สภาพของเปรตแต่ละชนิด
เปรตชิ้นเนื้อ ครั้งหนึ่ง พระมหาโมคคัลลานเถระได้เห็นชิ้นเนื้อลอยอยู่ในอากาศ พวกแร้งบ้าง นกตะกรุมบ้าง ต่างพากันโผถลาตามจิกทึ้งชิ้นเนื้อนั้น และชิ้นเนื้อนั้นก็ส่งเสียงร้องครวญครางอย่างน่าสงสาร จึงคิดว่าน่าอัศจรรย์เป็นนักหนา ต่อมาได้กราบทูลให้พระพุทธองค์ทรงทราบ ซึ่งสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเล่าประวัติของเปรตตนนี้ว่า
จดหมายจากพระธรรมาจารย์จิ้งเหย้าถึงนายกรัฐมนตรี กรณีวัดพระธรรมกาย
ต้นบัญญัติมารยาทไทย ตอนที่ ๒ บ่อเกิดของมารยาทไทย หมวดที่ ๑ สารูป
ถ้าพูดภาษาชาวบ้านก็เกี่ยวกับการรักษารูปของเรา คือ เรื่องการแต่งเนื้อแต่งตัวและกิริยามารยาทต่าง ๆ ซึ่งของพระภิกษุท่านว่าไว้อย่างนี้ ข้อ ๑-๒ “ภิกษุพึงทำความศึกษาว่า เราจักนุ่ง-จักห่มให้เรียบร้อย”
ผิวสวยหน้าใสจากการนวดหน้าด้วยครีมสมุนไพร
สมุนไพรหลายชนิดที่นำมาใช้บำรุงผิวพรรณ โดยเฉพาะผิวหน้านั้นได้แก่ แตงกวา กระดังงา หรือแม้กระทั่งดอกกุหลาบ
ทศชาติชาดก เรื่องสุวรรณสาม ผู้ยิ่งด้วยเมตตาบารมี ตอนที่ 4
ชีวิตของผู้คนทั้งสองหมู่บ้านนี้ ล้วนมุ่งดำรงชีพด้วยสัตว์ทั้งหลายทั้งเล็กและใหญ่ และสิ่งของที่ได้มาจากป่า วันแล้ววันเล่าที่เขาต้องสะพายถุงสัมภาระ ในมือมีธนูเข้าสู่ป่า แสวงหาเหล่ามฤคและสัตว์ป่านานาชนิด
ผลพลอยได้ของการทำใจหยุดนิ่ง
นับจากกลับจากพนาวัฒน์ในครั้งนั้น ความสำเร็จและอุปสรรค ก็เข้าแถวมาทดสอบกำลังใจ ชักชวนให้หลงในโลกธรรมแปด แต่ขอโทษ...ทำอะไรลูกไม่ได้ เพราะลูกมีครูดีใน DMC ส่งคำสอนตรงถึงบ้านได้ตลอด 24ชั่วโมง เวลาเจออุปสรรค ไม่ว่างานจะยากเพียงใด ลูกจะนั่งสมาธิก่อนลุย สิ่งที่ตามมา คือ บารมีที่เพิ่มขึ้น แม้จะเหนื่อยมาก แต่พอลูกนึกถึงพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ก็จะมีแฮงใจ๋
จุดจบของผู้ก่อเวร
ในกาลไหนๆ เวรย่อมไม่ระงับด้วยการจองเวร เวรทั้งหลายย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร นั่นเป็นธรรมเก่า
จดหมาย จาก...พระภิกษุ ผู้เป็นต้นเรื่องของ “แก้วกลางดอย”
พระศุภชัย คณสกฺโก (ศุภชัย พยุงจำปี)
จดหมายจากน้องสิงโต
น้องสิงโตกับน้องมังกร คุณพ่อจ้อน คุณแม่เดือน รวบรวมเงินค่าขนมทั้งหมด มาถวายบูชาธรรมหลวงพ่อ ได้ทองคำ 2 บาท เพื่อหล่อหลวงปู่ครับ
ทศชาติชาดก เรื่อง พระมหาชนก ผู้ยิ่งด้วยวิริยบารมี ตอนที่ 3
“เมื่อก่อนข้าพระองค์ไม่เคยคิดเป็นศัตรูต่อเจ้าพี่เลย ทั้งไม่เคยแปรพักตร์คิดแย่งชิงราชสมบัติ แต่พระเจ้าพี่เชื่อฟังคำยุยงของอำมาตย์ผู้ใกล้ชิด จะสำเร็จโทษข้าพระองค์ บัดนี้ หม่อมฉันจะขอราชสมบัติหละ เจ้าพี่จะมอบราชสมบัติให้แก่หม่อมฉันหรือจะรบจงรีบตอบมา”
