อุุทัญจนีชาดก ชาดกว่าด้วยหญิงโจร

พระโพธิสัตว์รู้ดีว่าไม่อาจเหนี่ยวรั้งผู้เป็นลูกที่กำลังลุ่มหลงในตัวหญิงผู้นั้นได้ จึงอนุญาตและให้โอวาทไว้ “ เอาเถิดลูกพ่อ หากเจ้าต้องการไปอยู่กับนาง เจ้าก็ไปเถิด ” “ ถ้างั้นข้าลาล่ะนะท่านพ่อ ” “ ช้าก่อนลูกเอ๋ย เมื่อเจ้าไปอยู่กับนางแล้ว หากวันใดนางใช้ให้เจ้าทำงานหาเลี้ยงดูนาง เมื่อนั้นเจ้าจงกลับมาหาพ่อ ” ดาบสหนุ่มมาอยู่กับนางผู้ล่อลวงนั้นได้ไม่นาน นางก็ให้เขาตกอยู่ในอำนาจตน

กุมภชาดก ชาดกว่าด้วยโทษของสุรา

“ หม้อใบนี้เป็นหม้อที่มีโทษมาก ผู้ใดดื่มน้ำในหม้อนี้จะเสียผู้เสียคน ควบคุมสติไม่ได้ ทั้งแสดงกิริยาที่ไม่เหมาะสม บ้างก็เหมือนคนบ้า บ้างก็ด่าทอทะเลาะวิวาท ด่าบิดามารดา ฆ่าสมณะชีพราหมณ์ได้ น้ำในหม้อใบนี้เป็นน้ำสุรา หากประสงค์จะเห็นความพินาศของตนและบ้านเมือง ก็จงซื้อไปดื่มเถิด ”

เหตุใดลูกจึงเกิดมาตัวเล็กแต่แข็งแรง

ครอบครัวของลูกมีพี่น้องทั้งหมด ๖ คนตัวลูกเป็นคนที่ ๔ พ่อแม่ตั้งชื่อลูกว่า ด.ญ. ภูเขาซึ่งลูกก็ไม่ทราบว่า ทำไมถึงตั้งชื่อลูกว่าภูเขาทั้งที่ลูกตัวเล็กนิดเดียว ในจำนวนพี่น้องทั้งหมดลูกตัวเล็กกว่าใครๆ ไปโรงเรียนก็โดนเพื่อนๆ ล้อ คุณครูก็ขำตัวลูก

ผลการปฏิบัติธรรมเด็กดีวีสตาร์ จันทนิกา ชาญฉลาด

ในช่วงอบรมอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน หนูนั่งสมาธิเห็นองค์พระไปเรื่อยๆจนครบ 14 วันเลยค่ะ

เด็ก เก่ง และ ดี จากประเทศเยอรมัน

หนูอยากให้เพื่อนเด็กๆทุกคนนั่งสมาธิค่ะ เพราะการนั่งสมาธิทำให้หนูเรียนเก่งขึ้น ตอนกลางคืนเวลานอนหนาว ถ้าได้นอนในดวงแก้วก็จะอุ่นด้วยค่ะ และองค์พระจะคอยบอกให้หนูเป็นเด็กดี พูดอย่างนี้ทุกคืน และยิ้มให้หนูก่อนนอนทุกคืนด้วยค่ะ

จดหมายจากหนูน้อยประธานกฐินสัมฤทธิ์

ด.ญ.กัลยรัตน์ สังข์ทอง, ด.ญ.มณีใส ศิริเลิศไชยากุล (น้องไอโกะ)และสกู๊ปพิเศษน้องแอมเด็กอัศจรรย์กล่าวคำถวายผ้ากฐิน

มัจฉชาดก ชาดกว่าด้วยความลุ่มหลง

มัจฉชาดก ชาดกว่าด้วยความลุ่มหลง คือตัวนำไปสู่ความตาย "อนิจจาปลาใหญ่คร่ำครวญถึงแต่นางปลาสาว มิได้รู้สึกกลัวความตายที่อยู่ตรงหน้าสักนิด"

กฐินสัมฤทธิ์เด็กดีวีสตาร์โรงเรียนพิงครัตน์

ด.ญ.อัญญา เสติล์น อายุ 9 ขวบ และน้องใจใส ด.ญ.อลิน เสติล์น อายุ 8 ขวบ หนึ่งในดาวล้านดวง V-Star Change the World

พิธีมอบสื่อการเรียนรู้พระพุทธศาสนาโคราช

ชมรมสื่อการเรียนรู้พระพุทธศาสนา ในอุปถัมภ์พระราชภาวนาวิสุทธิ์ มอบสื่อการเรียนรู้วิชา

มโนชชาดก-ชาดกว่าด้วยคบคนชั่วไม่ได้ความสุขที่ยั่งยืน

สมัยนั้นมีสหายสองคนผู้เป็นชาวเมืองราชคฤห์ ในสองสหายนั้น คนหนึ่งบวชในสำนักของพระศาสดาอีกคนหนึ่งบวชในสำนักของพระเทวทัต สหายทั้งสองนั้นย่อมได้พบเห็นกันและกันอยู่เสมอ แม้ไปวิหารก็ยังได้พบเห็นกัน ภิกษุที่ออกบวชในสำนักพระศาสดาต้องปฏิบัติกิจสงฆ์ออกบิณฑบาต ปฏิบัติธรรมอยู่เป็นนิจ ส่วนภิกษุที่บวชในสำนักของพระเทวทัตนั้นไม่ต้องออกไปบิณฑบาต เพราะจะมีคนจัดสำรับไว้ให้ในโรงฉันเรียบร้อย