เยาวราชสุดคึก ประชาชนต่อคิว 100 เมตร ซื้อทอง
เทพธิดาวิมานแก้วประกายเพชร
ก่อนที่คุณแม่ของลูกจะเสียชีวิตหลายวัน คุณแม่ของลูกก็มีความรู้สึกลึกๆ ว่า “ตัวท่านเองคงจะอยู่สร้างบุญได้อีกไม่นาน
การเดินทางมาวัดพระธรรมกายโดยระบบขนส่งมวลชน
การเดินทางมาวัดพระธรรมกายโดยระบบขนส่งมวลชน รถประจำทางทั่วไป รถเมล์ปรับอากาศ รถเมล์ธรรมดา
อย่าเพิ่งตาย ถ้ายังไม่สร้างพระ
ชายคนหนึ่งชอบดื่มเหล้า ฆ่าสัตว์ทำกับแกล้ม ต่อมาป่วยเป็นโรคร้าย ก่อนตายเขาได้มีโอกาสสร้างองค์พระธรรมกายประจำตัว เป็นบุญเดียวในชีวิตที่เขาได้ทำ เมื่อเขาละโลกแล้ว บุญนี้ส่งผลต่อเขาอย่างไร...บุญที่เราสั่งสมไว้ในขณะมีชีวิต ส่งผลต่อเราในปรโลก อย่างไร...ที่นี่มีคำตอบ
สร้างพระร้อยกว่าองค์
เนื่องจากได้ลูกสาวเป็นกัลยาณมิตร เธอจึงได้มีโอกาสสร้างบารมีกับหมู่คณะ เธอเคยไปปฏิบัติธรรมกับคุณครูไม่ใหญ่บนดอยสุเทพ...ครั้งหนึ่งเธอเคยนั่งสมาธิ มองเห็นองค์พระสว่างจ้า...เคยสร้างองค์พระธรรมกายประจำตัวให้ตนเอง และบรรพชน สร้างเสาเข็ม สร้างองค์พระแกนกลางในมหาธรรมกายเจดีย์ และได้ร่วมสร้างบุญใหญ่ๆของวัดมาตลอด นอกจากนี้เธอยังเป็นนักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา อีกด้วย...วันหนึ่ง ความตายก็มาเยือน...ปรโลกของเธอจะเป็นอย่างไร
ความแค้นของแม่ไก่
เคยขับรถชนคนตายโดยไม่เจตนา จะได้รับวิบากกรรมอย่างไร จะแก้ไขได้อย่างไร
จดหมายจาก กัลยาณมิตรเนาวรัตน์ นวลขาว ผู้นำบุญชวนบวช
อุทาหรณ์เตือนใจ...ชีวิตเป็นของน้อย รีบสร้างบุญสร้างบารมี ก่อนที่เวลาของเราจะหมดลง
ปฏาจาราภิกษุณีเถรี
หยาดน้ำค้างบนปลายยอดหญ้ายามต้องแสงอาทิตย์อุทัย ย่อมเหือดแห้งหายไป ตั้งอยู่ไม่นาน ฉันใด ชีวิตของสัตว์ทั้งหลาย ย่อมถูกความแก่ ความเจ็บ และความตาย เผาผลาญไป ตั้งอยู่ไม่นาน ฉันนั้น
พุทธชิโนรส (๓)
มารดาบิดาหรือว่าหมู่ญาติทั้งหลาย ไม่พึงทำเหตุนั้นให้ได้ แต่จิตที่บุคคลตั้งไว้ชอบ พึงทำบุคคลนั้นให้ประเสริฐกว่าเหตุนั้น
ความเกียจคร้านมีแต่โทษ
เธอทั้งหลายจงลุกขึ้นเถิด จงนั่งเถิด เธอทั้งหลายจะได้ประโยชน์อะไรด้วยความหลับ เพราะความหลับจะเป็นประโยชน์อะไรแก่เธอทั้งหลายผู้เร่าร้อนเพราะโรค คือกิเลสมีประการต่างๆ ถูกลูกศรคือราคะเป็นต้นแทงแล้ว ย่อยยับอยู่ มัจจุราชอย่ารู้ว่าเธอทั้งหลายประมาทแล้ว อย่ายังเธอทั้งหลายผู้ตกอยู่ในอำนาจให้ลุ่มหลงเลย เธอทั้งหลายจงข้ามตัณหาอันซ่านไปในอารมณ์ต่างๆ ขณะอย่าได้ล่วงเธอทั้งหลายไปเสีย เพราะว่าผู้ล่วงขณะเสียแล้ว เป็นผู้ยัดเยียดกันในนรก ย่อมเศร้าโศกอยู่