วัดภาวนาไถจง จัดงานบุญวันอาทิตย์ต้นเดือนกันยายน พ.ศ.2553
เช้าวันที่อากาศร้อนและเป็นวันหนึ่งที่ลูกพระธรรมวัดภาวนาไถจงได้มาทำหน้าที่ชาวพุทธ โดยได้ทำบุญด้วยการถวายภัตตาหารพระอาจารย์
พบ 34 ร.ร.ดังทั่วกรุงโซนอันตราย ร้านเหล้า-เกม-คาราโอเกะ-อาบอบนวด ล้อมรอบ
จดหมายจากชาวเชียงตุง
พระเดชพระคุณหลวงพ่อคะ ลูกและทุกคนที่นี่ ซาบซึ้งในความเมตตาของพระเดชพระคุณหลวงพ่อมากๆค่ะ ที่แม้พระเดชพระคุณหลวงพ่อจะอยู่ไกลมาก แต่ก็ยังรักพวกเราที่นี่มาก และยังห่วงใยพระพุทธศาสนาในเชียงตุง ลูกปลื้มใจมากจนกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ มันปลื้มปีติใจอย่างบอกไม่ถูก ไม่นึกว่าพระเดชพระคุณหลวงพ่อ จะเมตตาพวกเราชาวเชียงตุงขนาดนี้
ทศชาติชาดก เรื่องมโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 39
ท้าวเธอจึงตรัสว่า “ก่อนนั้นเราได้ฟังกิตติศัพท์ของเธอแล้ว ก็เกิดความเลื่อมใส ยิ่งได้เห็นท่วงทีกิริยาวาจาของเธอ ก็ดูน่ารักน่าชื่นใจไปเสียทั้งหมด แต่ครั้นได้เห็นการกระทำของเธอเมื่อสักครู่ ความชื่นใจที่เคยมี ก็พลันสิ้นไปชั่วพริบตา บอกตามตรงว่า เราทั้งเสียใจและผิดหวังในตัวเธอมาก”
ลูกพระธัมฯเลือดสุพรรณสามัคคีชวนบวช
ปัจจุบันลูกเป็นครูอาสาฟื้นฟูศีลธรรมโลกค่ะ รับบุญดูแลโรงเรียน 8 ตำบล ในโครงการโรงเรียนดีศรีตำบลค่ะ ในขณะที่กำลังปฏิบัติหน้าที่ครูอาสา ลูกได้ข่าวว่าเพื่อนๆน้องๆลูกพระธัมฯกำลังลงพื้นที่ชวนคนบวช ก็เกิดอาการนั่งไม่ติดเลยค่ะ ใจมันคิดแต่ว่าเราต้องออกมาทำหน้าที่ให้ได้
นิพพาน บทสรุปของชีวิตในสังสารวัฏ ตอนที่ 4
คุณลักษณะพระนิพพาน มีกล่าวไว้จำนวนมากในพระไตรปิฎก แต่ในที่นี้จะนำมากล่าวเฉพาะคุณลักษณะที่น่าปรารถนา อันมีอยู่ในพระนิพพาน ซึ่งพอจะเทียบเคียงกับความรู้สึกของคนโดยทั่วไปให้เข้าใจได้
ชีวิตระดับสามดาว
ประสบการณ์ภายในในช่วงแรกๆของการนั่งสมาธิ ลูกก็ง่วงและชอบลุ้น เร่ง เพ่ง จ้อง ให้ตัวเองได้เห็นไวๆค่ะ แต่ก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา มีแต่ความเครียด ต่อมาก็เกิดอาการวัยรุ่นปลง นั่งเอานั่ง คือ ไม่ได้คิดอะไรมากมาย แค่ได้นั่งก็ดีแล้ว ไม่ควรมีความคิด เรามีหน้าที่ดู ไม่ใช่ผู้กำกับการแสดง ไม่เจ้ากี้เจ้าการ
อานิสงส์บูชาด้วยดอกบัว
ผู้ที่เกิดมาแล้วจำต้องตายในโลกนี้ ย่อมทำกรรมอันใดไว้ คือเป็นบุญ และเป็นบาปทั้งสองประการ บุญและบาปนั้นแล เป็นสมบัติของเขา และเขาจะพาเอาบุญและบาปนั้นไปสู่ปรโลก อนึ่ง บุญและบาปนั้น ย่อมเป็นของติดตามเขาไปประดุจเงาติดตามตัวไป ฉะนั้น เพราะฉะนั้น บุคคลพึงทำกัลยาณกรรม สะสมไว้เป็นสมบัติในปรโลก เพราะว่าบุญทั้งหลาย ย่อมเป็นที่พึ่งของสัตว์ทั้งหลายในปรโลก
ศาสดาเอกของโลก (3)
พระพุทธเจ้า ผู้มีพระมหากรุณาอันยิ่งใหญ่ บำเพ็ญบารมีทุกประการจนเต็มเปี่ยม บรรลุพระสัมโพธิญาณอันสูงสุด ด้วยอำนาจแห่งการนอบน้อมนั้น ขอความชนะและความเป็นมงคล จงบังเกิดมีแก่ข้าพระพุทธเจ้า...
ศาสดาเอกของโลก(๓)
นักปราชญ์บัณฑิตทั้งหลายพิจารณาเห็นว่า การเกิดบ่อยๆ เป็นทุกข์ ความแก่ ความเจ็บและความตายก็เป็นทุกข์ ท่านจึงแสวงหาหนทางพ้นทุกข์
