มงคลที่ ๗ เป็นพหูสูต - ปัญญาพิชิตปัญหา
พระโพธิสัตว์ได้ใช้สติปัญญา แก้ข้อครหาของอำมาตย์ทั้ง ๕ คน เช่น เรียกให้อุจเฉทวาทีอำมาตย์เข้ามา พลางกล่าวว่า "ท่าน กล่าวว่า ทานที่บุคคลให้แล้วไม่มีผล และยังสำคัญว่า สัตว์ทั้งหลายย่อมขาดสูญในโลกนี้เท่านั้น สัตว์ผู้ไปสู่ปรโลกไม่มีเลย แล้วมาหัวเราะเยาะเราทำไม"
อานิสงส์รักษาศีลครึ่งวัน
สิกขาบททั้ง ๕ เหล่านี้ ถ้าหากสมาทานและรักษาไว้ดีแล้ว ศีลจะเป็นเหตุให้ไปสู่สุคติโลกสวรรค์ จะทำให้เราเป็นผู้ถึงพร้อมด้วยโภคทรัพย์สมบัติ และเพราะศีลนั่นเองจะทำให้เราเข้าถึงพระนิพพานได้ ฉะนั้น ท่านสาธุชนพึงชำระศีลของตัวเองให้หมดจดเถิด
สุขที่สุด คือ การได้เปิดบ้านกัลยาณมิตร
โครงการจัดกิจกรรมสวดมนต์ ปฏิบัติธรรมและ ฟังธรรม เพื่อเป็นการปลูกฝังศีลธรรมในกลุ่มคนทุกระดับให้มีสัมมาทิฐิ มีความรักใคร่ปรองดอง
เคารพในทานทรัพย์ก็มาง่าย เคารพในธรรม ธรรมก็มาง่าย
คำคมสอนใจกับธรรมะใสๆ ที่ให้แง่คิดมุมมองดีๆ กับชีวิต สามารถนำมาใช้ในชีวิตประจำวันได้ เพื่อประโยชน์แก่ตนเองและผู้อื่น
วัดพระธรรมกายชิคาโก จัดงานบุญวันคล้ายวันละสังขารคุณยายอาจารย์
วัดพระธรรมกายชิคาโก ประเทศสหรัฐอเมริกา ก็ได้จัดงานบุญเนื่องในวาระวันคล้ายวันละสังขารคุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง
บัณฑิตกับพหูสูตแตกต่างกันอย่างไร
พหูสูต หมายถึง ผู้ที่มีความรู้ความสามารถและนำความรู้ความสามารถไปใช้ในทางที่ดีอย่างถูกต้อง และเกิดประโยชน์กับสังคมด้วย
สสส. จัดโครงการพัฒนาความฉลาดทางสุขภาวะเด็ก
สสส. ห่วงสุขภาวะของเด็กไทย จึงได้จัดโครงการพัฒนาความฉลาดทางสุขภาวะ ของเด็ก เยาวชน และครอบครัว ด้วยพลังเครือข่ายการศึกษา โดยจะดำเนินการใน 100 โรงเรียนทั่วประเทศ
การปฏิบัติเพื่อฝึกใจตามเส้นทางสายกลาง
ในธัมมจักกัปปวัตนสูตรอันเป็นพระสูตรที่กล่าวถึงปฐมเทศนาของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงกล่าวถึง มัชฌิมาปฏิปทา หรือ ทางสายกลาง ซึ่งเป็นหนทางหรือข้อปฏิบัติที่ไม่ตึงเกินไปจนเป็นความลำบากแก่ตน (อัตตกิลมถานุโยค) ไม่หย่อนเกินไปจนเป็นการพอกพูนกามกิเลส(กามสุขัลลิกานุโยค) ...
วัดพระธรรมกายชิคาโก จัดพิธีบูชาข้าวพระ
วัดพระธรรมกายชิคาโก ประเทศสหรัฐอเมริกา จัดพิธีบูชาข้าวพระ มีสาธุชนทั้วชาวไทยและชาวท้องถิ่นมาร่วมงานบุญในครั้งนี้
ผู้มีราตรีเดียวเจริญ
พึงทำความเพียรเสียในวันนี้แหละ ใครเล่าจะรู้ว่า ความตายจะมีในวันพรุ่ง เพราะว่าความผัดเพี้ยนกับมัจจุราชผู้มีเสนาใหญ่ ย่อมไม่มีแก่เราทั้งหลาย พระมุนีผู้สงบย่อมเรียกบุคคลผู้มีปกติอยู่อย่างนี้ มีความเพียร ไม่เกียจคร้านทั้งกลางวันและกลางคืน นั้นว่าผู้มีราตรีเดียวเจริญ
