สาลิเกทารชาดก ชาดกว่าด้วยนกแขกเต้าเลี้ยงพ่อแม่

พญานกแขกเต้าผู้มีความกตัญญูต่อบิดามารดาของตน และมีจิตเมตตา ต่อทุกสรรพชีวิตแม้แต่พราหมณ์โกสิยะเจ้าของไร่ข้าวสาลี ผู้ที่สั่งให้คนดูแลไร่ข้าวสาลี ไปจับตนมา ซึ่งต่อมาในภายหลัง พราหมณ์โกสิยะก็ได้ชื่นชมยกย่องคุณธรรมความโอบอ้อมอารี ความกตัญญู ของพญานกแขกเต้า

บินไทยยันพร้อมบินดอนเมือง25มี.ค.จับมือรถใต้ดินเช็กอินลาดพร้าว

ซานเอนริเก้..เมืองแห่งแสงสว่างเมืองแรก..ของโลก

วันนี้ชาวซานเอนริเก้ ได้รับการสอนสมาธิจากพระกองร้อย ตลอด 16 วัน 28 บารังไก ของการลงพื้นที่ ซึ่งได้รับการต้อนรับเป็นอย่างดี ทั้งที่พัก ภัตตาหาร ปานะ ล้วนจัดเต็มอย่างน่าอัศจรรย์ แม้มิใช่ชาวพุทธ แต่ด้วยธรรมชาติของชาวซาน เอ็นริเก้ เป็นผู้มีมิตรไมตรี ใจใส ยิ้มแย้ม มีชีวิตที่เรียบง่าย สงบสุข ทำให้การฝึกสมาธิและการจุดประทีปเพื่อสันติภาพในระดับบารังไก หรือ บารังไก ไลท์ออฟพีช (Barangay light of Peace) ทั้ง 21 ครั้ง สำเร็จได้อย่างน่าประทับใจ

วิธีแบ่งแยกบุคคล

บุคคลไม่ได้เป็นคนเลวเพราะชาติ ไม่ได้เป็นผู้ประเสริฐเพราะชาติกำเนิด แต่เป็นคนเลวทรามเพราะกรรม เป็นผู้ประเสริฐก็เพราะกรรมเท่านั้น

เวสสันดรชาดก ตอนที่ ๔ ( พระราชทานช้างมงคล )

เมื่อพราหมณ์ขอช้างได้แล้ว ก็พากันแห่ไปในใจกลางเมือง ครั้นมหาชนเห็นช้างมงคล ต่างถามว่า ท่านได้ช้างนี้มาจากไหน ทันทีที่รู้ว่าได้รับบริจาคมาจากพระเวสสันดร ต่างพากันวิพากษ์วิจารณ์ และโกรธพระโพธิสัตว์มาก ได้รวมตัวกันตั้งแต่คนที่มีชื่อเสียง พระราชบุตรจากทุกตระกูล พ่อค้า ชาวนา พราหมณ์ พากันมาชุมนุมร้องเรียนพระเจ้าสัญชัยว่า

ประมุกของผู้หวังบุญ

ยัญทั้งหลายมีการบูชาไฟเป็นประมุขคัมภีร์สาวิตศาสตร์ เป็นประมุขแห่งคัมภีร์ฉันทฺ์พระราชาเป็นประมุขของมนุษย์ทั้งหลายสาครเป็นประมุขของแม่น้ำทั้งหลาย

อานิสงส์ถวายรองเท้า

เราได้ถวายรองเท้าแด่พระพุทธเจ้า พระนามว่ากกุสันธะ ผู้เป็นปราชญ์ มีบาปอันลอยแล้ว อยู่จบพรหมจรรย์ ด้วยผลแห่งทานนั้น เราไม่เคยรู้จักทุคติเลย

ความฝัน 16 ประการของพระเจ้าปเสนทิโกศล ตอนที่ 3

ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ หม่อมฉันฝันว่ามีโคตัวผู้ที่มีสีเหมือนดอกอัญชันสี่ตัวกำลังวิ่งมาสู่ท้องพระลานหลวงจากทิศทั้งสี่ราวกับมันจะพุ่งชนใส่กัน

พิธีถวายกองทุนผ้าอาบน้ำฝนและกองทุนแสงสว่าง

เนื่องในวันอาสาฬหบูชา พุทธศาสนิกชน ได้ร่วมใจกันเดินทางมาทำบุญ ถวายไทยธรรมหาสังฆทาน ฟังธรรม ปฏิบัติธรรม ณ วัดพระธรรมกาย จังหวัดปทุมธานี

เวทัพพชาดก-ชาดกว่าด้วยโทษของการไม่รู้จักกาลเทศะ

พุทธกาลครั้งหนึ่งยังมีภิกษุชาวสาวัตถีรูปหนึ่ง มีความอวดดื้อถือดีจนเป็นที่เอือมระอาต่อภิกษุรูปอื่นๆ เมื่อพระพุทธองค์ทรงทราบท่านจึงทรงระลึกชาติด้วยบุพเพนิวาสานุสติญาณแล้วพบว่า ภิกษุรูปนี้เมื่อกาลก่อนก็เป็นผู้ว่ายากจนเป็นเหตุให้ตนเองและบุคคลเป็นพันๆ คน ต้องถึงแก่ความตาย