เปรต ๑๒ ตระกูล (๑)

เปตวิสัยนั้น ไม่มีกสิกรรม ไม่มีการเลี้ยงโค การค้าขายก็ไม่มี การซื้อการขายด้วยเงินก็ไม่มี สัตว์ผู้ทำกาละจะไปเกิดในเปตวิสัยนั้น ย่อมยังอัตภาพให้เป็นไปด้วยทานที่ญาติหรือมิตรให้แล้วแต่มนุษยโลกนี้

บุพกรรมใดตายไปเป็นเปรตโครงกระดูก

เปรต คือ อดีตมนุษย์หรือเทวดาที่เคยทำบาปหนักได้ชดใช้กรรมส่วนใหญ่ในมหานรก อุสสทนรก และยมโลกแล้วแต่ยังมีเศษกรรมอยู่ทำให้ต้องมาเกิดเป็นเปรตมีความทุกข์ทรมานแสนสาหัส

ทำกรรมอะไรตายแล้วไปเป็นเปรต

เปรตบางจำพวกอาศัยปะปนอยู่กับภพมนุษย์ แต่เป็นภพที่ละเอียดกว่า ซึ่งมนุษย์มองไม่เห็น แต่ไม่ได้หมายความว่าเปรตนั้นไม่มี พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตรัสยืนยันเรื่องเปรตนี้ว่ามีจริง และทรงรู้ถึงการกระทำที่จะนำไปเป็นเปรต ดังมีกล่าวไว้ใน มหาสีหนาทสูตร

พระศรีอริยเมตไตรย์สัมมาสัมพุทธเจ้า ตอนที่ 75 อานิสงส์พิเศษ 18 ประการของพระโพธิสัตว์ ตอนที่ 3

ถ้าหากอานิสงส์พิเศษได้บังเกิดขึ้นกับพระโพธิสัตว์ท่านใดแล้ว พระโพธิสัตว์ท่านนั้นก็จะไม่ไปบังเกิดในฐานะที่ไม่เกื้อกูลต่อการสร้างบารมี

เปรต ๑๒ ตระกูล (๒)

พระอรหันต์ทั้งหลายเปรียบด้วยนา ทายกทายิกาทั้งหลาย เปรียบด้วยชาวนา ไทยธรรมเปรียบด้วยพืช ผลทานย่อมเกิดแต่การบริจาคไทยธรรมแก่ปฏิคาหก พืชนาและการหว่านพืชนั้น ย่อมให้เกิดผลแก่ทายกและเปรตทั้งหลาย เปรตทั้งหลายย่อมบริโภคผล แห่งการอุทิศส่วนบุญนั้น ทายกย่อมเจริญด้วยบุญ ทายกทำกุศลในโลกนี้แล้ว อุทิศให้เปรตทั้งหลาย ครั้นทำกรรมดีแล้วย่อมไปสวรรค์

กายมนุษย์ทำกรรมดีได้มากที่สุด-วงจรชีวิต

การเกิดมาเป็นมนุษย์แล้วพบเจอพระพุทธศาสนานั้น ถือว่าโชคดีที่สุด เพราะกายมนุษย์มีโอกาสในการทำกรรมดีได้มากกว่าเทวดา สัตว์เดรัจฉาน เปรต สัตว์นรก

เปรต ๑๒ ตระกูล (๓)

บุคคลผู้ทำบาปย่อมเดือดร้อนในโลกนี้ ย่อมเดือดร้อนในโลกหน้า ย่อมเดือดร้อนในโลกทั้งสอง บุคคลผู้ทำบาปนั้น ย่อมเดือดร้อนว่า บาปอกุศลเราทำไว้แล้ว บุคคลผู้ทำบาปนั้น ไปสู่ทุคติแล้ว ย่อมเดือดร้อนอย่างยิ่ง

ชีวิตของสัตว์เดรัจฉาน-วงจรชีวิต

สัตว์เดรัจฉานเกิดได้ 3 แบบ คือ เกิดในครรภ์ เกิดในไข่ และเกิดในเถ้าไคล มีชีวิตอยู่เพื่อเสวยผลบาป แต่จะมีความทุกข์น้อยกว่า เปรต และสัตว์นรก ที่มีทุกข์เพราะต้องหวาดระแวงกับการถูกล่ากินกันเอง

สถานที่สัตว์เกิด หรือสัตว์ที่อยู่ - วงจรชีวิต

ภาพวันพระพุทธเจ้าเปิดโลก ในวันออกพรรษาจะมีประเพณีตักบาตรเทโว เป็นวันที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จลงมาจากสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ในครั้งพุทธกาล เสด็จลงมาที่เมืองสังกัสสนคร อยู่ที่ประเทศอินเดีย พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเปิกโลกทำให้สัตว์นรก เปรต เทวดา มนุษย์ เห็นกันและกัน ด้วยพุทธานุภาพ

เปรต ๑๒ ตระกูล (๔)

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เราเห็นคนบางคนในโลกนี้ ถูกสักการะครอบงำย่ำยีจิตแล้ว เมื่อตายไปเพราะกายแตกทำลาย ต้องเข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก อนึ่ง เราเห็นคนบางคนในโลกนี้อันความเสื่อมสักการะครอบงำย่ำยีจิต เมื่อตายไปเพราะกายแตกทำลายต้องเข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก