนที่ไม่เบียดเบียนสัตว์ ไม่ฆ่าสัตว์ เว้นขาดจากปาณาติบาต - เขาจะมีอายุยืน โรคภัยไข้เจ็บไม่เบียดเบียน
พิธีเจริญพระพุทธมนต์ เพื่อแผ่นดินไทยสงบสุข
พุทธศาสนิกชนจำนวนมาก ร่วมพิธีเจริญพระพุทธมนต์ อธิษฐานธรรมเพื่อแผ่นดินไทยสงบสุข ครั้งที่ 21
ฆ่าตัวตาย กรรมหนัก นรกเป็นที่ไป
บาปที่เกิดจากการฆ่าตัวตายมีกำลังมากกว่าการที่เราไปฆ่าผู้อื่นมากมายนัก
บุญทำให้กรรมเจือจางลงได้
คำถาม : กรรมมีวันหมดหรือเปล่าค่ะ หนูรู้ว่าหนูทำบาปเยอะ ไม่รู้ต้องชดใช้ไปอีกนานแค่ไหน
สามเณรนิโครธ (๓)
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บรรพชิตผู้มีศีลทั้งหลาย เข้าไปหาสกุลใด มนุษย์ในสกุลนั้นย่อมประสบบุญเป็นอันมาก โดยฐานะ ๕ ประการ คือ สมัยใด บรรพชิตผู้มีศีลเข้าไปหาสกุล จิตของพวกมนุษย์ ย่อมเลื่อมใส สมัยนั้น สกุลนั้นชื่อว่าปฏิบัติปฏิปทาที่ยังสัตว์ ให้เป็นไปพร้อมเพื่อสวรรค์
ผู้ให้กำเนิดสั่งให้ทำบาป
คำถาม : ผมอยากทราบว่าหากการดูแลและเชื่อฟังผู้ให้กำเนิดนั้นได้บุญ แล้วถ้าหากว่าผู้ให้กำเนิดสั่งให้เราไปทำในสิ่งที่ไม่สมควร เช่นให้ไปขโมยของคนอื่นถ้าเราทำเราจะได้บาปหรือบุญครับ (บาปที่ขโมยของหรือบุญที่เชื่อฟังผู้ให้กำเนิด?
สรรเสริญพระรัตนตรัยปลอดภัยทุกชาติ
เราได้เห็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น ผู้ฝึกพระองค์แล้ว แวดล้อมด้วยภิกษุสงฆ์ผู้ฝึกตน จึงยังจิตของตนให้เลื่อมใส และได้กล่าวชื่นชมพระองค์ผู้นำของโลกว่า พระศาสดาพระนามว่า ปทุมุตตระ ผู้ทรงแสวงหาคุณใหญ่ ทอดพระเนตรเห็นเราผู้มีจิตเลื่อมใส ประทับยืนท่ามกลางภิกษุสงฆ์ ได้ตรัสพระคาถาเหล่านี้ว่า พราหมณ์ใด ยังความร่าเริงให้เกิดขึ้นแล้ว สรรเสริญเรา พราหมณ์นั้นจักรื่นรมย์อยู่ในเทวโลกตลอดแสนกัป
