พระศรีอริยเมตไตรย์สัมมาสัมพุทธเจ้า ตอนที่ 97 พระเจ้าปภาวันตจักรพรรดิราช

พระเจ้าปภาวันตะทรงกระทำการบูชาพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ด้วยการถวายรัตนะทั้งเจ็ดประการอันถือเป็นสมบัติคู่บุญของพระเจ้าจักรพรรดิ

พระศรีอริยเมตไตรย์สัมมาสัมพุทธเจ้า ตอนที่ 32 พระเจ้าสังขบรมจักรพรรดิ (4)

ครั้นภัททชิกุมารได้ฟังธรรมเทศนา และปล่อยใจตามพระสุรเสียงของพระพุทธองค์แล้ว ภัททชิกุมารก็สามารถทำพระนิพพานให้แจ้ง

พระศรีอริยเมตไตรย์สัมมาสัมพุทธเจ้า ตอนที่ 90 อุเบกขาบารมี

อุเบกขาบารมี หมายถึง การฝึกใจของพระโพธิสัตว์ให้หยุดนิ่ง โดยไม่หวั่นไหวต่ออารมณ์หรือสิ่งต่างๆที่มากระทบอย่างเอาชีวิตเป็นเดิมพัน

2012 วันสิ้นโลก ตีความปฏิทินมายาผิด โลกไม่แตกแต่เปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่

2012 วันสิ้นโลกจริงหรือ เผยตีความปฏิทินมายาผิด โลกไม่แตก แต่เปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่มีความเป็นไปได้สูงว่า การถอดความนั้นมีความคลาดเคลื่อน อาจจะไม่ใช่คำทำนายวันโลกาวินาศ แต่หมายถึงการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่

พระศรีอริยเมตไตรย์สัมมาสัมพุทธเจ้า ตอนที่ 91 บารมี อุปบารมี ปรมัตถบารมี

พระโพธิสัตว์ทั้งหลายกว่าจะได้มาตรัสรู้ธรรมเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้านั้น พระโพธิสัตว์จะต้องบ่มบารมีทั้งสามสิบทัศให้แก่รอบแบบย้ำๆซ้ำๆ

พุทธสุภาษิตสะกิดใจ "ขาดเมตตาชาวประชาจะเห็นแก่ตัว"

พุทธสุภาษิต วันนี้ "โลโกปตถมภิกา เมตตา เมตตา เป็นเครื่องค้ำจุนโลก" พุทธศาสนสุภาษิต ที่บัณฑิตควรศึกษาไว้...

พระศรีอริยเมตไตรย์สัมมาสัมพุทธเจ้า ตอนที่ 30 พระเจ้าสังขบรมจักรพรรดิ (2)

จักรวรรดิวัตร คือ ธรรมอันเป็นพระราชจริยานุวัตร สำหรับพระมหาจักรพรรดิ และพระราชาเอกในโลก มี 12 ประการ

พระศรีอริยเมตไตรย์สัมมาสัมพุทธเจ้า ตอนที่ 92 การสร้างบารมีสิบทัศในเชิงปฏิบัติ

การสร้างบารมี 10 ทัศทั้ง 3 ระดับในเชิงปฏิบัติ สามารถแบ่งออกเป็น 10 ประการ ซึ่งพระโพธิสัตว์จะต้องสร้างบารมีอย่างเอาชีวิตเป็นเดิมพัน

รู้จักแต่พระสมณโคดม

คำถาม : ทำไมพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงมีมากนับพระองค์ไม่ถ้วน แต่เหตุใดเรารู้จักแค่พระองค์เดียวคือพระสมณโคดม

ดุสิตบุรี

ดูก่อนสารีบุตร ในการให้ทานนั้น บุคคลให้ทานโดยไม่มีหวังผล ไม่มีจิตผูกพันในผลแห่งทาน ไม่ได้ให้ทานด้วยความคิดว่า บิดา มารดา ปู่ ย่า ตา ยายของเราเคยให้มาก่อน เราก็ไม่ควรทำให้ประเพณีอันดีนี้ขาดหายไป แต่ให้ทานด้วยคิดว่า เราหุงหากินได้ แต่สมณะพราหมณ์ไม่ได้หุงหา เราแสวงหาทรัพย์ได้ จะไม่ให้ทานแก่สมณะพราหมณ์ผู้ไม่แสวงหาทรัพย์เลี้ยงชีพ ย่อมไม่สมควร บุคคลนั้นให้ทานด้วยอาการอย่างนี้ เมื่อทำกาลกิริยา ละจากโลกนี้ไป ย่อมเข้าถึงความเป็นสหาย แห่งเทวดาในสวรรค์ชั้นดุสิต