เทพจุติ

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เมื่อใด เทวดาเป็นผู้จะต้องจุติจากเทพนิกาย เมื่อนั้น นิมิต ๕ ประการ ย่อมปรากฏแก่เทวดานั้น คือ ดอกไม้ย่อมเหี่ยวแห้ง ๑ ผ้าย่อมเศร้าหมอง ๑ เหงื่อย่อมไหลออกจากรักแร้ ๑ ผิวพรรณเศร้าหมองย่อมปรากฏที่กาย ๑ เทวดาย่อมไม่ยินดีในทิพยอาสน์ของตน ๑

ธุดงค์ธรรมชัย ฟื้นฟูพระพุทธศาสนา จ.เชียงใหม่

พุทธบุตรผู้กล้า จากศูนย์อบรมประจำจังหวัดเชียงใหม่ ได้เริ่มต้นการเดินธุดงค์ธรรมชัย จากวัดสันป่าสัก มุ่งหน้าไปยังอาศรมพระธรรมจาริกบ้านต้นลุงศรีดงเย็น อ.แม่แตง จ.เชียงใหม่ ซึ่งตลอดเส้นทาง ชาวบ้านพากันออกมาถวายน้ำดื่ม-น้ำปานะอย่างล้นหลาม บางคนตั้งตัวไม่ทัน ต้องวิ่งออกมาที่ริมถนน แล้วก็ส่งเสียงตะโกนดังๆ ขอให้พระธุดงค์หยุดก่อน

ทำไมต้องดุสิตบุรี ตอนที่ 2

ว่า สวรรค์ชั้นดุสิตมีความพิเศษกว่าสวรรค์ชั้นอื่นอยู่หลายประการ หนึ่งในความพิเศษนั้น คือ เป็นที่อยู่ของเหล่าพระบรมโพธิสัตว์ที่จะตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าใน อนาคตจำนวนมาก

การอุบัติและการจุติของชาวสวรรค์

แม้ชาวสวรรค์จะมีความสุขสบายถึงเพียงนี้ แต่อย่างไรก็ตามก็ยังคงมีความทุกข์อยู่เช่นกัน เพราะดินแดนที่ปราศจากความทุกข์มีอยู่เพียงแห่งเดียว คือ พระนิพพาน

“​อุดม​ ​แต้พานิช​” ​ออก​ ​เดี่ยวไมโครโฟน​ 40 ​รอบ​

ทำบุญไว้เถิดประเสริฐนัก ตอนที่ 10

นับเป็นความโชคดีของคุณพ่อของลูกและพวกชาวบ้าน ณ หมู่บ้านเชิงเขาแห่งนั้นเป็นอย่างมาก ที่ได้พบกับพระภิกษุผู้ทรงอภิญญาและสมาบัติ

เวสสันดรชาดก ตอนที่ ๑๓ ( บริจาคพระนางมัทรี )

เราตถาคตเมื่อสละชาลีโอรส กัณหาชินาธิดา และ มัทรีเทวี ผู้เคารพต่อภัสดา มิได้คิดเสียดายเลย เพราะเหตุแห่งพระโพธิญาณเท่านั้น ลูกทั้งสองเป็นที่เกลียดชังของเราก็หามิได้ มัทรีเทวีไม่เป็นที่รักของเราก็หามิได้พระสัพพัญญุตญาณเป็นที่รักของเรายิ่งกว่า เพราะฉะนั้นเราจึงได้ให้บุตรธิดา และเทวีผู้เป็นที่รักเสีย

ปรโลกนิวส์ ตอน โยมพ่อรังสรรค์ ตายแล้วไปไหน ตอนที่ 1

คำถามข้อที่ 1 โยมพ่อตายแล้วไปไหน ท่านมีคตินิมิตเป็นอย่างไร ได้รับบุญที่พระลูกชายทั้งสองอุทิศไปให้หรือไม่ และมีข้อความใดฝากมาถึงครอบครัวบ้างไหมครับ

ปรโลกนิวส์ โชคดีได้เกิดเป็นพ่อพระ ตอนที่ 6

ภายหลังจากที่โยมพ่อของลูกได้ไปบังเกิดเป็น “เทพบุตร ภุมมะเทวาระดับทั่วๆ ไป” แล้ว ด้วยผลแห่งบุญที่พระลูกชายของท่านได้ตั้งใจบวชสร้างบารมีอย่างเต็มที่เต็มกำลัง แบบไม่มีข้อแม้ข้ออ้างและเงื่อนไขมาเป็นระยะเวลา 9 พรรษานี้เอง จึงเป็นผลทำให้

เดินตามทางของบัณฑิต ตอนที่ ( ๒ )

บุคคลให้ทานไม่ได้เพราะเหตุผล ๒ ประการ คือ ความ ตระหนี่ และความประมาท บัณฑิตผู้รู้แจ้ง เมื่อต้องการบุญพึงให้ทาน คนตระหนี่กลัวความอดอยากยากจน เพราะความกลัวจนนั่นแหละ จะเป็นภัยแก่ผู้ไม่ให้ และจะกลับมามีผลต่อคนพาลผู้หลงผิด ฉะนั้น บัณฑิตพึงครอบงำมลทิน กำจัดความตระหนี่แล้วรีบให้ทาน เพราะบุญเป็นที่พึ่งของสัตว์ทั้งหลาย ทั้งในโลกนี้และโลกหน้า