ครูดอยร่วมใจขยายถนน

เมื่อถึงเวลาสว่าง หลังจากที่กระผมได้พาพี่น้องชาวปวาเก่อญอนั่งสมาธิแล้ว เราจึงออกเดินทางไปยังพื้นที่ที่เราจะทำการขุดขยายถนนเป็นจุดปฐมเริ่มครับ โดยจุดเริ่มต้นขยายถนนนั้นเราเลือกจุดที่ยากและจุดที่อันตรายที่สุดก่อนครับ เป็นยอดเขาหัวโล้นที่ดินมีสภาพเป็นหินเป็นส่วนใหญ่ครับ

ฉลองชัยถนนพุทธวิถี

จากนั้นหลังจากคณะสงฆ์ได้ฉันเพลแล้ว ท่านเจ้าประคุณสมเด็จฯท่านเมตตาเดินทางไปยังจุดเริ่มต้นของถนนพุทธวิถี ซึ่งห่างจากวัดไปอีกประมาณ 300 เมตรต่อในทันทีครับ ท่ามกลางความปีติเบิกบานของพี่น้องชาวดอยทุกคนครับ

จอบสุดท้ายขยายถนนพุทธวิถี

พี่น้องชาวดอยที่อยู่รอยต่อจังหวัดตากและจังหวัดเชียงใหม่ ต่างรอคอยวันที่ถนนเส้นนี้จะสำเร็จบริบูรณ์ครับ เดิมในพื้นที่รอยต่อนี้จะมีปัญหาที่แก้ได้ยากคือเรื่องการปลูกฝิ่น การสูบฝิ่น แต่ปัจจุบันนี้เมื่อพระเดชพระคุณหลวงพ่อและกัลยาณมิตรทั่วโลก ได้เมตตาส่งเครื่องอุปโภคบริโภคมาสนับสนุน ทำให้พี่น้องชาวดอยหลายร้อยคนมาช่วยขุดขยายกระทั่งรถสามารถสวนทางกันได้ วิ่งกันได้สะดวกมาก

ปรากฏการณ์ตะวันบนยอดดอย

เรื่องราวการฟื้นฟูศีลธรรมโลก โดยการนำธรรมะของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ขยาย ไปสู่ชาวเขา อำเภออมก๋อย ซึ่งทำให้มีเรื่องราวดีๆ เกิดขึ้นอย่างมากมาย เช่น ชาวเขาเลิกนับถือผี หันมาสร้างวัด เป็นต้น

เลิกเลี้ยงผีเพราะมีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง

จากเดิมก่อนที่จะมีถนนพุทธวิถีนั้นพี่น้องชาวดอยที่อยู่บนเขาด้านในๆ ไม่ค่อยได้พบเห็นพระนักครับ ชาวดอยส่วนมากเมื่อเจ็บป่วยขึ้นมา หนทางที่จะไปรักษาที่โรงพยาบาลหรือสถานีอนามัยมีทางเดียวคือก็ต้องเดินข้าม เขาเป็นวันๆซึ่งยากลำบากมาก ประกอบกับมีความเชื่อต่อๆกันมานานเกี่ยวกับพิธีกรรมเลี้ยงผีบรรพบุรุษแล้ว จะช่วยทำให้หายจากโรคภัยไข้เจ็บได้บ้าง ให้ผีช่วยหาของที่หายไปเช่นวัวบ้าง หรือเลี้ยงผีให้บรรพบุรุษเพื่อให้ญาติได้มีกินในชีวิตหลังความตายบ้าง จึงทำให้ชาวดอยนิยมเลี้ยงผีเป็นประเพณีมานานแล้วครับ แต่เมื่อได้มีถนนพุทธวิถีขึ้นมาทำให้เหล่าพระธรรมจาริกสามารถเดินทางไป เผยแผ่ธรรมะได้ง่ายขึ้น ทำให้พี่น้องชาวดอยได้ทราบความจริงของชีวิตจากพระธรรมจาริกเหล่านั้น ทำให้หลายคนเลิกนับถือผีหันมานับถือพระรัตนตรัยกันเป็นจำนวนมากครับ

พรรษาแห่งความสว่างไสว

แรกๆท่านเล่าให้ฟังว่า ชาวบ้านกลัววิ่งหนี ไม่เข้าใจว่าท่านคือใคร เพราะไม่เคยเห็นพระมาก่อน บอกว่าพระเป็นผีชนิดหนึ่ง ท่านได้สั่งสอนชาวบ้านให้หันมานับถือพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง จากเดิมที่นับถือผีไม่เข้าใจว่าพระคือใคร ปัจจุบันชาวบ้านมาช่วยกันสร้างศาลาวัด และเข้าวัดทุกวันครับ วันละ 2เวลา คือ เวลาเช้า...ตีสี่ถึงหกโมงเช้า เวลาเย็น ประมาณหกโมงเย็นถึงสองทุ่ม

สู่ปลายทางของถนนแห่งแสงสว่าง

เมื่อมีการขุด ถนนพุทธวิถี นี้ขึ้นมา ถนนแห่งนี้จึงเป็นถนนแห่งความหวังของพี่น้องชาวปวาเก่อญอ ที่จะทำให้ทางการสามารถเข้าไปให้ความรู้ และการช่วยเหลือพวกเขาได้ และในช่วงท้ายๆเมื่อทีมงานของเราขุดถนนใกล้ถึงหมู่บ้านขุนสอง ทีมงานของเรานำโดยพระธรรมจาริก ได้เดินทางไปพักยังสำนักสงฆ์ ณ หมู่บ้านขุนสอง นำชาวบ้านให้สวดมนต์ นั่งสมาธิ