วันโกน วันแห่งการเตรียมกายวาจาใจให้ใสบริสุทธิ์
วันโกนคือวันเตรียมตัวทางกายและใจสำหรับชาวพุทธ ก่อนวันพระ โดยมีความสำคัญในพระพุทธศาสนา และเกี่ยวข้องกับการปฏิบัติธรรม
โครงการเรียนรู้ทักษะชีวิตเพื่อการพัฒนาคุณธรรม จ.ชัยนาท
ศูนย์ปฏิบัติธรรมและศูนย์อบรมเยาวชนชัยนาท ร่วมกับชมรมพุทธศาสตร์สากลในอุปถัมภ์สมเด็จพระมหารัชมังคลาจารย์ จัดโครงการเรียนรู้ทักษะชีวิตเพื่อการพัฒนาคุณธรรม จังหวัดชันนาท
คณะสงฆ์ธุดงคสถานชัยบาดาล จัดอบรมศีลธรรมแก่นักเรียน รร.บ้านธงชัยสามัคคี จ.ลพบุรี
คณะสงฆ์ธุดงคสถานชัยบาดาล ได้จัดอบรมศีลธรรม และได้บรรยายธรรมะแก่นักเรียนโรงเรียนบ้านธงชัยสามัคคี จังหวัดลพบุรี
โรงเรียนนราธิวาสร่วมกับศูนย์อบรมเยาวชนเมืองนราธิวาส จัดค่ายอบรมศีลธรรม
โรงเรียนนราธิวาส ร่วมกับศูนย์อบรมเยาวชนเมืองนราธิวาส ได้จัดค่ายอบรมศีลธรรม ให้แก่เด็กนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษา ปีที่ 1
ศูนย์ปฏิบัติธรรมสมุทรปราการ จัดอบรมศีลธรรมแก่นักเรียน รร.เทศบาล 2 (วัดใน)
ศูนย์ปฏิบัติธรรมสมุทรปราการ ได้จัดอบรมศีลธรรมแก่คณะครูและนักเรียนโรงเรียนเทศบาล 2 (วัดใน) จังหวัดสมุทรปราการ
ธุดงค์ เป็นวัตร แต่ไม่เป็นศีล
“ธุดงค์” เป็นวัตรไม่ใช่ศีล เป็นข้อแนะนำให้ปฏิบัติเพื่อฝึกตัว ไม่ใช่ข้อบังคับว่าต้องทำ แบ่งเป็น 3 หมวด คือ จีวร อาหาร และ สถานที่
มงคลที่ ๑๕ บำเพ็ญทาน - เนื้อนาบุญอันเลิศ
พระราชาว่า "ข้าแต่พระองค์ ผู้เจริญ ข้าพระองค์เห็นพระองค์ผู้ทรงเป็นสุขุมาลชาติเคยประทับในพระตำหนักอัน ประเสริฐ ทรงบรรทมเหนือพระยี่ภู่อันใหญ่โต เสด็จจากพระราชวังมาต่างถิ่นที่ปราศจากความเจริญ จึงได้ทูลถวายข้าวสุกอย่างดีมีกับเลิศรสเช่นนี้ พระองค์รับภัตตาหารนั้นแล้วไม่เสวยเอง แต่พระราชทานแก่พราหมณ์ผู้เป็นปุโรหิตทำไม พระเจ้าข้า"
สวรรค์ชั้นยามา
ดูก่อนสารีบุตร ในการให้ทานนั้น บุคคลไม่มีหวังสิ่งตอบแทนในทาน แต่ก็ให้ทาน ไม่มีจิตผูกพันในผลแห่งทานแล้วให้ทาน ไม่มุ่งการสั่งสมให้ทาน ไม่ได้ให้ทานด้วยความคิดว่า การให้ทานเป็นการกระทำที่ดี แต่ให้ทานด้วยความคิดว่า บิดามารดา ปู่ ย่า ตา ยาย เคยให้ เคยทำมา เราก็ไม่ควรทำให้เสียประเพณี เขาผู้นั้นให้ทานด้วยอาการอย่างนี้แล้ว เมื่อทำกาลกิริยาตายไป ย่อมเข้าถึงความเป็นสหายแห่งเทวดาในสวรรค์ชั้นยามา
ความรัก ความเป็นอยู่ของเทวดาในสวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกา
ในสวรรค์ชั้นนี้ ก็มีการเสพกามเช่นเดียวกับมนุษย์ แต่ว่ามีความละเอียดอ่อนกว่า และการบริโภคกามแต่ละชั้นก็แตกต่างกัน
มงคลที่ ๒๔ มีความสันโดษ - รู้จักพอ ก่อให้เกิดสุข
การเปลี่ยนแปลง คือ การแสวงหา นั่นคือ สัญญาณบอกให้เรารู้ว่า เรายังไม่พบของที่ดีจริง จึงเบื่อหน่ายเร็ว หายเห่อเร็ว เมื่อเบื่อก็เปลี่ยนแปลง แสวงหากันต่อๆ ไปอย่างนั้น การแสวงหาที่ไม่มีที่สิ้นสุดนี้แหละ ที่เรียกว่าไม่สันโดษ