别自杀

我的家庭曾在那孔巴同府经营碾米厂，当时家境很好。后来发生经济上的问题而关闭了，所以要把生意卖掉，改变成饲养猪来卖。从没几头扩大成大生意，现在猪只大约有三千到四千头。此外还卖米和动物的食料，让家境再次好转，经营了十年，直到猪只价格跌落，生意就因亏损而渐渐地结束了。

如果我富裕

วันหนึ่งเมื่อเลิกงานแล้ว ลูกก็จะเดินทางกลับหอพัก ได้ข้ามถนนไปจนถึงเกาะกลางถนน ตอนนั้นลูกไม่ได้มองซ้ายเลย ว่ามีรถหรือไม่ ลูกได้ก้าวขาออกไปแล้วหนึ่งข้าง แต่เหมือนมีคนผลักขึ้นมาที่เกาะกลางถนน และ.....ในเสี้ยววินาทีนั้นค่ะ มีรถเก๋งวิ่งผ่านหน้าลูกไปอย่างรวดเร็ว โอ้อัศจรรย์ใจมากค่ะ เหมือนมีคนมาช่วยชีวิตไว้

我不能缺乏你的笑容

我是哦独塔尼府的女生，在六个兄弟姐妹中。我排行老三，现在已经三十岁了。我小时的生活，好像旱季的稻秧一样，家境贫困。从我四、五岁，父亲因心力衰竭而往生，享年四十一岁。往生之前，好像在睡觉而突然断气，让母亲要独自负担起养家的工作，为了赚钱养活孩子，要受雇洗衣、烫衣服、作家事，可收入还是不足以养活全家。

我不伤心了

รุ่งเช้าลูกก็ได้เจออานุภาพของหลวงปู่สด คือ ลูกได้เช่าบ้าน 2 ชั้นในราคาเดือนละ 5 พันบาท เพื่อเปิดร้านขายของ วันนั้นเป็นวันที่เจ้าของบ้านจะมาเก็บค่าเช่า แต่ลูกรู้ดีว่าขณะนี้ในตู้เซฟมีเงินอยู่เพียงพันกว่าบาทเท่านั้น แต่ในใจนั้นก็นึกถึงหลวงปู่ และท่องสัมมาอะระหัง นึกในใจว่า “หลวงปู่ช่วยด้วย” แล้วจู่ๆเจ้าของบ้านก็

ของดีแบบไทยๆ , ใครๆก็ไม่แน่ใจผม

คนที่เชื่อว่าคุณพ่อเป็นลูก ตัวจริง มีเพียงคุณพ่อของพ่อเพียงคนเดียว ส่วนคุณแม่ของพ่อ และน้องๆทั้งหมด รู้สึกไม่ยอมรับในตัวท่าน และรู้สึกคลางแคลงใจตลอดมา จึงทำให้พ่ออยู่กับครอบครัวด้วยความรู้สึกอึดอัด กดดัน และไม่มีความสุขเลย

穿梭阴阳界

“著名的瀑布，美味的水果城，特香的胡椒，多样的宝石，沾达彭的草席，神奇的现象”以上是我介绍家乡的口号，而最后一句是我把自己的经验加进去的。由于我遇到许多神奇的现象，那些都是知识科技所无法解释的，所以我只好写信，依赖“梦中梦幼稚园”学校用佛学来为我解答。

冷风与星月

เราจบกันแค่นี้เถอะ ต่อไปนี้ เราอย่าพบกันอีกเลย ฝ่ายหลานชายทำใจไม่ได้ เขาเสียใจมาก รู้สึกราวกับว่าโลกทั้งโลกไม่เหลือใครที่จะคอยเคียงข้างอีกแล้ว ก็ไหนเราเคยสัญญากันว่าเราจะรักกันไม่มีวันเสื่อมคลายไง..สัญญากันไว้แล้วทำไมมาเปลี่ยนไปเป็นยังงี้ล่ะ ในวันที่ภรรยาจะย้ายกลับไปนั่นเอง เขาก็ตัดสินใจทำในสิ่งที่ไม่มีใครคาดคิด ..ตี 5 ของเช้าวันนั้น เขาใช้ปืนลูกซอง จ่อยิงภรรยาที่หน้าอกขณะที่เธอกำลังนอนหลับ ลูกปืนตัดขั้วหัวใจเสียชีวิตทันที จากนั้นก็ใช้ปืนจ่อยิงลูกสาวทั้งสองคน

亲爱的外婆

我有五个兄弟姐妹，我是老大，父亲是从中国，来经营买卖生意。他很努力让家庭有稳定的生活，可他不太爱说话。所以教导孩子的任务，就落在母亲的身上。每晚睡前母亲会教孩子们诵经礼佛。当母亲四十七岁，当时她月经已没有了，可是还有血渗出来，她就去看医生，检查后就发现她患了第三期的子宫癌，且癌细胞蔓延到脑部，使她变成行动缓慢，反应迟钝的人。

孤單多大， 孤單如牛大

หลังจากน้องชายคนที่สองเสียชีวิตอย่างกะทันหันด้วย อุบัติเหตุแล้ว เขาคิดถึงน้องมาก เขาก็ได้แต่เหงา เขาเหงาซะมากมาย เขาอยากรู้จังเลยว่า ความเหงานี่ตัวใหญ่โตเท่าตัวอะไร? จึงหันไปพึ่งกัญชา-ยาบ้าอย่างหนักจนเกิดอาการประสาทหลอน จนต้องเข้าสถานบำบัด ปัจจุบันเลิกได้แล้วแต่กลายเป็นคนซึมเศร้า และเชื่องช้า

女生的力量

พอลูกสาวถึงวัยได้เข้าเรียน ครูก็ถามว่า “พ่อแม่อยู่ด้วยกันหรือหย่าร้าง?” ลูกจึงถามกับสามีว่าตกลงเธอจะเอายังไง เขาพูดว่า “ ถ้าเธอเจอใครที่ดี เธอก็ไป แต่ถ้าฉันเจอใครที่ดี ฉันก็ไปก่อน” คำพูดประโยคนี้กระเทือนใจลูกอย่างรุนแรง ทำให้ลูกตัดสินใจเลิกกับเขาเด็ดขาดนับจากบัดนั้น