มงคลที่ ๒๔ มีความสันโดษ - รู้จักพอ ก่อให้เกิดสุข
การเปลี่ยนแปลง คือ การแสวงหา นั่นคือ สัญญาณบอกให้เรารู้ว่า เรายังไม่พบของที่ดีจริง จึงเบื่อหน่ายเร็ว หายเห่อเร็ว เมื่อเบื่อก็เปลี่ยนแปลง แสวงหากันต่อๆ ไปอย่างนั้น การแสวงหาที่ไม่มีที่สิ้นสุดนี้แหละ ที่เรียกว่าไม่สันโดษ
โครงการ Happy Meditation (ความสุขที่แท้จริง)
โครงการ Happy Meditation โครงการปฏิบัติธรรมระยะสั้น 3 วัน ณ ศูนย์ปฏิบัติธรรมบ้านสวนทอง อ. วังน้ำเขียว จ. นครราชสีมา ระหว่างวันที่ 6 - 8 เมษายน พ.ศ. 2561
วันนี้วันที่ 24 ของการเข้าพรรษา : ความลับจะถูกเปิดเผย
วันนี้นับจากวันเข้าพรรษามาได้ 24 วัน เราได้ตั้งใจเอาไว้ว่า พรรษานี้จะให้เป็น พรรษาแห่งการบรรลุธรรมของทุกคน พระในที่นี้คือพระรัตนตรัยในตัวหรือจำง่าย ๆ คือพระธรรมกายซึ่งมีอยู่ในตัวของทุกคนในโลก เป็นที่พึ่งที่ระลึกอย่างแท้จริง
วันนี้วันที่ 59 นับจากวันเข้าพรรษา : บางสิ่งที่แสวงหา
นับจากวันเข้าพรรษาได้ 59 วันแล้ว เหลือเวลาอีกแค่หนึ่งเดือนกับหนึ่ง วัน ก็จะออกพรรษากันแล้ว พรรษานี้ได้ชื่อว่า พรรษาแห่งการบรรลุธรรม คือ บรรลุพระธรรมกาย ซึ่งเป็นพระภายในตัวของเราและของทุกคนในโลก ไม่ว่า จะมีเชื้อชาติศาสนาและเผ่าพันธุ์ใด จะเชื่อหรือไม่เชื่อ รู้หรือไม่รู้ก็ตาม ทุกคน ล้วนมีพระธรรมกายอยู่ภายในกายทั้งสิ้น
เวสสันดรชาดก ตอนที่ ๙ ( ชูชกขอโอรสธิดา )
บุคคลไม่อาจให้สิ่ง ๓ อย่างเต็มได้ คือ ไฟเต็มด้วยเชื้อ มหาสมุทรเต็มด้วยน้ำ คนมีความอยากมากเต็มด้วยปัจจัย
"กรรมบำบัด..บำบัดกรรม"หนทางเยียวยาใจให้พ้น "ทุกข์"
ความทุกข์นั้นมีอยู่ แต่ไม่มีใครที่เป็นทุกข์
มงคลที่ ๓๔ ทำพระนิพพานให้แจ้ง - มุ่งสู่โลกุตรธรรม
พระฤๅษีจิตตบัณฑิตมีความสุขในฌาน อยากจะให้น้องชายได้รับรสแห่งความสุขภายในบ้าง จึงเหาะมาลงที่พระราชอุทยาน ท่านได้แต่งเพลงแก้ให้หนูน้อยคนหนึ่ง เอาไปขับร้องให้พระราชาฟัง หนูน้อยก็รีบวิ่งไปเฝ้าพระราชา แล้วร้องเพลงถวายว่า
พระปิยทัสสีพุทธเจ้า (2)
ผู้ใดมีความเชื่อในตถาคต ตั้งมั่น ไม่หวั่นไหว มีศีลอันงามที่พระอริยะสรรเสริญ มีความเลื่อมใสในพระสงฆ์ และมีความเห็นตรง บัณฑิตทั้งหลายกล่าวผู้นั้นว่า ไม่เป็นคนขัดสน ชีวิตของผู้นั้นไม่เปล่าประโยชน์ เพราะเหตุนั้น ผู้มีปัญญาเมื่อนึกถึงคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย พึงประกอบศรัทธา ศีล ปสาทะ และความเห็นธรรมเนืองๆ เถิด
ดำรงตนบนหนทางสู่สวรรค์
มารดาบิดา หรือว่าญาติเหล่าอื่น ไม่พึงทำเหตุนั้นให้ได้ แต่จิตอันตั้งไว้ชอบแล้ว พึงทำเขาให้ประเสริฐกว่าเหตุนั้น