เจ้าของโรงเบียร์...ซื้อหุ้นเบียร์...สมบัติพินาศหมด
ตระกูลหนึ่งร่ำรวยมากจากการค้าน้ำเมา เป็นเจ้าของโรงงานเบียร์ขนาดใหญ่ และยังเป็นเจ้าของบาร์ ผับขนาดใหญ่กว่า 100 แห่ง ต่อมากิจการขาดทุน จึงได้ขายโรงเบียร์ และ บาร์ ผับ เกือบทั้งหมด มรดกนี้ต่อมาได้ตกมาถึงรุ่นลูก และ รุ่นหลาน...สมบัติที่ได้มามีเชื้อวิบัติ ดังนั้น จึงทำให้เกิดเหตุแห่งทุกข์มากมาย อาทิ ราชภัย อัคคีภัย ประกอบกิจการใดก็วิบัติเสียหาย ประสบกับการขาดทุนย่อยยับ...ผู้ผลิตน้ำเมา ผู้ค้าน้ำเมา จะได้รับผลอย่างไรในปรโลก... ที่นี่มีคำตอบ...
เหล้าน้ำเมาแห่งความหายนะ, Because I love U
น้ำเมามีโทษมหันต์ ต่อชีวิตในปัจจุบัน และในปรโลก...ชายคนหนึ่ง เพราะดื่มน้ำเมา ทำให้จากที่เป็นคนดี กลายเป็นคนร้าย ทุบตีภรรยาตนเองอย่างทารุณ ซ้ำร้าย ชาวบ้านยังพากันคิดว่า ภรรยาของเขาเป็นปอบ เธอต้องถูกชาวบ้านทรมานด้วยวิธีการต่างๆจนเธอทนไม่ไหว เสียชีวิตไปในที่สุด…ชายอีกคน ดื่มเหล้า เที่ยวกลางคืนตั้งแต่เป็นวัยรุ่น…ในที่สุดตายเพราะเมาแล้วขับ
เนมิราชชาดกบําเพ็ญอธิษฐานบารมี(7)
ทาน พวกพาลชนเมื่อให้ ก็ให้ได้ยาก กุศลธรรม พวกพาลชนเมื่อทำ ก็ทำได้ยาก พวกอสัตบุรุษย่อมไม่ทำตามสัตบุรุษ ธรรมของสัตบุรุษ พวกอสัตบุรุษดำเนินตามได้ยากแสนยาก เพราะฉะนั้น การไปจากโลกนี้ของพวกสัตบุรุษ และพวกอสัตบุรุษจึงต่างกัน พวกอสัตบุรุษย่อมไปสู่นรก พวกสัตบุรุษย่อมเป็นผู้ดำเนินไปสู่สวรรค์
ทหารอากาศขาดรักได้ แต่ทหารเรือขาดรักไม่ได้
พ่อของลูกเป็นทหารเรือ เป็นคนเจ้าชู้ มีภรรยาน้อย ชอบดื่มเหล้า เมามาก็จะพาลหาเรื่องทะเลาะกับแม่เป็นประจำ จนกระทั่งวันหนึ่ง พ่อกับแม่ทะเลาะกันเพราะพ่ออยากไปอยู่กับเมียน้อย พ่อได้ตีแม่จนเลือดอาบ พ่อกับแม่จึงแยกทางกันอย่างถาวร ซึ่งขณะนั้นพ่ออายุใกล้ 60 ปีแล้ว
วันโกนทีไรไม่ยอมนอน แต่หอนทั้งคืน
ญาติได้เชิญหมอไสยศาสตร์มารักษาก็ไม่หาย มีอยู่ช่วงหนึ่งเขามีอาการแปลก คือ พอถึงคืนวันโกน จะไม่ยอมนอน จะหอนทั้งคืน พอรุ่งเช้าซึ่งเป็นวันพระ ก็จะนอนหลับเงียบๆ
มตกภัตตชาดก ชาดกว่าด้วยสัตว์ไม่ควรฆ่าสัตว์
“เหล่าพราหมณ์เอ๋ย ถ้าสัตว์ทั้งหลายพึงรู้อย่างนี้ว่า ความเกิดมี ของชาติภพนั้น เป็นทุกข์เช่นนี้ สัตว์จึงไม่ควรฆ่าสัตว์ เพราะผู้มีปกติข้าสัตว์ ย่อมได้รับความเศร้าโศก ด้วยต้องเสวยมหันตทุกข์ตลอดกาลนาน เหล่าพราหมณ์เอ๋ย ผู้ทำสัตว์อื่นให้เจริญ ย่อมได้ความเจริญในชาติสมภพ เมื่อเบียดเบียนสัตว์อื่นย่อมได้รับการเบียดเบียนเช่นกัน ดังนี้จึงไม่ควรฆ่าสัตว์อื่น อีกอย่างหนึ่ง ทุกท่านล้วนได้เห็นแล้วว่า แพะนี้เศร้าโศกแล้วเพราะมรณะภัยฉันใด ผู้มีปกติฆ่าสัตว์ ย่อมเศร้าโศกตลอดกาลนานฉันนั้น ดังนี้แล้วไม่ว่าผู้ใดก็ตาม จึงไม่ควรกระทำกรรมคือ ปานาติบาต ไม่ควรฆ่าสัตว์ด้วยเหตุผลดังนี้”
อานิสงส์การให้ทานเพื่อขจัดความตระหนี่
การจะเอาชนะกิเลสในตัวได้นั้นต้องอาศัยกำลังใจสูง จึงจะสามารถสวนกระแสกิเลส
วิธีตัดเหตุแห่งทุกข์
ตัณหาทำให้คนเกิด จิตของผู้มีตัณหาย่อมซัดส่ายไปมา หมู่สัตว์มัวท่องเที่ยวอยู่ในสังสารวัฏ ทุกข์เป็นภัยใหญ่ของเขา
Case Study
เรื่องราวของผู้หญิงคนหนึ่ง...เธอมีสามีที่เจ้าชู้ มีภรรยาหลายคน เธอเป็นคนใจบุญ เมื่อได้มาพบกับหมู่คณะก็ได้สร้างบารมีกับหมู่คณะมาโดยตลอด...ลูกชายทั้งสองของเธอมักจะต่อต้านไม่ให้เธอมาวัด แต่เธอก็ยังคงฝากปัจจัยให้เพื่อนๆมาทำบุญให้...เธอป่วยด้วยโรคมะเร็ง และต้องเสียชีวิตในที่สุด...และ อุทาหรณ์ของนักเปิบพิสดาร ที่ชอบ ปิ้งๆ ย่างๆ สัตว์ สดๆเป็นๆ เมื่อกรรมนี้ตามทัน จะส่งผลอย่างไร...
เหตุไฉน ผมเกิดมากลางวงไพ่
เรื่องขอเด็กที่เกิดมากลางวงไพ่ และโตมากับวงไพ่ ...ความไม่รู้ที่ทำให้เกือบต้องไปอยู่ในปรโลก ...กุมารทองจอมซนที่เหมือนเป็นส่วนหนึ่งในบ้าน ...พบกับโรคภัยที่มากับการดื่มสุรา ...ความทรมานของคนที่ถูกถอนฟันจนเกือบหมดปาก และคำถาม 1. ทำไมข้าพเจ้าจึงต้องเกิดในวงไพ่ ครอบครัวแตกแยกและต้องพลัดพรากจากพี่ชาย 2. กรรมใดทำให้คุณแม่ป่วยเป็นไทรอยด์ จะทำบุญอย่างไรให้ดีขึ้น 3. การเข้าวัดแบบมีคนชวนกับไม่มีคนชวน สร้างบุญมาต่างกันอย่างไร..