กลวิธีแก้ไขความผันแปรของสภาพอากาศโลก
นับวันสภาพอากาศในโลกของเราจะแปรปรวนไปมากยิ่งขึ้น มนุษย์กำลังเผชิญหน้ากับภัยทางธรรมชาติที่รุนแรงเพิ่มขึ้นทั่วทุกมุมโลก ทั้งอากาศร้อนจัด หนาวจัด เกิดพายุแผ่นดินถล่ม น้ำท่วม แผ่นดินไหว สึนามิ เป็นต้น ในประเทศไทยก็พบกับปัญหาภัยแล้งและอากาศที่ร้อนกินช่วงระยะเวลายาวนานกว่าทุก ๆ ปีที่ผ่านม
เราจะพัฒนาตนเองให้มีศักยภาพในการเผยแผ่พระพุทธศาสนาได้อย่างไร ?
ถ้าเราช่วยกันเผยแผ่พระพุทธศาสนาได้อย่างนี้ จึงจะเรียกได้ว่าเป็นการจรรโลงโลกไว้ให้เป็นสถานที่ที่มนุษย์มีโอกาสสร้างความสุขความเจริญให้แก่ชีวิตตนต่อไปได้
กฎหมายกับกฎแห่งกรรม
กฎหมายกับกฎแห่งกรรมแตกต่างกันอย่างไร? ผู้คนส่วนใหญ่เกรงกลัวกฎหมายหรือกฎแห่งกรรมมากกว่ากัน? กฎแห่งกรรมมีการลดโทษให้คนที่ทำบาปบ้างไหม?
ต้นบัญญัติมารยาทไทย ตอนที่ ๒ บ่อเกิดของมารยาทไทย หมวดที่ ๑ สารูป
ถ้าพูดภาษาชาวบ้านก็เกี่ยวกับการรักษารูปของเรา คือ เรื่องการแต่งเนื้อแต่งตัวและกิริยามารยาทต่าง ๆ ซึ่งของพระภิกษุท่านว่าไว้อย่างนี้ ข้อ ๑-๒ “ภิกษุพึงทำความศึกษาว่า เราจักนุ่ง-จักห่มให้เรียบร้อย”
วิธีสร้างสรรค์สังคมให้อยู่ร่วมกันได้อย่างร่มเย็นเป็นสุข
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงสอนวิธีสร้างสรรค์สังคมให้อยู่ร่วมกันได้อย่างร่มเย็นเป็นสุขไว้อย่างไร?
การรู้จักตนเองตามคำสอนของพระพุทธศาสนาหมายถึงอย่างไร
คำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าล้วนเกี่ยวกับกายที่ยาววาหนาคืบกว้างศอกของเรานี้เอง หากเราต้องการรู้จักตัวเราเอง ต้องมาศึกษาคำสอนของพระพุทธองค์ว่าท่านทรงสอนให้เรารู้จักตนเองอย่างไร และควรทำอย่างไรต่อไป ถึงจะเป็นการรักตัวเองอย่างแท้จริง
อายุสั้น ไม่ทันเห็นกรรม
ในยามกลางของคืนวันตรัสรู้ของพระมหาบุรุษ พระองค์ทรงบรรลุจุตูปปาตญาณ คือ เห็นการเวียนว่ายตายเกิดของสรรพสัตว์ทั้งหลาย ทรงเห็นการส่งผลของกรรม ที่เป็นตัวกำหนดรูปกาย และสถานที่อยู่ของสัตว์ที่ตายไปแล้ว
กรรมส่งผลตอนใกล้ตาย
คนมีอายุ 70-80 ปี ทำกรรมมาทั้งชีวิต รวมแล้วหลายแสนกรรม ทั้งกรรมดี กรรมชั่ว และกรรมไม่ดีไม่ชั่ว เมื่อวาระสุดท้ายมาถึง กรรรมที่ทำมาทั้งชีวิต จะมาส่งผลตามลำดับ โดยเริ่มจากกรรมหนัก กรรมใกล้ตาย กรรมที่ทำเป็นประจำ สุดท้าย คือ กรรมไม่เจตนา
แด่ว่าที่ทารกผู้ไม่มีโอกาสได้ร้องอุแว๊คนต่อไป
การมาเกิดของมนุษย์ต้องอาศัยพ่อและแม่เป็นแดนเกิด เหมือนเนอสเซอรี่ เป็นที่บ่มเพาะต้นกล้าที่ยังเล็กอยู่ ชีวิตของทารก จึงตกอยู่ภายในความดูแลของพ่อแม่ ในช่วงเริ่มต้น แต่ถ้าพ่อ หรือแม่ไม่เอาทารก
วิสาขามหาอุบาสิกา (มหาลดาปสาธน์)
ผู้ที่มาเกิดแล้ว จำจะต้องตายในโลกนี้ ย่อมทำกรรมใดไว้ คือ เป็นบุญและเป็นบาปทั้งสองประการ บุญและบาปนั้นแล เป็นสมบัติของเขา และเขาจะพาเอาบุญและบาปนั้นไปสู่ปรโลก บุญและบาปนั้น ย่อมจะติดตามตัวเขาไป ประดุจเงาติดตามตนไป ฉะนั้น เพราะฉะนั้น บุคคลพึงบำเพ็ญบุญ สะสมกรรมดีไว้เป็นสมบัติในปรโลก เพราะว่า บุญทั้งหลายย่อมเป็นที่พึ่งของสัตว์ทั้งหลาย