สิ่งที่มีคุณค่าที่สุดในชีวิตของลูกผู้ชาย

กิจกรรมประจำวันของความเป็นพระ คือ การปฏิบัติธรรม กระผมรู้สึกว่ากิจวัตร กิจกรรม ที่ผ่านไปในแต่ละวัน เป็นช่วงเวลาที่กระผมมีความสุขที่สุดในชีวิตของการเกิดมาเป็นมนุษย์ เพราะกระผมได้เป็นส่วนหนึ่งของพระรัตนตรัย ได้อยู่ในเพศภาวะที่ประเสริฐที่สุด การที่ได้นุ่งห่มผ้ากาสาวพัสตร์ซึ่งเป็นธงชัยของพระอรหันต์ เป็นสิ่งที่มีคุณค่าที่สุดในชีวิตของลูกผู้ชายครับ

เปรตเฝ้าทรัพย์

คนตระหนี่ย่อมกลัวความหิวและความกระหาย ความหิวและความกระหายนั้น ย่อมถูกต้องคนตระหนี่นั้น ผู้เป็นพาลทั้งในโลกนี้และในโลกหน้า เพราะฉะนั้น บุคคลควรกำจัดความตระหนี่อันเป็นสนิมในใจ แล้วให้ทานเถิด เพราะบุญทั้งหลายย่อมเป็นที่พึ่งของสัตว์ทั้งในโลกนี้และโลกหน้า

กระเตาะน้อย..ของแม่รอดแล้ว!!

พอคุณยายท่านเห็นลูกพูดไม่ออก ท่านจึงต้องพูดขึ้นมาก่อนว่า “ลูกในท้องคุณ..เป็นคนมีบุญนะ บุญพ่อกับแม่ไม่พอจะรองรับเขาหรอก ต้องถวายให้เป็นลูกยาย”

Extreme peace (สันติภาพเอกอุ)

ดิฉันมีความสงบสุขมากทุกครั้งเมื่อนั่งสมาธิ จนอยากบอกใครๆว่า การนั่งสมาธิเป็นสิ่งที่มีประโยชน์ต่อทุกคนมากๆ ทำให้เกิดพลังกาย และพลังใจอันมหาศาล สมาธิเป็นคำตอบสำหรับทุกๆสิ่ง ที่จะได้เข้าถึงความสุขภายใน ดิฉันรู้สึกว่ายิ่งเราทำสมาธิมากเท่าไหร่ เราก็ยิ่งเก่งมากขึ้นเท่านั้น และความสงบ ความสุข ความเย็นใจจากศูนย์กลางกาย ทำให้ความเป็นชาวพุทธของดิฉันสมบูรณ์มากขึ้น

ชาวลำ​ปางตื่น​! ​ภาพเปรตโผล่กลางหมู่บ้าน

อานิสงส์การอุปัฏฐาก

ผู้ใดมีศรัทธาตั้งมั่น มีความรักตน มีศรัทธาไม่หวั่นไหว มีความเลื่อมใสยิ่ง ย่อมบำรุงพระตถาคตหรือพระสาวก การบำรุงนี้ ย่อมเยี่ยมกว่าการบำรุงทั้งหลาย ย่อมเป็นไปเพื่อความบริสุทธิ์แห่งสัตว์ทั้งปวง เพื่อทำให้แจ้งซึ่งพระนิพพาน

เพียรเถิดจะเกิดผล

บุคคลทั้งหลายผู้มีความเพียร ขุดพื้นดินในทะเลทราย ได้พบน้ำในทะเลทรายนั้น ณ ที่ลานกลางแจ้ง ฉันใด มุนีผู้ประกอบด้วยความเพียรและกำลัง เป็นผู้ไม่เกียจคร้าน พึงได้ความสงบใจ ฉันนั้น นรชนใด มีจิตไม่ท้อแท้ มีใจไม่หดหู่ บำเพ็ญกุศลธรรม เพื่อความเกษมจากโยคะ นรชนนั้น พึงบรรลุความสิ้นไปแห่งสังโยชน์ทั้งหมดได้

เปรต ๑๒ ตระกูล (๓)

บุคคลผู้ทำบาปย่อมเดือดร้อนในโลกนี้ ย่อมเดือดร้อนในโลกหน้า ย่อมเดือดร้อนในโลกทั้งสอง บุคคลผู้ทำบาปนั้น ย่อมเดือดร้อนว่า บาปอกุศลเราทำไว้แล้ว บุคคลผู้ทำบาปนั้น ไปสู่ทุคติแล้ว ย่อมเดือดร้อนอย่างยิ่ง

โครงสร้างดาวดึงส์

ดูก่อนสารีบุตร ในการให้ทานนั้น บุคคลไม่มีความหวังให้ทาน ไม่มีจิตผูกพันในผลของทานแล้วให้ทาน ไม่มีการสั่งสมให้ทาน ไม่ได้ให้ทานด้วยความคิดว่า ตายไปแล้ว เราจะได้เสวยผลแห่งทานนี้ แต่ให้ทานด้วยความคิดว่า การให้ทานเป็นสิ่งที่ดี บุคคลนั้น ให้ทานด้วยอาการอย่างนี้แล้ว เมื่อทำกาลกิริยาตายไป ย่อมเข้าถึงความเป็นสหายแห่งเทวดาในชั้นดาวดึงส์

ชีวิตใหม่ในเส้นทางบุญ

เมื่อจิตสงบ ความปีติสุขก็แผ่ขยายซาบซ่านไปทั้งตัว เกิดอาการเย็นคล้ายขนลุกเกลียว ปรากฏแสงสว่างขึ้นที่ศูนย์กลางกาย จากจุดเล็กๆขยาย ใหญ่ขึ้นๆ เป็นแสงจ้าที่เหมือนโลหะสเตนเลสสะท้อนแสงกับดวงอาทิตย์ แต่นุ่มนวลไม่แสบตา นิ่งอยู่กับสภาวะนั้นไปสักพัก ก็เห็นองค์พระผุดซ้อนขึ้นมาและขยาย ใหญ่ขึ้นๆ