ธัมมัทธชชาดก ชาดกว่าด้วยพูดอย่างหนึ่งทำอย่างหนึ่ง

มีภิกษุอยู่รูปหนึ่งเป็นผู้ที่ชอบพูดจาโป้ปดอยู่เสมอ คำพูดอย่างหนึ่งแต่การกระทำอีกอย่างหนึ่งจนเป็นที่ระอาใจในหมู่ภิกษุสงฆ์ด้วยกัน ภิกษุทั้งหลายได้พาภิกษุที่ชอบโกหกไปเข้าเฝ้าองค์พระศาสดาเพื่อให้พระองค์ได้ชี้แนะตักเตือน

กัดลิ้นตัวเองตลอด 2 ปี

เด็กสาวสองคน เมื่อยังเป็นเด็ก ต่างก็กัดลิ้นตัวเองอยู่เป็นประจำ กัดจนเลือดไหล ได้รับความเจ็บปวด …คนพี่ คุณแม่ของเธอได้รักษาเธอตามวิธีการที่คนทรงบอก ปรากฏว่าหาย …แต่คนน้อง รักษาอย่างไรก็ไม่หาย ต้องทนเจ็บปวดต่อการกัดลิ้นตัวเองอยู่ถึง 2 ปี ก็หายได้เองโดยไม่ต้องรักษา …ทำไม พวกเธอต้องกัดลิ้นตัวเอง …คนพี่หายได้เพราะวิธีการของคนทรง จริงหรือไม่ …ทำไม คนน้อง รักษาอย่างไรก็ไม่หาย แต่พอจะหาย ก็หายได้เอง…

ปลื้ม..เพราะกฐินนี้ “ชิตัง เม” ก่อนใคร ตอน ลูกกตัญญูของแท้มาแล้วครับ

ในช่วงที่ผมหันมาเข้าวัดพระธรรมกายอย่างจริงจัง และได้เข้าใจในเรื่องบุญอย่างลึกซึ้งแล้ว ผมก็มานั่งประมวลผลความคิดจนเกิดวิชั่นแบบเหนือระดับว่า..บุญที่ทำแล้วได้บุญมาก ก็คือ บุญจากการเป็นประธานกฐิน เพราะ 1 ปีมีครั้งเดียว อีกทั้งยังเป็นบุญที่ให้อานิสงส์มาก แบบจัดหนัก

มงคลที่ ๗ เป็นพหูสูต - สั่งสมปัญญาบารมี

ความรู้ในพระไตรปิฎกนั้น ยิ่งศึกษายิ่งแตกฉาน ทำให้เราเข้าใจและรู้หนทางไปสู่อายตนนิพพานเพิ่มมากขึ้น เสมือนได้นั่งอยู่เบื้องพระพักตร์ของพระบรมศาสดา กาย วาจา ใจ ของเราจะบริสุทธิ์เกลี้ยงเกลาตามพระองค์ไปด้วย ในตอนนี้จะได้อธิบายเกี่ยวกับหมวดพุทธวจนะ ในพระไตรปิฎก

เพราะ DMC ทำให้มีโอกาสเห็นองค์พระภายใน

ลูกแปลกใจมากๆแทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง ว่าองค์พระท่านมาจากไหน มาอยู่ในท้องของลูกได้อย่างไร ยิ่งมองท่านก็ยิ่งใสขึ้น มีความสุขมากๆ สุขยิ่งกว่าการมีเงินทอง เงินทำให้ชีวิตมีความสุขแค่บางส่วน แต่การทำสมาธิเป็นความสุขแบบเต็มส่วน สุขอย่างสมบูรณ์ ที่ไม่ต้องกังวลว่าจะอ่อนค่าหรือแข็งค่า เหมือนเงินดอลล่าหรือค่าเงินบาท ความสุขภายในเป็นความสุขแบบนุ่มๆที่ไม่ทำให้กลุ้มในภายหลัง อยู่คนเดียวก็ยิ้มกับตัวเองและสอนตัวเองได้

อานุภาพ​ความ​สุข​อยู่​ที่​ใจ​ ​ยืดอายุขัยออกไป​ได้​นาน​ ​ถึง​ 10 ​ปี​

ชัยชนะครั้งที่ ๘ ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า(ตอนที่ ๑ ชนะพกาพรหม)

นักสร้างบารมีต้องมีใจจรดจ่ออยู่กับการสร้างบารมี ไม่ใช่ส่งใจไปในเรื่องอื่นที่ไม่เป็นสาระ อันเป็นเหตุให้อาสวกิเลสเข้ามาอยู่ในใจ ต้องคิดตลอดเวลาว่า ทำอย่างไรบารมีของเราจึงจะเต็มเปี่ยมบริบูรณ์

พระศรีอริยเมตไตรย์สัมมาสัมพุทธเจ้า ตอนที่ 37 ต้นมหาโพธิพฤกษ์

ต้นมหาโพธิพฤกษ์ หรือต้นไม้ตรัสรู้ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแต่ละพระองค์นั้น จะมีความแตกต่างกันไปตามแต่ละยุคสมัย

อานิสงส์รักษาอุโบสถศีลครึ่งวัน

กามแม้น้อย ก็ไม่พอแก่มหาชน มหาชนย่อมไม่อิ่มในกามแม้มาก น่าสลดใจที่พวกคนพาลพากันบ่นว่า รูป เสียงเหล่านี้ จงมีแก่เรา กุลบุตรผู้ประกอบด้วยความเพียร พึงเว้นให้ขาดเถิด

ในโลกนี้ เราจะหาอะไร ๆ ให้กับใจที่มีกิเลสราคะ กิเลสโทสะ กิเลสโมหะนั้น ไม่มีที่พอ ได้เท่าไหร่มันก็ไม่พอ

คำคมสอนใจกับธรรมะใสๆ ที่ให้แง่คิดมุมมองดีๆ กับชีวิต สามารถนำมาใช้ในชีวิตประจำวันได้ เพื่อประโยชน์แก่ตนเองและผู้อื่น