ชาวมองโกเลียสนใจศึกษาการนั่งสมาธิ
พระอาจารย์จากศูนย์สาขาประเทศมองโกเลีย ได้จัดปฏิบัติธรรมแก่ชาวมองโกลเลีย ครั้งที่ 19
วันนี้วันที่ 65 นับจากวันเข้าพรรษา : ถ้าปฏิบัติจริงต้องได้ผล
พรรษานี้เราเหลือเวลาอีก 23 วัน อย่านึกว่านานนะ มันประเดี๋ยวเดียว เราตั้งใจไว้แล้วว่า พรรษานี้เป็น พรรษาแห่งการบรรลุธรรม
ทศชาติชาดก เรื่องเนมิราช ผู้ยิ่งด้วยอธิษฐานบารมี ตอนที่ 5
พระราชาทรงเห็นความตั้งใจจริงของท่านปุโรหิต จึงทรงอนุญาต และตรัสอนุโมทนาว่า “ถ้าเช่นนั้น ท่านอาจารย์ก็จงบวชเถิด และเมื่อท่านอาจารย์ได้บวชแล้ว ก็จงมาเยี่ยมเราบ้างนะ”
เป็นมารต้องตกนรก
คำถาม : มารทำชั่วต้องตกนรกไหมคะ กฎแห่งกรรมใช้กับพญามารได้หรือไม่คะ
มัชฌิมธรรมทายาทหญิง
วิธีการวางใจของเตย ตอนที่นั่งสมาธิก็คือว่า เตยไม่ต้องทำอะไรเลยค่ะ แค่วางใจเบาๆ หยุดนิ่งเฉยๆ ที่ศูนย์กลางกาย ไม่ต้องคิดอะไร หรือบางทีเตยก็จะนึกถึงองค์พระที่ศูนย์กลางกาย วางใจกับองค์พระเบาๆ สบายๆ และภาวนา “สัมมา อะระหัง” ไปเรื่อยๆ เพื่อไม่ให้ใจฟุ้ง ถ้าใจเราฟุ้งเป็นเสียง ก็ให้ภาวนา “สัมมา อะระหัง” แต่ถ้าใจฟุ้งเป็นภาพ เตยก็จะนึกถึงภาพองค์พระค่ะ
เรื่องจุ๊กจิ๊ก...แต่ตรึงความรู้สึก อีโมติคอนส์-งดเหล้าเข้าพรรษา
กโปตกชาดก-ชาดกว่าด้วยความเป็นผู้มีใจโลเล
อันพระพุทธวัจนทั้งหมดทั้งสิ้นที่ผ่านความยาวนานของกาลเวลามากกว่า 2500 ปีนั้น มีพระธรรมคำสอนเพียงไม่กี่ข้อที่ผู้คนในโลกจำกันขึ้นใจ บุคคลพึงสำเร็จได้ด้วยความเพียรก็เป็นพระพุทธธรรมข้อหนึ่งที่เราจดจำนำไปปฏิบัติกันอย่างกว้างขวาง การปฏิบัติกิจใดโดยความเพียรก็ย่อมมีข้อขันติอดทน ไม่มีใจโลเลเป็นสิ่งนำสู่ความสำเร็จ
ครอบครัวแสนสุข
จากนั้นครอบครัวของลูกได้กลับไปเมืองไทย พระอาจารย์ ท่านบอกให้ยูเลียรักษาดวงแก้วไว้ให้ดี และเข้าไปในดวงแก้วนี้ให้ได้ ต่อมายูเลียก็เล่าว่า “คุณแม่ขา ลูกแก้วแปลงร่างเป็นองค์พระแล้วค่ะ มีองค์พระมุดออกมาจากลูกแก้ว อยู่ในท้องของหนูองค์ใหญ่มากค่ะ” ลูกถามว่า “ใหญ่แค่ไหนลูก” เธอตอบว่า “ใหญ่เท่ากับตึก 4 ชั้นค่ะแม่” ลูกเป็นอึ้งค่ะ องค์พระขนาดเท่าตึก 4 ชั้นไปอยู่ในกลางท้องเล็กๆของเธอได้อย่างไร
สัญญาเวทยิตนิโรธ
อนุปุพพวิหาร คือธรรมเป็นเครื่องอยู่ตามลำดับ ๙ ประการ ปฐมฌาน ทุติยฌาน ตติยฌาน จตุตถฌาน อากาสานัญจายตนฌาน วิญญาณัญจายตนฌาน อากิญจัญญายตนฌาน เนวสัญญานาสัญญายตนฌาน และสัญญาเวทยิตนิโรธ นี้คืออนุปุพพวิหาร ๙ ประการนี้
พระพุทธคุณ ตอน สมบูรณ์ด้วยวิชชาและจรณะ
พระองค์ทรงเป็นที่พึ่งของผู้ไร้ที่พึ่ง ทรงประทานความไม่มีภัยแก่เหล่าชนผู้มีความกลัว ทรงเป็นที่คุ้นเคยของผู้มีภูมิธรรมสงบ ทรงเป็นที่พึ่งที่ระลึกของผู้แสวงหาที่พึ่งที่ระลึก