วัดพระธรรมกายลอนดอน สอนสมาธิชาวท้องถิ่น

วัดพระธรรมกายลอนดอน ประเทศอังกฤษ ได้สอนสมาธิแก่ชาวท้องถิ่น

เจ้าอาวาสวัดพระธรรมกายซีแอตเติล นำชาวท้องถิ่นปฏิบัติธรรม

เจ้าอาวาสวัดพระธรรมกายซีแอตเติล ประเทศสหรัฐอเมริกา นำชาวท้องถิ่นปฏิบัติธรรม ณ YWCA แวนคูเวอร์ ประเทศแคนาดา

ความว่างเปล่าที่สมบูรณ์

ฉันเคยอ่านเรื่องราว ของคุณยายอาจารย์จากหนังสือด้วยค่ะ ฉันรักเรื่องราวของคุณยาย กว่าที่ท่านจะได้รู้การนั่งสมาธิ ท่านได้มาด้วยความลำบาก ความรู้เรื่องสมาธิมีค่ามาก แต่เมื่อท่านรู้ท่านกลับเอามาเผยแผ่ให้กับทุกคนได้มีความสุข ฉันอยากเป็นอย่างคุณยาย และฉันก็คิดว่า ในโลกนี้ตอนนี้ไม่มีอะไรที่หลวงพ่อทำไม่ได้

ขอเกาะชายผ้าเหลืองพระลูกชายไปสวรรค์

ผมเกิดมาเป็นลูกกำพร้า โยมแม่เสียชีวิตตั้งแต่ผมยังเป็นเด็ก ส่วนโยมพ่อก็ไม่รู้หายไปไหน ทิ้งให้ผมอยู่กับตาและยาย ซึ่งผมก็เรียกตาว่าพ่อ เรียกยายว่าแม่ แต่สมัยก่อนท่านเอาแต่ทำงาน ไม่ค่อยมีเวลาดูแลผม ผมรู้สึกเหงา เฉาชีวิตสุดๆ

มงคลที่ ๖ ตั้งตนชอบ - จิตที่ตั้งไว้ชอบ

บุตรเศรษฐีได้เห็นพระเถระซึ่งกำลังบิณฑบาตอยู่ ท่านมีผิวพรรณผ่องใส เขาจึงคิดเล่นๆ ด้วยความคะนองว่า "พระเถระรูปนี้ผิวงามจริง ท่านควรจะเป็นภรรยาของเรา หรือภรรยาของเราน่าจะมีผิวพรรณงามเหมือนพระเถระรูปนี้" ทันทีที่คิดเช่นนี้ เพศชายของบุตรเศรษฐีก็หายไปในทันที

วัดพระธรรมกายลอนดอน จัดสอนสมาธิชาวท้องถิ่น

วัดพระธรรมกายลอนดอน ประเทศอังกฤษ ได้จัดสอนสมาธิแก่ชาวท้องถิ่น

บวชสองชั้น...มุ่งมั่นเป็นพระแท้

แล้วอยู่ๆเสียงพิธีกรงานบวชก็ดังขึ้น ผมลืมตาขึ้นพร้อมกับน้ำตาลูกผู้ชายที่ไหลออกมา ผมรีบเช็ดน้ำตาเพราะอายสาธุชน ผมปลื้มมาก ปีติมาก อย่างบอกไม่ถูก ปลื้มมากที่การบวชครั้งนี้ ผมได้เป็นเนื้อนาบุญให้โยมพ่อ โยมแม่และญาติโยมสาธุชน ทุกย่างก้าวของผม คือ การจรดใจไว้ที่กลางท้อง และกลางองค์พระ

อังเดร ชายหนุ่มผู้ท่องโลกเพื่อแสวงหา

กว่าหนึ่งปีครึ่งที่ตัดสินใจทิ้งอาชีพการงานที่มั่นคง เพื่อตามหา "อะไร" บางอย่าง ผมยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่า แท้จริงแล้วผมกำลังตามหาอะไรอยู่ รู้แต่ว่า ผมอยากพบกับความสุขที่แท้จริง การได้เที่ยวไปในที่ต่างๆ เป็นสิ่งแรกที่ผมอยากจะทำ และผมคิดว่าการเดินทางด้วยตนเองจะช่วยเปิดวิสัยทัศน์ทำให้ค้นพบตัวเองมากขึ้น และชื่นชมความงามของโลกที่เราอาศัยอยู่ แต่ก็ได้เพียงแค่นั้น การเดินทางไม่ช่วยตอบคำถามว่า "ผมเกิดมาทำไม" "เป้าหมายของชีวิตคืออะ

มีความสุขในทุกที่ เมื่อมีองค์พระอยู่ภายใน

สักพักหนึ่ง องค์พระท่านก็ค่อยๆ ใสขึ้นๆ ลูกรู้สึกมีความสุขมาก ขณะที่กำลังมีความสุขเพลินๆ จู่ๆ ลูกก็ถูกดูดอย่างแรง เหมือนตัวลูกเข้าไปอยู่ในดวงแก้วใสๆ ในกลางองค์พระอีกทีหนึ่ง พลูกรู้สึกเย็นกายเย็นใจ มีความสุขมาก แม้จะเลิกนั่งแล้วก็ตาม ความรู้สึกยังคงเป็นเหมือนเดิม คือ ใจยังอยู่ในดวงแก้วใสๆนั้นตลอดเวลา

จดหมายจากศาสตราจารย์ อันยังกิว ประเทศเกาหลีใต้

แม้จะมาจากต่างที่ แม้จะต่างเชื้อชาติและภาษา แต่สิ่งที่ได้รับจากการนั่งสมาธิ ล้วนเหมือนกัน นั่นคือ...ความสุข