เลี้ยงเหล้าเพื่อนจะทำให้มีวิบากกรรมอย่างไร
บุพกรรมใดทำให้ลูกต้องมาดูแลเด็กออทิสติก ๕๒ คน เด็กเหล่านั้นมีบุพกรรมใดถึงเป็นโรคออทิสติก และจะมีทางป้องกันแก้ไขหรือไม่
ประมุกของผู้หวังบุญ
ยัญทั้งหลายมีการบูชาไฟเป็นประมุขคัมภีร์สาวิตศาสตร์ เป็นประมุขแห่งคัมภีร์ฉันทฺ์พระราชาเป็นประมุขของมนุษย์ทั้งหลายสาครเป็นประมุขของแม่น้ำทั้งหลาย
กุมภชาดก ชาดกว่าด้วยโทษของสุรา
“ หม้อใบนี้เป็นหม้อที่มีโทษมาก ผู้ใดดื่มน้ำในหม้อนี้จะเสียผู้เสียคน ควบคุมสติไม่ได้ ทั้งแสดงกิริยาที่ไม่เหมาะสม บ้างก็เหมือนคนบ้า บ้างก็ด่าทอทะเลาะวิวาท ด่าบิดามารดา ฆ่าสมณะชีพราหมณ์ได้ น้ำในหม้อใบนี้เป็นน้ำสุรา หากประสงค์จะเห็นความพินาศของตนและบ้านเมือง ก็จงซื้อไปดื่มเถิด ”
ถึงขาจะขาด แต่ไม่ยอมขาดสุรา
เพราะน้ำเมา ทำให้ชายคนหนึ่ง ต้องประสบอุบัติเหตุ จนต้องสูญเสียขาไปหนึ่งข้าง …เหตุการณ์ยิ่งเลวร้าย เมื่อเขาหันเข้าหาน้ำเมา เพื่อดับทุกข์ ทุกอย่างเริ่มเปลี่ยนแปลงไปในทางที่แย่ลง ทั้งนิสัย และสุขภาพ ของเขา รวมถึงสถานะทางการเงินของครอบครัว …เขาดื่มจนวาระสุดท้ายของชีวิต …ชีวิตภายหลังความตายของเขาจะเป็นอย่างไร …
อายุสั้น ไม่ทันเห็นกรรม
ในยามกลางของคืนวันตรัสรู้ของพระมหาบุรุษ พระองค์ทรงบรรลุจุตูปปาตญาณ คือ เห็นการเวียนว่ายตายเกิดของสรรพสัตว์ทั้งหลาย ทรงเห็นการส่งผลของกรรม ที่เป็นตัวกำหนดรูปกาย และสถานที่อยู่ของสัตว์ที่ตายไปแล้ว
ขอเชิญร่วมบุญจัดพิมพ์หนังสือ “ดีชั่ว” เกิดด้วยกรรมหรือบังเอิญ
ชาวม.ในเชียงใหม่เดินหน้า ยุบร้านเหล้าใกล้สถานศึกษา
Words From The Son To His Alcoholic Father
เรื่องราวชีวิตครอบครัวของ เด็กชาย อายุ 11 ปี ลูกครึ่งไทย-เยอรมัน...คุณพ่อของเขาติดน้ำเมาอย่างมาก กลับมาจากที่ทำงานถึงบ้าน ก็ดื่มน้ำเมาไม่เคยสนใจครอบครัว ขนาดนอนป่วยรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล ยังต้องแอบดื่ม ต่อมา คุณแม่ของเขา ทนไม่ไหว ฟ้องหย่า...สุดท้าย คุณพ่อของเขาตัดสินใจฆ่าตัวตาย...ตัวเขาเอง แม้ว่าจะเป็นลูกชาวเยอรมัน แต่ก็ชอบการบวช เคยบวชเป็นสามเณร เพราะตั้งใจจะเอาบุญบวชช่วยคุณแม่ที่เจ็บป่วย และมีความตั้งใจว่าเมื่อโตขึ้นจะบวชตลอดชีวิต
โทษใหม่ 'เมาแล้วขับ'ชนคนตายไม่ใช่แค่เป็นพรีเซ็นเตอร์
ทศชาติชาดก เรื่องมโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 116
ครั้นแล้วสหายของมโหสถก็รีบดำเนินการตามอุบาย พากันเปล่งเสียงโห่ร้องก้องสนั่น แล้วทุบต่อยไหสุราทั้งหมดด้วยค้อนใหญ่ พร้อมกับสาดเทของบริโภคที่ตระเตรียมไว้จนไม่เหลือชิ้นดี แล้วก็ส่งเสียงอึกทึกครึกโครมไปทั่วพระราชอุทยาน ยังความสะดุ้งกลัวให้เกิดแก่เหล่าข้าราชการของปัญจาลนคร
