ความเลวต้องหนี ความดีต้องทำ
พอเลิกนั่ง ก็ไปกราบเรียนถามพระอาจารย์ว่า “ผมคิดไปเองรึเปล่า” ท่านก็บอกว่า “ที่เห็นเป็นกายละเอียดของเรา ต่อให้คิดให้ตายก็ไม่มาให้เห็นถ้าใจไม่นิ่ง” พอกลับมาบ้าน ก็นั่งสมาธิทุกวัน โดยเปิดเสียงของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ปัจจุบันยังเห็นพระค่อยๆผุดซ้อนขึ้นมาเรื่อยๆ บางช่วงใสมาก บางช่วงใสน้อย ผมมักจะนั่งได้ดีในตอนเช้า และขณะทำงาน ขับรถ ผมก็พยายามกำหนดทุกอิริยาบถไปด้วยว่า มีพระอยู่ในตัว
ทุ่มสุดฤทธิ์ ปิดเจดีย์ ตอนที่ 3
ในวันที่เธอตัดสินใจนำเงินสดๆออกมานั้น เธอมานั่งคุกเข่าต่อหน้ารูปของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ แล้วถึงกับขนลุกและร้องไห้ออกมา ปลื้มปีติจนพูดไม่ออกจริงๆ เธอรำพึงว่า “ความตระหนี่มันไม่ดีเลย” ทันทีที่ตัดสินใจทำ เธอก็รู้สึกว่า เบา โปร่ง สบาย อย่างนี้นี่เอง
มงคลที่ ๒๖ ฟังธรรมตลอดกาล - ฟังธรรมตามกาล
พระภิกษุรูปหนึ่งชื่อ เอกธรรม ท่านบรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์ในขณะที่มีอายุเพียง ๗ ขวบเท่านั้น เมื่อบรรลุธรรมแล้ว ก็ระลึกชาติในอดีตว่า ได้ทำบุญอะไรมา ถึงได้บรรลุธรรมตั้งแต่เยาว์วัย ประเภทสุขาปฏิปทา ขิปปาภิญญา คือ ปฏิบัติได้สะดวก ตรัสรู้ได้อย่างรวดเร็ว ไม่ต้องลำบากทำความเพียร เหมือนกับภิกษุรูปอื่นๆ ท่านได้เล่าให้ฟังว่า
มงคลที่ ๑๖ ประพฤติธรรม - เวลาอันทรงคุณค่ายิ่ง
มีพระราชาพระองค์หนึ่งพระนามว่า “เอสุการี” พระองค์มีปุโรหิตเป็นสหายรักตั้งแต่ครั้งยังทรงพระเยาว์ ทั้งพระราชาและปุโรหิตต่างไม่มีพระโอรสที่จะสืบสกุล วันหนึ่ง พระราชาและปุโรหิตปรึกษาหารือกันว่า ถ้าหากบุตรของใครเกิดก่อน บุตรของคนนั้นจะได้ครอบครองราชสมบัติ
อานิสงส์ถวายม้าอาชาไนย
สัตว์ทั้งหลายไม่ควรที่สมณะใช้สอย เราควรแปลงเป็นสิ่งที่ใช้สอยได้ จึงให้ตีราคาม้าสินธพซึ่งมีกำลังวิ่งเร็วดังลม แล้วได้ถวายของที่เป็นกัปปิยะที่สมณะสามารถบริโภคใช้สอยได้เท่ากับราคาม้า ได้มอบกัปปิยภัณฑ์แด่พระพุทธเจ้าพระนามว่าปทุมุตตระ เราเข้าถึงในกำเนิดใดๆ คือ ความเป็นเทวดาหรือมนุษย์ ม้าอาชาไนยอันมีกำลังวิ่งเร็วดังลม สวยงามองอาจ ย่อมเกิดขึ้นแก่เรา และมีพาหนะที่วิเศษล่วงพาหนะของชนทั้งหลายในโลก
ครอบครัวสว่างไสว เพราะ DMC
ตอนนี้ ครอบครัวของลูกเป็นเหมือนครอบครัวสวรรค์ เป็นครอบครัวธรรมกาย ที่มีความสุข ลูกๆอยู่ในโอวาท โดยมีคุณครูไม่ใหญ่ได้เมตตาชี้นำทางสว่างให้ เราทำบุญพร้อมๆกันเป็นทีม เข้าพรรษานี้ลูกและครอบครัวจะนั่งสมาธิให้เยอะกว่าเดิมยิ่งๆขึ้นไป
บุญนี้ไม่มีขาย อยากได้ก็ต้องทำเอง
ลูกยังคิดว่า ถ้าเรามีเงินมากๆ มีสมบัติเยอะๆ โดยที่ไม่เข้าใจว่า เกิดมาทำไม เอาสมบัติ เอาเวลาไปสั่งสมในสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์ต่อตัวเอง การเกิดมาในชาตินี้ก็จะขาดทุนและติดลบ เกิดมาก็เสียชาติเกิด ลูกจึงตัดใจถวายที่ดินไว้ให้กับพระพุทธศาสนาและวิชชาธรรมกาย
มงคลที่ ๑๐ มีวาจาสุภาษิต - พูดดีเป็นศรีแต่ตัว
เรื่องราวของนายพรานผู้เป็นบัณฑิต ที่ถูกลูกเศรษฐีทั้ง ๔ คน มาขอชิ้นเนื้อที่ตนหามาได้ โ็ดยที่ลูกเศษฐีจะผลัดกันเข้ามาขอทีละคน ดูว่าใครจะได้เนื้อส่วนไหน แล้วนายพรานได้ใช้วาจาที่ลูกเศรษฐีแต่ละคนพูดนั้นเป็นเครื่องตัดสินว่าจะให้ส่วนใดของชิ้นเนื้อ หลังจากเหตุการณ์นี้ผ่านพ้นไป นายพรานพร้อมครอบครัวถึงกับได้เข้าไปอยู่ที่คฤหาสน์ เพราะด้วยวาจาของตน
ชัยชนะครั้งที่ 4 (ตอน ชนะองคุลิมาล)
พระผู้มีพระภาคเจ้าจอมมุนี ทรงใช้ฤทธิ์ทางใจ ให้เป็นอิทธาภิสังขาร ทรงชนะองคุลิมาล ผู้แสนโหดเหี้ยมร้ายกาจ มีฝีมือฉกรรจ์ ถือดาบวิ่งไล่พระองค์ สิ้นทาง ๓ โยชน์ ด้วยเดชแห่งพระพุทธชัยมงคลนั้น ขอชัยมงคลทั้งหลายจงมีแก่ท่าน
โทษของความอิจฉาริษยา
ฉันได้ทำบาปกรรมเอาไว้ จึงไปสู่เปตโลก ฉันอนุโมทนาทานที่ท่านให้แล้ว จึงไม่มีภัยแต่ที่ไหน ขอท่านพร้อมด้วยญาติทุกคน จงมีอายุยืนนานเถิด ขอท่านจงประพฤติธรรมและให้ทานในโลกนี้ แล้วจะเข้าถึงฐานะอันไม่เศร้าโศก เมื่อท่านกำจัดมลทินคือความตระหนี่พร้อมด้วยรากแล้ว ใครๆ ก็ติเตียนท่านไม่ได้ จักเข้าถึงโลกสวรรค์