I Cherish Meditation ห่วงธรรมะ

มาอยู่วัดปากน้ำ ทำวิชชากับหลวงพ่อ ยายไม่ได้หนีไปไหนเลย คนอื่นเขากลับบ้านบ้าง เดี๋ยวไปโน่น ไปนี่บ้าง แต่ยายห่วงธรรมะ รักธรรมะ

ทำบุญอย่างไรไม่ให้ขาดทุน

บางคนทำบุญแล้วขาดทุน เพราะขณะทำหงุดหงิดใจหมอง เป็นกังวล ซึ่งถ้าเป็นอย่างนี้ เวลาบุญส่งผล ก่อนจะได้สมบัติอะไรมา ก็จะมีเรื่องให้ต้องหงุดหงิด มีอุปสรรคมากมายกว่าจะได้สมบัตินั้น หรือเมื่อได้สมบัติมาแล้ว สมบัติก็จะติดวิบัติมาด้วย เช่น มีตำหนิ เสียง่าย ได้ของที่มีคุณสมบัติ ไม่ตรงกับที่อยากได้

Case Study โรคเส้นเลือดหัวใจตีบ (โยมพ่อเกษมศักดิ์) ตอนที่ 1

โยมพ่อของลูกละโลกแล้ว...ท่านมีความเป็นอยู่ในปรโลกเป็นอย่างไร และท่านมีข้อความอะไรฝากมาถึงตัวลูกและทุกๆ คนในครอบครัวบ้างไหมครับ.....

มงคลที่ ๒๑ ไม่ประมาทในธรรม - กาลเวลากับการเปลี่ยนแแปลง

เวลา ๑๐๐ ปีในโลกมนุษย์ เท่ากับชั่วครู่เดียวในสวรรค์เท่านั้นเอง ซึ่งไม่เพียงพอต่อการทำความดี ดังนั้นเราจึงไม่ควรประมาทในวัยและชีวิต จำเป็นที่จะต้องหมั่นประกอบความดี สร้างบารมีโดยไม่มีข้อแม้ ข้ออ้าง และเงื่อนไข เพื่อจะได้ดำเนินชีวิตไม่ผิดพลาด รีบสั่งสมบุญติดตัวไปข้ามภพข้ามชาติ เพราะบุญเป็นเพื่อนแท้ในการเดินทางไกลในสัมปรายภพ

ต้องชวนบวชแบบ...ถึงตัว ถึงใจ จึงจะถึงเป้า

การทำหน้าที่ชวนบวชพระหนึ่งแสนรูป ภาคฤดูร้อน ของเหล่าอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน เพื่อฟื้นฟูพระพุทธศาสนาให้เฟื่องฟูเหมือนย้อนยุคพุทธกาล

มหาปูชนียาจารย์ (1)

ปูชา จ ปูชนียานํ เอตมฺมงฺคลมุตฺตมํ การบูชาปูชนียบุคคลทั้งหลาย นี้เป็นมงคลอันสูงสุด

พญาวานรโพธิสัตว์

การผูกมัดไว้ ไม่เผาลนข้าพระองค์ให้เดือดร้อน ผู้ฆ่าก็จักไม่ให้ข้าพระองค์เดือดร้อน เพราะข้าพระองค์ได้นำความสุขมาให้แก่เหล่าวานร ที่ให้ข้าพระองค์ครองความเป็นใหญ่

อยู่ไกลก็เหมือนใกล้

พระพุทธเจ้าเป็นอจินไตย พระธรรมของพระพุทธเจ้าก็เป็นอจินไตย วิบากของบุคคลผู้เลื่อมใสในพระพุทธเจ้า และพระธรรมของพระพุทธเจ้า ซึ่งเป็นอจินไตย ก็เป็นอจินไตย

หนทางที่ไม่ต้องเกิด

แต่ไหนแต่ไรมา ยังไม่มีใครบรรลุถึงที่สุดโลกด้วยการเดินทาง และเพราะยังบรรลุถึงที่สุดโลกไม่ได้ จึงไม่พ้นไปจากทุกข์ เหตุนั้นแล คนมีปัญญาดี รู้แจ้งโลก ถึงที่สุดโลกแล้ว อยู่จบพรหมจรรย์แล้ว เป็นผู้สงบแล้ว จึงไม่หวังโลกนี้และโลกอื่น

อนาถบิณฑิกเศรษฐี (บรรลุธรรม)

ผู้ใดยึดเอาพระพุทธเจ้า พระธรรม และพระสงฆ์ ว่าเป็นสรณะ ผู้นั้นเห็นอริยสัจ ๔ ด้วยปัญญาอันชอบ สรณะของผู้นั้นเป็นสรณะอันเกษม เป็นสรณะอันสูงสุด บุคคลอาศัยสรณะนี้แล้ว ย่อมหลุดพ้นจากทุกข์ทั้งปวงได้