ชาดกเกี่ยวกับอานิสงส์ของการรักษาศีล

เรื่อง "สีลานิสังส์สชาดก" ในสมัยหนึ่ง พระพุทธเจ้าประทับอยู่วัดเชตวัน เมืองสาวัตถี ทรงปรารภอุบาสกผู้มีศรัทธาคนหนึ่งที่สามารถเดินข้ามแม่น้ำอจิรวดีไปฟังธรรมได้ด้วยอำนาจคุณของศีล ได้ตรัสอดีตนิทานมาสาธก ว่า...

วัดพระธรรมกายซีแอตเติล จัดงานบุญวันอาทิตย์

วัดพระธรรมกายซีแอตเติล ประเทศสหรัฐอเมริกา ได้จัดงานบุญวันอาทิตย์ และพิธีอุทิศส่วนกุศล

พุทธสุภาษิตสะกิดใจ "การได้เกิดเป็นมนุษย์ เป็นของยาก"

พุทธสุภาษิตสะกิดใจ "บุญลาภดี บารมีจะเด่น" กิจฺโฉ มนุสฺสปฏิลาโภ การได้เกิดเป็นมนุษย์ เป็นของยาก มนุษย์ แปลว่า ผู้มีใจสูง หมายความว่า มีความคิดนึกความรู้สึกที่รับผิดชอบต่อตัวเอง รู้ว่าอย่างไรดี อย่างไรไม่ดี อยากทำความดี เกลียดกลัวความชั่ว ถือว่าส่วนนี้ เป็นสัญชาตญาณของมนุษย์ ซึ่งจะต่างจากสัตว์ดิรัจฉาน เพราะสัตว์ดิรัจฉานไม่มีอย่างนี้

อานิสงส์รักษาศีลครึ่งวัน

สิกขาบททั้ง ๕ เหล่านี้ ถ้าหากสมาทานและรักษาไว้ดีแล้ว ศีลจะเป็นเหตุให้ไปสู่สุคติโลกสวรรค์ จะทำให้เราเป็นผู้ถึงพร้อมด้วยโภคทรัพย์สมบัติ และเพราะศีลนั่นเองจะทำให้เราเข้าถึงพระนิพพานได้ ฉะนั้น ท่านสาธุชนพึงชำระศีลของตัวเองให้หมดจดเถิด

การทำบุญด้วยเงินที่โกงเขามาจะได้บุญหรือไม่

คนที่โกงเขามาทำบุญ แม้ว่าเจตนาอยากได้บุญ เวลากรรมส่งผล ได้อะไรมาก็ขาดๆ วิ่นๆ ใช้ได้ประเดี๋ยวประด๋าว ก็ถูกเขาชิงไปเสียแล้ว มันเป็นบุญปนบาป ไม่อาจหักล้างกันได้

เจริญธัมมานุสติ

พระธรรม อันพระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้ดีแล้ว ข้าพเจ้าขอนอบน้อมพระธรรมนั้น

อย่าเพิ่งตาย ถ้ายังไม่สร้างพระ

ชายคนหนึ่งชอบดื่มเหล้า ฆ่าสัตว์ทำกับแกล้ม ต่อมาป่วยเป็นโรคร้าย ก่อนตายเขาได้มีโอกาสสร้างองค์พระธรรมกายประจำตัว เป็นบุญเดียวในชีวิตที่เขาได้ทำ เมื่อเขาละโลกแล้ว บุญนี้ส่งผลต่อเขาอย่างไร...บุญที่เราสั่งสมไว้ในขณะมีชีวิต ส่งผลต่อเราในปรโลก อย่างไร...ที่นี่มีคำตอบ

มงคลที่ ๒๘ เป็นคนว่าง่าย - การฝึกตน บนเส้นทางอริยะ

ในสมัยพุทธกาล พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสถามครูฝึกม้าชื่อ เกสี ที่ไปเข้าเฝ้าพระองค์ว่า “ดูก่อนเกสี ใครๆก็รู้ว่าท่านเป็นครูฝึกม้าฝีมือดีคนหนึ่ง ท่านฝึกม้าอย่างไรเล่า” นายเกสีกราบทูลว่า “ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ การฝึกม้าของข้าพระองค์มี ๓วิธี คือ วิธีแรก ข้าพระองค์จะฝึกด้วยวิธีละม่อม ค่อยเป็นค่อยไป วิธีที่สอง ฝึกด้วยวิธีรุนแรง และวิธีสุดท้ายฝึกผสมกันทั้งสองวิธี”

ป่วยหนักใกล้ตาย...ก็เห็นได้

นายแพทย์ท่านหนึ่ง ได้รับรักษาผู้ป่วยซึ่งเป็นมะเร็ง ซึ่งจะมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน เขาได้สอนให้ผู้ป่วยนักสมาธิ จนเธอได้พบกับที่พึ่งที่ระลึกภายใน …น่าอัศจรรย์ อาการป่วยของเธอดีขึ้นอย่างมาก จากเดิมที่ต้องนั่งรถเข็น กลับสามารถเดินได้เองอย่างแข็งแรง …เรื่องนี้จะเป็นอุทาหรณ์ให้เรา หมั่นนั่งสมาธิเจริญภาวนา อย่างสม่ำเสมอ ก่อนที่เวลาของเราจะหมดลง เพราะเราอาจไม่โชคดีอย่างเธอ…

ลูกสาวของลูกทำกรรมอะไรมา ถึงป่่วยหนักต้องเข้าโรงพยาบาลนานเป็นเดือน เหตุใดคุณหมอจึงหาสาเหตุไม่พบ

เมื่อลูกสาวอายุได้ ๑๓ ปี จากเด็กที่เคยแข็งแรงกลับมีอาการเซื่องซึม ตาเหม่อลอย มือไม้สั่น ไม่ยอมทานข้าว ไม่พูดไม่จา ถามอะไรก็ไม่ตอบ บางครั้งก็พยักหน้าอย่างช้าๆ มีอาการตอบสนองน้อยมาก