ที่พึ่งที่แท้จริง
จงมีตนเป็นเกาะ มีตนเป็นที่พึ่ง สิ่งอื่นไม่ใช่ จงมีธรรมเป็นเกาะ มีธรรมเป็นที่พึ่ง สิ่งอื่นไม่ใช่
ทนทุกข์ทรมานมาข้ามภพข้ามชาติ ตอนที่ 9
บุญจากการบวชเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนาเป็นบุญใหญ่ ที่ส่งผลให้บุพการีในปรโลก มีความสุขยิ่งๆขึ้นไป
มงคลที่ ๒๑ ไม่ประมาทในธรรม - แม้เป็นคนดี ก็ไม่ควรประมาท
รุ่งขึ้น พระราชาให้นำไหขนาดใหญ่บรรจุคูถจนเต็ม เอาใบตองมาผูกปากไหไว้ ให้ไปตั้งเรียงกัน ใส่น้ำมันยาง ต้นกากะทิง และหนามงิ้วหนาๆ จนเต็มหม้อ วางไว้หัวบันได ทรงให้พวกนักมวยร่างใหญ่ ถือค้อนยืนอยู่ใกล้ๆ หัวบันได จากนั้นพระองค์ทรงรอคอยด้วยความอาฆาตแค้นที่สุมแน่นอยู่ในอก
เรื่องของคนชอบชนไก่ ตอนที่ 6
ในพุทธันดรก่อนๆโน้น โยมพ่อของลูกได้เกิดเป็นกุลบุตรรูปงามอยู่ในครอบครัวที่มีฐานะทั่วๆไป อีกทั้งยังได้มาเจอกับหมู่คณะอีกด้วย
ล้อมคอก! เกมส์อันตราย
ธรรมยาตรา กตัญญูบูชา มหาปูชนียาจารย์ พระผู้ปราบมาร อนุสรณ์สถาน 7 แห่ง ปีที่ 5 วันอาทิตย์ที่ 3 มกราคม พ.ศ. 2559
ธรรมยาตรา กตัญญูบูชา มหาปูชนียาจารย์ พระผู้ปราบมาร อนุสรณ์สถาน 7 แห่ง ปีที่ 5 วันอาทิตย์ที่ 3 มกราคม พ.ศ. 2559 พัฒนา 1.วัดบ่อทอง ตำบลคูขวาง อ.ลาดหลุมแก้ว จ.ปทุมธานี 2.วัดศิลามูล อ.บางเลน จ.นครปฐม 3.อนุสรณ์สถานแห่งที่ 1 มหาวิหารพระมงคลเทพมุนี(สด จนฺทสโร) สถานที่เกิดด้วยกายเนื้อ ตั้งอยู่บนแผ่นดิน รูปดอกบัว(โลตัสแลนด์) อ.สองพี่น้อง จ.สุพรรณบุรี 4.วัดตรีพาราสีมาเขต อ.ลาดบัวหลวง พระนครศรีอยุธยา
วัดคุณหญิงส้มจีน
วัดคุณหญิงส้มจีน แรกสร้างเมื่อปีพุทธศักราช ๒๔๗๘ ในฝั่งตะวันออกของคลองหนึ่ง บนที่ดินของหม่อมแผ้วซึ่งบริจาคให้จำนวน 20 ไร่ ต่อมาพระยาเขื่อนเพชร -เสนากับคุณหญิงส้มจีน อุณหะนันท์ ได้ถวายที่ดิน ๔๐๐ ไร่เศษ อยู่ฝั่งตรงข้ามกับวัดเดิมจึงย้ายวัดมาสร้างที่ใหม่และตั้งชื่อวัดว่า "วัดคุณหญิงส้มจีน"
อย่าหลอกกันดีกว่า
จงมาดูดัตภาพอันวิจิตร มีกายเป็นแผล อันคุมกันอยู่แล้วกระสับกระส่าย เป็นที่ดำริของชนเป็นอันมาก ไม่มีความยั่งยืนมั่นคง
มงคลที่ ๒๑ ไม่ประมาทในธรรม - ความโลภทำให้คนมืดบอด
ทันทีที่เข้าไปในเมืองนั้น เขาเห็นนายประตูทูนจักรกรด หมุนบดขยี้อยู่บนศีรษะ แต่เขากลับมองเห็นเหมือนมงกุฎดอกบัว และมองเห็นเครื่องจองจำ ๕ ชิ้นที่หน้าอก เหมือนเป็นสังวาลย์เครื่องประดับของเทวดา ส่วนโลหิตที่ไหลจากศีรษะ ก็มองเห็นเป็นจันทน์แดงที่ชะโลมทา และเสียงครวญครางของสัตว์นรก ก็ฟังเป็นเสียงเพลงขับที่ไพเราะ
เนมิราชชาดกบําเพ็ญอธิษฐานบารมี(4)
ชนเหล่าใดไม่มีเพื่อนสอง อยู่คนเดียว ย่อมไม่รื่นรมย์ ย่อมไม่ได้ปีติเกิดแต่วิเวก ชนเหล่านั้นถึงจะมีโภคสมบัติเสมอด้วยพระอินทร์ ก็ชื่อว่าเป็นคนเข็ญใจ เพราะได้ความสุขที่ต้องอาศัยผู้อื่น