เด็กน้อยหลงป่า กลับมาได้ด้วยเหรียญปราบมาร

น้องเอิร์ทลงมาจากเขาทางด้านนี้ได้อย่างไร เพราะด้านนี้ไม่มีทางขึ้นลง ผู้ลงมาได้ก็อาจจะไถลตกเขากระแทกต้นไม้หรือหินจนเสียชีวิต

เนื้อหุ้มเหล็ก

ด้วยความที่น้องอุ๋ยขี่มอร์เตอร์ไซค์มีคลัชไม่ถนัด จึงเกิดการผิดจังหวะขึ้น แล้วรถก็พุ่งตรงเข้าไปชนเสาไฟฟ้าอย่างแรง ร่างกายซีกขวาของเธอกระแทกกับเสาไฟฟ้าเข้าไปเต็มๆ แล้วทั้งคนทั้งรถก็กระเด้งตกลงไปในคลอง เธอบอกว่า “มันเป็นวินาทีเฉียดตาย แต่รู้สึกเหมือนรถมันกระเด้งจากเสาไฟลงไปในน้ำ ว่ายน้ำก็ไม่เป็น หนูเลยพยายามตะเกียกตะกาย พอดีมีคนมาเห็น เขาจึงได้ลงมาช่วย”

รถไฟเฉี่ยว ตกสะพาน จมน้ำ...รอดได้

และทันใดนั้นเอง...เราก็ได้ยินเสียงหวูดรถไฟดังไล่มา เราจึงรีบพากันหลบเข้าไปตรงจุดพักคนข้างรางรถไฟ ลูกกับเพื่อนคนหนึ่ง คือ หมอณัฐชัย ยืนอยู่ด้วยกัน ตอนนั้น เสียงหวูดรถไฟดังกระชั้นมากขึ้นเรื่อยๆ และรถไฟได้พุ่งเฉี่ยวพวกเรา ขณะนั้นลูกรู้สึกว่ามีอะไรมาฟาดศีรษะอย่างแรง ทำให้ลูกกับหมอณัฐชัยกระเด็นตกลงมาจากสะพาน ดิ่งลงกระแทกกับพื้นน้ำ

บ้านผีสิง

หญิงคนหนึ่ง ภายหลังจากที่เธอเดินตกท่อ หัวเข่าถูกกระแทกจนกระดูกร้าว เธอก็ป่วยด้วยอาการประหลาด กล่าวคือ มีตุ่มขึ้นเต็มตัว มีลักษณะ ไม่มีเลือด ไม่มีหนอง ไม่เจ็บ ไม่คัน แต่รักษาไม่หาย มิหนำซ้ำ ยังมีอาการปวดท้อง หมอตรวจดูพบว่า ที่ท้องมีก้อนขวางเป็นลำยาว แต่พอเอ็กซ์เรย์ดูแล้วก็ไม่พบอะไร จากที่เธอเคยเป็นคนอ้วน กลับกลายเป็น ผอม ดำ แก่ ไม่มีราศี…หลังจากที่เธอเสียชีวิตไปได้ 1 ชั่วโมง ผิวพรรณของเธอก็กลับเป็นเหมือนเดิม ลักษณะที่เคยเห็นตอนป่วยนั้นได้หายไปจนหมด…เธอป่วยเป็นอะไรกันแน่…

เกฬิสีลชาดก ชาดกว่าด้วยปัญญาสำคัญกว่าร่างกาย

พระเจ้าพรหมทัตทรงครองราชสมบัติอยู่ ณ กรุงพาราณสี พระองค์ทรงชอบการกลั่นแกล้งทรมานคนแก่ชราและสัตว์ที่แก่ไร้เรี่ยวแรง นำมากลั่นแกล้งในรูปแบบต่าง ๆ จนท้าวสักกะทนไม่ไหวจำต้องเสด็จลงมาใช้อุบายทำการสั่งสอนให้พระองค์ได้ทรงสำนึกในการกระทำที่ไม่สมควร

วิบากกรรมปาณาติบาต

สรรพชีวิตไม่ว่าจะเป็นคนหรือสัตว์ เมื่อเกิดมามีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้แล้ว ย่อมมีความรักตัว กลัวเจ็บ กลัวตาย ด้วยกันทั้งสิ้น พูดได้ว่า ไม่มีใครเลยที่จะไม่กลัวตาย ไม่ต้องพูดถึงใครที่ไหนอื่นให้ไกลไป ดูแต่ตัวของเราเถิด เมื่อนึกถึงความตายขึ้นมาคราวใด ก็ให้รู้สึกหวั่นใจขึ้นมาคราวนั้น ที่เรากลัวตายนั้น ก็เพราะเหตุว่า เราไม่อยากพลัดพรากจากบุคคลและทรัพย์สมบัติอันเป็นที่รัก อีกทั้งกลัวเพราะไม่รู้ว่า เมื่อตายไปแล้ว จะต้องไปเจอกับอะไร ทุกข์ยากมากแค่ไหน

โทษภัยของการพูดโกหก ผิดศีลข้อที่ ๔

ความวุ่นวายที่เกิดบนโลก โดยส่วนใหญ่แล้วมักจะเกิดจากการพูดจาโกหก หลอกลวง กลับกลอกกลับไปกลับมา เรามักจะพบเห็นอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน ไม่เว้นเด็กเว้นผู้ใหญ่ มีหน้าตาฐานะทางสังคมอย่างไรและไม่มีกำแพงชนชาติมากีดกัน ซึ่งมักจะใช้คำสั้น ๆ ว่า “ เด็กเลี้ยงแกะ ” เป็นข้อความที่บ่งชี้ให้เห็นว่าบุคคลนั้น ๆ ที่ถูกประณามเป็นคนพูดโกหก พูดหลอกลวง ทำให้ผู้อื่นหลงเชื่อ ซึ่งถือว่าผิดศีลห้าในข้อที่ ๔ นั่นเอง ที่มีชื่อว่า มุสาวาท

อาวาริยชาดก ชาดกว่าด้วยไม่ควรเปล่งวาจาที่ดีให้เกินแก่ควรกาล

ฤาษีได้ให้โอวาทคนแจวเรือ ซึ่งเป็นคนที่โง่เขลา มีนิสัยดุร้าย ขี้โกง " ขอให้ท่านจงอย่าคิดเคืองโกรธไม่ว่าจะในที่ใด ๆ ทั้งในบ้าน ในป่า ความร่ำรวยในทรัพย์ก็จะมีแก่โยม นี่แหละของดีที่อาตมาจะให้ ” “ อะไรกันท่านฤาษี นี่หรือคือค่าจ้างเรือที่ท่านจะให้ผมหน่ะ ” “ ใช่แล้วล่ะโยม ” “ ไม่ได้ ข้าไม่ยอม เอาของดีของท่านเก็บไว้ใช้กับตัวเถิด ค่าจ้างของข้า ต้องเป็นเงินเพียงอย่างเดียว เอาเงินมาให้ข้า ข้าต้องการเงินเท่านั้น ” ว่าแล้วคนแจวเรือก็ได้ทำการตบตี ทำร้ายฤาษีในทันที

วิกฤติมารยาท

การรับมือกับคนที่มีวิกฤตทางมารยาท

ฉัททันตชาดก ชาดกว่าด้วยพญาช้างฉัททันต์

“ พรานเอ๋ย นางผู้นั้น ละวางพยาบาทได้ก็ด้วยชีวิตเรา จงเลื่อยเอางาของเราไปเถิด ” การสิ้นกรรมในชาติภพนั้น พญาฉัททันต์ทนเจ็บปวดเป็นที่เวทนาการ จนเมื่อพรานนำงาคู่ไปถึงกาสิกกรัฐ แล้วพญาช้างก็ขาดใจตาย