วัยรุ่นเหยื่อริงโทน-ภาพมือถือ

ชีวิตยุคใหม่ทำลายจินตนาการ-พัฒนาการ-สุขภาพจิต-ของเด็ก

รอยต่อภพ

เขาเกิดในครอบครัวชาวจีน เนื่องจากกิจการของครอบครัวไม่ราบรื่น ฐานะจึงค่อนข้างยากจน ถึงขนาดน้องสาวคนเล็ก ต้องถูกยกไปให้ผู้อื่นเลี้ยง...แต่เขาไม่เคยย่อท้อ อดทน ต่อสู้ชีวิต ด้วยความซื่อสัตย์สุจริต และขยันขันแข็ง จนเป็นกำลังหลักให้แก่ครอบครัว...ต่อมา เขามีกิจการเป็นของตัวเอง แต่หลังจากได้พบเรื่องแปลก เกี่ยวกับผีๆ ก็ทำให้กิจการย่ำแย่จนล้มละลาย...เขาเจอผีจริงหรือไม่...ที่นี่...มีคำตอบ

Solomon Islands หมู่เกาะมนุษย์กินคน

ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน ชาวโซโลมอนจะรักพวกพ้องและกลุ่มมาก และถูกปลูกฝังเรื่องความกตัญญูที่มีต่อบรรพบุรุษมาตั้งแต่อดีต โดยถือเป็นหน้าที่ของลูกคือ เมื่อพ่อแม่แก่เฒ่าต้องดูแล เมื่อท่านตายต้องบูชา โดยจะนำบรรพบุรุษที่เสียชีวิตแล้วฝังในที่ใกล้ๆ บ้านไว้เพื่อให้ลูกหลานได้บูชาเพราะเชื่อว่าจะทำให้ตัวเองมีพลังและโชคดี สามารถรบชนะศัตรูได้ และถ้าใครแต่งงานแล้วห้ามนอกใจเด็ดขาด ถ้าหากจับได้จะต้องถูกจับฆ่าและกินทันที ทั้งชายและหญิง

ชาวโซโลมอน ผู้กระหายธรรม

ตั้งแต่ทอมมี่มานั่งสมาธิ บุคลิกเขาก็เปลี่ยนไป เริ่มจากที่ทอมมี่ดูจะยิ้มมากขึ้น และเริ่มยิ้มตลอดเวลา ดูอ่อนโยนขึ้น ปกติทอมมี่จะต้องขับรถไปที่นั่นที่นี่ แต่เวลาที่รถของทอมมี่ไม่ได้วิ่ง ทอมมี่ก็จะนั่งหลับตาทำสมาธิอยู่บนรถของเขา ซึ่งคุณเปเล่ได้ไปเห็นภาพนี้โดยบังเอิญ ทอมมี่มีความสุขทุกครั้งที่เราขอข้อมูลเรื่องมนุษย์กินคนกับเขาและให้ความร่วมมือดีมาก

DMC ที่โซโลมอน

หลังจากที่เรื่องราวของมนุษย์กินคน ได้ออกอากาศไปแล้ว 2 วัน แค่ทุกคนได้รู้ว่า ประเทศของตัวเองได้ออกอากาศสู่สายตาชาวโลก ทุกคนมีความสุขและประทับใจมาก ต่างก็มีสีหน้าที่เบิกบาน ยิ้มแย้มแจ่มใสกันทุกคน พวกเขารู้สึกอบอุ่นใจ รู้สึกว่า ตัวเองไม่ได้ถูกทอดทิ้งอีกต่อไป อย่างน้อยก็มีประเทศไทยที่เอาใจใส่ประเทศของเขา

โซโลมอน เกาะแห่งธรรม

เวลาที่ชาวโซโลมอนเจอเปเล่ จะถามแต่ว่า "Meditation Today?" (วันนี้มีนั่งสมาธิไหม) หลายคนก็ตั้งใจเดินตามหาเปเล่เพื่อจะถามว่า "วันนี้นั่งสมาธิที่ไหน กี่โมง" เปเล่บอกว่า "จริงๆแล้วผมเคยชวนชาวโซโลมอนนั่งสมาธิแค่ไม่กี่คน แต่ที่เหลือ เขาไปบอกต่อๆ กันเอง เขาบอกว่า เวลานั่งสมาธิ เขาไม่คาดหวังว่าจะเห็นอะไร และก็ไม่รู้ด้วยว่าจะต้องเห็นอะไร แต่กลายเป็นช่วงที่มีความสุข อยากทำต่อเนื่องทุกวัน"

ชาวโซโลมอนคนแรก ประกาศตัวขอเป็นชาวพุทธ

ผมอยากจะขอความกรุณา พระเดชพระคุณหลวงพ่อสอนผมด้วยว่า ทำอย่างไรถึงจะได้เป็นชาวพุทธครับ ถ้าผมรู้ว่าทำแบบไหนถึงจะเป็นพุทธ ผมจะขอเป็นชาวโซโลมอนคนแรกที่นับถือศาสนาพุทธ ช่วยรับผมเป็นชาวพุทธด้วยครับ เมื่อผมรู้ว่าชาวพุทธเป็นอย่างไร ผมมั่นใจว่าสามารถปฏิบัติได้ทุกอย่างที่เป็นพุทธตามที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อสอน และตั้งใจจะเป็นชาวพุทธที่ดีให้ได้แน่นอน

บททดสอบของการจะเป็นชาวพุทธ

ผมบอกเพื่อนว่า คุณครูไม่ใหญ่ให้บททดสอบผมเป็นเวลา 1เดือน ที่ผมจะต้องผ่านให้ได้จึงจะได้เป็นชาวพุทธ เพื่อนๆก็บอกว่า "เรามั่นใจว่าคุณสามารถผ่านได้" ซึ่งผมเองได้ตั้งใจจดทุกข้อทดสอบลงในสมุด ปรากฏว่าเพื่อนแต่ละคน เข้ามารุมขอดู บ้างก็บอกว่าง่าย บ้างก็บอกว่าเป็นสิ่งที่ดีนะ แล้วพวกเขาก็มาขอลอกข้อเหล่านั้นไปใส่สมุดของตัวเอง และเพื่อนชาวโซโลมอน อีก 8 คน บอกว่า เขาอยากขอเข้าร่วมบททดสอบอันนี้ด้วยได้ไหม

ผมว่าการนั่งสมาธิน่ะ ไม่ยากเลย

ผมอยากบอกพระเดชพระคุณหลวงพ่อจริงๆเลยครับว่า ผมมีความสุขมาก ที่ได้เห็นดวงอาทิตย์ภายในตัว ผมก็มองไปเรื่อยๆ และแล้วตัวผมก็กลายเป็นดวงอาทิตย์ที่ส่องสว่าง การนั่งสมาธิทำให้ผมมีความสุขไปทั้งวัน

บุคคลประวัติศาสตร์ของเกาะโซโลมอน

เรามาเอาใจช่วย ให้ทั้งเก้าคนสามารถสำเร็จได้สมใจกันเถอะครับ ขอความกรุณาเขี่ยนข้อความให้กำลังใจวิรบุรุษทั้งเก้าท่านนี้ เป็นภาษาอังกฤษ ลงในกระทู้นี้ด้วยนะครับ ผู้ประสานงานจะพิมพ์กำลังใจของท่าน ออกทางเครื่องพิมพ์ แล้วไปมอบให้กับทั้งเก้าท่านนี้ เพื่อเป็นกำลังใจให้ทั้งเก้าท่าน ทำความประสงค์ได้สำเร็จสมใจครับ

พระอาทิตย์ เย็นๆ ที่กลางกาย

ผมต้องการเรียนรู้เกี่ยวกับการนั่งสมาธิ และผมก็อยากเรียนพระพุทธศาสนา ผมสนใจในการนั่งสมาธิ ซึ่งผมหาไม่ได้ในศาสนาอื่น เมื่อก่อนผมเคยฆ่าสัตว์ เคยขโมยกล้วย-มะพร้าว โกหกบ้างในบางเวลา แต่ผมก็ไม่เคยไปรักภรรยาคนอื่น ผมเคยสูบบุหรี่ซึ่งก็อยากเลิกมาหลายครั้ง แต่ตอนนี้ผมรู้แล้ว และก็ต้องการจะหยุดมัน ผมว่าการนั่งสมาธิจะทำให้ผมเลิกสิ่งไม่ดีพวกนั้นได้

Buddha Hall สถานที่ปฏิบัติธรรมของชาวโซโลมอน

ผมได้คอยสังเกตว่า คนที่มานั่งสมาธิแล้วเป็นอย่างไร ผมดูพวกเขามีความสุขและสนุกกับการนั่งสมาธิ จนวันหนึ่ง เปเล่ได้แนะนำผมเกี่ยวกับการนั่งสมาธิ ผมได้นั่งสมาธิเป็นครั้งแรกในชีวิต เป็นเวลา 10นาที ผมรู้สึกผ่อนคลายและรู้สึกดีมาก ทำให้ผมต้องการจะนั่งสมาธิอีก ผมจึงตัดสินใจว่าจะไม่ยอมให้ใครมาใช้สถานที่ของผมทำอย่างอื่น ผมให้สถานที่นี่มีเพื่อการนั่งสมาธิเท่านั้น

ยอดกัลยาณมิตร แห่งโซโลมอน

เมื่อที่บ้านถามเกี่ยวกับการนั่งสมาธิ ผมตอบว่า "เพราะผมรู้สึกมี ความสุขดีที่ได้ชวนคนอื่นให้มีโอกาสได้รับสิ่งดีๆเหมือนผม คุณก็ควรนั่งสมาธิเพื่อตัวเองด้วย เพราะ มันจะช่วยให้คุณมีความสุข"

ดวงอาทิตย์ นวลๆสว่างๆ ที่มาพร้อมกับความสุข

สักครู่ ตัวของผมก็หายไป เหลือแต่ดวงอาทิตย์ที่เย็นๆดวงนั้น ซึ่งก็กลายเป็นดวงอาทิตย์ที่นวลๆสว่างๆ ผมมีความสุขมากๆ นั่งอย่างมีความสุขสักครู่ ก็หมดเวลา ผมเสียดายมากเลยครับ อยากให้นั่งได้อย่างเดิมอีก

ดวงตะวันที่กลางท้อง

นั่งสมาธิครั้งต่อมา ผมก็เห็นดวงตะวัน ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 6เซนติเมตร สว่างเป็นกลมๆ สวยงามมาก ซึ่งผมก็นึกไม่ถึงว่า "มาได้ยังไง" บางครั้งดวงตะวันนั้นก็ขยายออกไปรอบๆตัวผม และแม้จะออกจากสมาธิแล้วผมก็ยังรู้สึกว่า ดวงตะวันก็ยังอยู่ในท้องอยู่ตลอดเวลา ผมมีความสุขมาก เหมือนมีเพื่อนใจมาอยู่ใกล้ๆ

มะพร้าวมหัศจรรย์ ที่โซโลมอน

ภาพนรกทำให้ผมหยุดดื่มเหล้าได้อย่างถาวรแล้วครับ นรกนั้นเป็นที่ที่เลวร้ายมาก ผมไม่อยากไปที่นั่น ผมพยายามให้ดีที่สุดที่จะไม่ไปนรก เกี่ยวกับบททดสอบเพื่อเป็นชาวพุทธ ผมมั่นใจว่าทำได้ครับ ผมไม่ฆ่าสัตว์ ไม่ลักขโมยของใคร ผมรักภรรยาผมคนเดียว และไม่โกหกทุกๆเรื่อง ผมเลิกเหล้า เลิกบุหรี่ได้แล้วครับ การนั่งสมาธิ ทำให้ผมผ่านบททดสอบเหล่านี้ได้ดีขึ้น

The missing link to happiness

ในส่วนตัวผมเชื่อในความสุข และสิ่งที่ดี ซึ่งเป็นสิ่งที่ผมยังไม่เคยพบในชีวิตของผม จึงพยายามตามหา Missing link to happiness (บางสิ่งที่หายไป ซึ่งเป็นสิ่งที่จะไปเชื่อมต่อกับความสุข) สมาธิ นี่ล่ะทำให้ผมคิดว่า คือสิ่งที่ผมตามหามาตลอด

First Priority

ตอนนี้ ผมเข้าใจว่า ความหมายจริงๆของสมาธิก็คือ การทำความสะอาดใจ (to clean the Heart) จากสิ่งไม่ดีทั้งหลาย ผมคิดว่าการนั่งสมาธิควรจะเป็น First Priority (ให้ความสำคัญเป็นอันดับแรก) ที่มนุษย์ทุกคนควรทำตลอดเวลาทุกๆวัน เป็นประจำเพราะแม้คุณจะมีเงิน คุณก็ทำความสะอาดใจไม่ได้ แต่สมาธิสามารถทำได้

พัฒนาการของชาวโซโลมอน

ตั้งแต่ ปลายเดือนธันวาคม ที่ผ่านมา มีชาวโซโลมอนที่มาร่วมนั่งสมาธิเพียง 3คน จนกระทั่งพระเดชพระคุณหลวงพ่อได้เริ่มเล่าถึงประวัติของประเทศโซโลมอน ทำให้พวกเขาไปบอกกันต่อ จนมีชาวโซโลมอนอยากมาขอนั่งสมาธิเพิ่มขึ้น ผมจึงบอกให้มาที่ Office ทุกวันพุธ แต่หลังจากนั้น พวกเขาก็มาถามทุกวันว่า "วันนี้จะมีนั่งสมาธิอีกไหม" จนต้องเปิดห้องให้นั่งสมาธิทุกวัน ในช่วงพักเที่ยง ก่อนเข้างานช่วงบ่าย