ครอบครัวสว่างไสว เพราะ DMC

ตอนนี้ ครอบครัวของลูกเป็นเหมือนครอบครัวสวรรค์ เป็นครอบครัวธรรมกาย ที่มีความสุข ลูกๆอยู่ในโอวาท โดยมีคุณครูไม่ใหญ่ได้เมตตาชี้นำทางสว่างให้ เราทำบุญพร้อมๆกันเป็นทีม เข้าพรรษานี้ลูกและครอบครัวจะนั่งสมาธิให้เยอะกว่าเดิมยิ่งๆขึ้นไป

พาหนะนำไปสู่ความสุข

คนอื่นๆก็รู้ว่า ดิฉันฝึกสมาธิ นักเรียนของดิฉันบอกว่า “ทำไมคุณดูมีความสุขตลอดเวลา ไม่โกรธ ไม่ดุ มีความรักให้กับทุกคน ใจเย็นมากๆและไม่ปล่อยให้อะไรมากวนใจเลย” ดิฉันต้องการแบ่งปันความจริงที่ว่า การทำสมาธิเพื่อการเข้าถึงพระธรรมกายได้มอบยานพาหนะที่สะดวกรวดเร็ว ไม่ซับซ้อน และพาแล่นไปสู่ความสุขภายใน รวมทั้งได้มอบทัศนคติที่ดีในการใช้ชีวิตอีกด้วย

ปริญญาใจ ที่ใฝ่หามานาน

กระทั่งปี พ.ศ.2537 ลูกเริ่มรู้จักหนทางสู่ปริญญาใจเป็นครั้งแรก จากกัลยาณมิตร ซึ่งเป็นคนพิเศษในดวงใจ คือ กัลยาณมิตร เสนิส บุศยพงศ์ชัย หรือ คุณเท่ห์ สามีของลูก (กำลังจะจบ ดร.ปีหน้านี้แล้วค่ะ) เขาชวนให้ลูกรู้จักวัดพระธรรมกาย โดยให้ฟังมงคลชีวิต 38ประการของพระเดชพระคุณหลวงพ่อทัตตชีโว ยิ่งฟังยิ่งโดนใจ

ผมพร้อมจะตายเพื่อการขยายจานดาวธรรม

การติดดาวที่อเมริกา ต้องเผชิญกับศัตรูตัวฉกาจคือยุง ยุงที่นี่มีน้อย แต่พอมีทีนี่ ตัวไม่น้อยเลยครับ Size ขนาดลูกแมลงปอ ผมต้องคอยเป่าไม่ให้ยุงมัน Landing ปักหัวที่เนื้อของผม และต้องเจอกับความหนาวถึงขั้นอยู่เฉยๆ มือก็สั่นได้ และผมก็กลัวความสูงที่สุดในชีวิต พอขึ้นไปแล้วใจหวิวๆ แต่ตอนนี้ผม กลัวไม่ได้บุญ มากกว่า

ชีวิตใหม่ในเส้นทางสายกลาง

คืนนั้น ลูกนั่งด้วยความสดชื่นมากๆไม่คิดเรื่องอะไร บอกตัวเองว่า “ให้วาง ให้ว่าง ให้วาง ว่างๆ” นึกภาพองค์พระมาไว้ในกลางกายแล้วมองไปเรื่อยๆ อย่างสงบ ไม่นานต่อมา รูปที่ลูกตรึกอยู่นั้น ก็ใสมีประกายขึ้นมาเอง ชัดขึ้นๆ แล้วองค์พระก็ผุดขึ้นมามากมาย มาแบบมีชีวิตชีวามากๆ

ฉันเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย

ลิซ่า คาร์เลาซ์ เธออยู่อเมริกามาเป็นเวลา 35 ปีแล้ว และขณะนี้เธอเป็นมะเร็งปอดระยะสุดท้าย ไม่รู้จะมีชีวิตอยู่ไปได้อีกนานเท่าไร แต่เธอก็ยังคงมีความหวังที่จะมีชีวิตอยู่รอดต่อไป เพราะเธอรู้จักความหมายของคำว่า "ความสุข" ยิ่งกว่าความหมายในพจนานุกรมเล่มใดๆ ที่มีอยู่ในโลกใบนี้ และเธอ ก็ได้รับของขวัญชิ้นที่พิเศษที่สุด จากคนพิเศษที่สุดที่อยู่ภายในตัวของเธอ ... แล้วคุณล่ะ รู้จักคำว่า "ความสุข" เหมือนเธอแล้วหรือยัง...

เติมบุญหนุนรัก

ความสว่างค่อยๆปรากฏ เหมือนแสงที่ส่องทแยงลอดช่องหน้าต่างของห้องที่ปิดสนิท เมื่อมองแสงนั้นนิ่งๆต่อไป แสงก็ขยายเป็นรูปร่างทรงกลม แล้วก็มีองค์พระผุดขึ้นมาจากศูนย์กลางกาย เป็นองค์พระองค์เล็กๆ ที่ใสมากๆ

สุดยอดศิลปะ ณ ศูนย์กลางกาย

เนื่องจากลูกเป็นครูสอนวิชา ART ลูกจึงสอนแบบ ART ART คือ บอกลูกศิษย์ว่าวันนี้เราจะมาสร้างมโนภาพเป็นภาพศิลปะกันนะ ให้ทุกคนค่อย ๆหลับตา แล้วนึกถึง The moon หรือ The sun ให้เป็นภาพที่กลางท้อง เหนือสะดือ 2นิ้วมือ ซึ่งตรงนี้เป็น Center of body ทุกคนก็ทำตามกันอย่างสนุกสนาน เพราะไม่เคยเรียนศิลปะแบบนี้มาก่อน แล้วลูกก็ถามว่า “ใครเห็นอะไรกันบ้าง”

สุราพาให้ทุกข์

ลูกเห็นมาเยอะค่ะ ในร้านอาหาร เวลาที่นักศึกษาดื่มเหล้าเฮฮา สนุกสนานแต่พอเมาปั๊บก็ทะเลาะกัน แล้วก็ทำลายข้าวของในร้าน พอถูกจับมาขึ้นศาล ศาลตัดสินให้ชดใช้ให้ทางร้านอาหาร นอกเหนือจากค่าทนายแล้ว ต้องเสียค่าปรับและค่าเสียหายอีก บางคนต้องผ่อน 3-4ปียังไม่หมด นักศึกษาหญิงบางคน ดื่มเหล้าเมา อยากหาเงินไปเที่ยว ก็ออกไปขายตัว แล้วก็ถูกจับ มีอย่างนี้เยอะเลยค่ะ

เมื่อพบองค์พระภายใน โรคร้ายก็กลายเป็นเรื่องธรรมดา

ต่อมา ผมมีอาการแน่นๆที่หน้าอก จึงไปหาหมอ หมอบอกว่า "คุณเป็น มะเร็งในเม็ดเลือด" ได้ยินคำว่า “มะเร็ง” แต่ผมกลับรู้สึกเฉยๆ เพราะใจผมอยู่กับองค์พระ จนหมอแปลกใจว่า ทำไมผมมีกำลังใจดีมากผิดกับผู้ป่วยคนอื่น ผมคิดว่า “โรคภัยไข้เจ็บก็ให้เป็นหน้าที่ของหมอไป ส่วนเรื่องจิตใจเป็นหน้าที่ที่เราต้องดูแลเอง”