เก่งและดี...V-Star

ผมได้นั่งสมาธิ ปฏิบัติธรรม และมาช่วยงานบุญที่วัดพระธรรมกายอย่างต่อเนื่อง ผมรู้สึกมีความสุข สนุกสนานมากครับ ที่ได้นั่งสมาธิ ปฏิบัติธรรม และมาช่วยงานบุญที่วัด จนกระทั่งผมลืมเล่นเกมเลยล่ะครับ พระเดชพระคุณหลวงพ่อครับ...ตอนนี้ผมมั่นใจมากครับว่า ผมจะไม่กลับไปเล่นเกม และไม่ไปยุ่งเกี่ยวกับอบายมุขอีกแล้ว เพราะผมค้นพบสิ่งที่สนุกสนานมากกว่านั้นแล้วครับ นั่นก็คือ การได้เป็นเด็กดี V-Star

จดหมายจาก V-Monk

เหมือนสุภาษิตทางเหนือที่บอกไว้ว่า “เยี๊ยะก๋านคนเดียวอิดฮิมต๋าย เยี๊ยะก๋านหลายเหมือนเล่น” แปลเป็นไทยว่า “ทำงานคนเดียวเหนื่อยแทบตาย ถ้าทำงานหลายๆคนเป็นหมู่คณะก็จะสนุกสนานรื่นเริง” แม้ว่าอากาศวันนั้นจะร้อนอบอ้าวมาก แต่พวกเราทุกคนก็หน้าตาแจ่มใสไม่มีท้อ เพราะถ้าท้อแล้วเด็กดี V-Star ก็จะไม่มีข้าวกิน

ผู้นำรถหัวใจทองคำนครราชสีมา

ผู้นำรถที่นี่ เขาก็ไม่ธรรมดา เพราะเขาบอกว่า “ที่อื่นแรงคูณสอง แต่ที่โคราชนี่แรงคูณร้อย” และด้วยเป้าหมายสำคัญครั้งนี้ คือ การตามลูกหลานของพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ ผู้มีบุญ มาร่วมงานกฐินหลวงปู่ครั้งนี้ให้ได้ ผู้นำรถโคราชจึงคิดว่า “ความสำเร็จจะเกิดขึ้นได้ ต้องเกิดจากการรวมใจเป็นหนึ่งแบบแรงคูณร้อยเท่านั้น”

ตักบาตรพระ จังหวัดเลย

เมื่อวันอาทิตย์ที่ 28 ธันวาคม พ.ศ.2551...ที่ผ่านมา ได้มีการจัดพิธีตักบาตรพระ 1,700กว่ารูป ณ บริเวณแยกน้ำพุ ถนนนกแก้ว อำเภอเมือง จังหวัดเลย งานนี้ขอบอกว่าคึกคักและยิ่งใหญ่ไม่แพ้พิธีตักบาตรพระที่จังหวัดอื่น

ตักบาตรพระ จังหวัดระยอง

บางคนมาช่วยเตรียมงาน แล้วก็นอนค้างคืนบนรถ รอตักบาตรตอนเช้าเลย คนมากันเยอะมาก มากจนล้นไปทุกตรอกซอกซอย พอนับดูจึงได้รู้ว่ามากันเป็นจำนวนมากถึง 20,000คน และเมื่อได้เห็นภาพพุทธบุตรเดินแปรแถวกันอย่างสงบเสงี่ยม สง่างาม ก็ชวนให้น้ำตาแห่งความปีติไหลลงอาบแก้มของผู้มาร่วมงาน

ตักบาตรพระ จังหวัดกาญจนบุรี

งานนี้มีท่าน มท.1 ร้อยตำรวจเอกเฉลิม อยู่บำรุง (รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย) ประธานโครงการดับไฟใต้ มาเป็นประธานฝ่ายฆราวาส ท่านมาถึงก็ตกใจว่า ทำไมถึงจัดงานได้ยิ่งใหญ่อลังการขนาดนี้ ท่านกล่าวชื่นชมว่า “เป็นระเบียบเรียบร้อยดีมาก ไม่เคยเห็นที่ไหนมาก่อน จัดมากี่ที่แล้ว ถ้าจัดกิจกรรมดีๆอย่างนี้อย่างต่อเนื่อง ไฟใต้ดับแน่ พระภิกษุที่อยู่ทางใต้ ท่านจะได้มีขวัญและกำลังใจ และอยู่อย่างมีความสุข”

ช่วยเหลือผู้ประสบอุทกภัย (4)

ชาวบ้านทุกคนเมื่อได้รับยาและอาหาร ก็ดีใจมากๆ ฝากกระผมมากราบขอบพระคุณคุณครูไม่ใหญ่ (พระเดชพระคุณพระราชภาวนาวิสุทธิ์) และนักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาทุกๆคน พวกเขาบอกว่าหน่วยงานของเรานี้ดีที่ไม่ทอดทิ้งพวกเขาเลย ผู้เฒ่าผู้แก่ที่ไม่สบายก็ได้ยาไปรักษา เด็กๆก็ได้มีอาหารรับประทาน

เจ้าของรถรถบัสมาเป็นผู้นำรถ

พี่อ้วนบอกว่า “เป็นครั้งแรกเลยที่ได้มาวัด พอไปบอกแม่ แม่ก็อยากมาด้วย แต่ว่ารถมันเต็ม เขาจ้างเรามา ถ้าพาแม่มาด้วยมันก็จะดูน่าเกลียด” พี่อ้วนจึงไม่ได้พาแม่มา ส่วนแม่ก็พูดได้แต่คำว่า “เสียดาย” แต่พี่อ้วนก็คิดว่า “ไม่เป็นไรเดี๋ยวงานกฐินคราวหน้า เขาก็ต้องมาจ้างเราไปวัดอีก เอาไว้ค่อยพาแม่ไปก็ได้”

จุดเริ่มต้นแห่งถนนพุทธวิถี

ชาวปวาเก่อญอ ดีใจกันมากครับ “ห้อยแล้วรวย” ภาษาปวาเก่อญอ คือ “ลีโกโปะลี แกโด้ะ แกทอ” ครับ และทุกคนที่ได้ฟังเพลง ตะวันบนดอย ที่เปิดในงานกล่าวว่า เพลงที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อเมตตาประพันธ์นั้น ไพเราะมากครับ เข้าใจในเนื้อหาครับ และดีใจเป็นพิเศษที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อเมตตากล่าวโอวาทเปิดงานเป็นภาษาปวาเก่อญอ พี่น้องชาวปวาเก่อญอ กล่าวว่า สามารถเข้าใจโอวาทของพระเดชพระคุณหลวงพ่อได้ดีครับ

พลังใจสู้สายฝน

สุดท้ายนี้ กระผมอยากจะกราบเรียนว่า ถ้าไม่ได้พระเดชพระคุณหลวงพ่อ ถนนเส้นนี้ ก็ไม่รู้ว่าจะอีกซักกี่สิบปีถึงจะสร้างเสร็จ กระผมยังจำได้ ในตอนแรกๆที่กระผมชวนชาวบ้านมาขุดถนน ชาวบ้านบอกว่า “จะทำได้หรือ...หลวงพ่อจะหาอาหารจากไหนมาเลี้ยงพวกเรา” กระผมก็ตอบไปว่า “เดี๋ยวหลวงพ่อธัมฺมชโยจะมาช่วยพวกเราทำถนน” เขาก็บอกว่า “จะมาจริงๆหรือ”