เพราะคุณยายช่วยแท้ๆ

“ยามป่วยคุณยายช่วย ยามตายคุณยายส่ง” รักของคุณยายที่มีต่อลูกศิษย์เป็นรักข้ามภพจริง ๆ ครับ เมื่อคุณยายท่านเปี่ยมพระคุณขนาดนี้ กฐิน 100 ปี ของท่านลูกจึงเทใจ เทกระเป๋า เอาบุญกับคุณยายอย่างเต็มที่ ตอนนี้ล้นกองแล้วครับ

ต้อหินหายเพราะคุณยายช่วย

“บุญที่ได้สร้างพระธรรมกายประจำตัว และบุญอื่นๆที่ได้ทำที่วัดพระธรรมกาย ช่วยหนูไม่ได้เลยเหรอ” พอพูดเสร็จร่างของลูกก็ลอยวืดขึ้นมาจากหลุมนั้น พร้อมๆกับเสียงของชายร่างดำที่นุ่งหยักรั้งนั้นก็พูดขึ้นว่า “เพราะบุญตรงนี้แหละถึงยังเอาไปไม่ได้”

หมดอายุขัย...แต่ยายช่วย

“จริงๆ แล้วคุณแม่คุณหมดอายุขัยแล้วนะ ตอนนี้ธาตุในตัวแตกหมดแล้ว แต่วิญญาณยังไม่ออกจากร่าง แล้วยายจะช่วย ให้ลูกทุกคนอยู่ในบุญมากๆ เพราะบุญนี่แหละจะช่วยแม่ได้ ลูกๆ จะต้องนั่งสมาธิกันทุกคน”

Youth Is Not A Factor If You Have Merit อายุน้อยไม่เป็นไร ขอให้บุญเยอะ

สาธุชนท่านหนึ่งมากราบขอให้คุณยายช่วย เพราะต้องไปทำงานที่แห่งใหม่ ซึ่งมีหน้าที่ต้องเป็นหัวหน้า (ดูแล ปกครอง) คนเก่าที่มีอายุมากกว่า คุณยายสอนว่า ไม่ต้องกลัว อายุน้อยไม่เป็นไร ขอให้บุญเยอะก็แล้วกัน บุญเป็นคนคุม (บริหาร ดูแลปกครอง) ไม่ใช่อายุ ตัวเราเป็นหุ่น บุญเป็นคนทำ ถ้าบุญเรามากก็เป็นหัวหน้าในที่นั้น บุญเป็นผู้ควบคุม

เล่าเรื่องคุณยาย ตอน อยากตอบแทนพระคุณคุณยายอาจารย์มากๆ ค่ะ

หลวงพ่อเจ้าคะ ลูกเป็นคนหนึ่งที่รักและเทอดทูนคุณยายอาจารย์อย่างสุดหัวใจ และเคยมีประสบการณ์ตรง เกี่ยวกับเรื่องอานุภาพของคุณยายอาจารย์หลายครั้ง เช่น คำพูดยายศักดิ์สิทธิ์ คุณยายช่วยให้ลูกสาวรอดตาย แม้กระทั่งคุณยายอาจารย์ช่วยตั้งกองกฐินค่ะ

เจ้าหญิงนิทรา ภาค 2

ลูก แน่งน้อย พันธุ์มีเชาว์ พกความแรงเต็มพิกัด มาเล่าต่อจากตอนที่แล้วค้า..ที่น้องอ๊อฟ เจ้าหญิงนิทราฟื้นจากการสลบไป 4 เดือน เพราะคุณยายช่วย แต่เนื่องจากไม่ยอมมากราบคุณยาย ตามที่ได้สัญญาไว้และไม่ยอมเข้าวัด สร้างบุญใหม่เพื่อต่ออายุขัยให้กับตัวเอง จึงทำให้กรรมเก่าตามทัน เลยสลบไปอีกครั้งหนึ่ง

คุณต้องตายหลายที แต่ตายยากหน่อย

หลวงพ่อครับ กระผมอยากบอกคุณยายว่า “ชีวิตของพระเป็นเพียงเศษซากที่หลงเหลืออยู่ รอดพ้นจากความตาย ความพิกลพิการมาได้หลายครั้ง และสามารถอยู่สร้างบารมีได้จนทุกวันนี้ เพราะคุณยายช่วยต่อชีวิตให้ การสร้างอาคาร ๑๐๐ ปีคุณยายครั้งนี้ พระจะทุ่มเทสุดกำลัง เพื่อตอบแทนพระคุณของคุณยาย

ยิงเท่าไรก็ไม่ออกซักที

จู่ๆ ก็มีความคิดผุดขึ้นมาว่า เอ๊ะ! เรามีล็อกเก็ตที่คุณยายให้มานี่นา (ล็อกเก็ตกฐินคุณยายรุ่นแรก) กระผมจึงจับล็อกเก็ตแล้วนึกว่า “คุณยายช่วยพระด้วย” อัศจรรย์จริงๆ ครับ แค่นึกเท่านั้น ขอย้ำว่าแค่นึกเท่านั้น คุณยายก็ปรากฏขึ้นที่ศูนย์กลางกายของกระผมในท่านั่งสมาธิ แล้วขยายใหญ่ขึ้นๆ จนคลุมทุกคนในที่นั้น ไม่เลือกว่าไทยหรือพม่า คลุมหมด ตอนนี้กระผมใจฟูเต็มหน้าอกเลยครับ

สยบไฟ...คืนยี่เป็ง

อธิษฐานว่า “คุณยายเจ้าขา..ยังไงคุณยายช่วยรักษาทรัพย์สมบัติให้ลูกด้วยค่ะ อย่าให้ลูกหายนะในครั้งนี้เลย” ตอนนั้น..ใจลูกจดจ่ออยู่กับท่านตลอด จนเวลาผ่านไปประมาณ 5 นาที เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นอีก เพื่อนบอกว่า “โอ...เหลือเชื่อเลยจริงๆ นะเธอ ทั้งๆ ที่ไฟมันโอบล้อมคูหาของเธอไว้แล้ว แต่อยู่ๆ....ไฟมันดับได้ ร้านเธอก็ปลอดภัยด้วยนะ”

จดหมายจากประธานกองกฐิน ตอน ต้องเป็นประธานกฐินให้ได้

ย้อนไปในวาระครบรอบ 90 ปี คุณยายอาจารย์ (ปี พ.ศ. 2541) ตั้งแต่สมัยสภาหลังคาจาก ลูกมีโอกาสได้ทำบุญกฐินด้วยเงินจำนวนหนึ่งค่ะ ตอนนั้นลูกปลื้มมาก ปลื้มแบบใจมันขยายสุดๆ แล้วก็นึกอยากเป็นประธานกฐินขึ้นมาอย่างจับใจเพราะอยากส่งบุญไปให้พ่อที่เสียไปแล้ว ลูกเลยนึกปวารณาในใจกับคุณยายอาจารย์ว่า “นงเยาว์..จะทำกฐินล้านบาท จะเป็นประธานกฐินให้ได้”