การลงนามสัญญาความร่วมมือระหว่าง DMC กับ Buddhist TV ของศรีลังกา
ถือเป็นเหตุการณ์ครั้งสำคัญในประวัติศาสตร์ เป็นการรวมกำลังชาวพุทธไทย-ศรีลังกา และชาวพุทธทั่วโลก ให้เข้าถึงพระธรรมคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
มงคลที่ ๒๗ มีความอดทน - ขันติและเมตตาพาสู่ดุสิตบุรี
พระราชาเห็นพระนางแสดงความรักต่อพระกุมารมากถึงเพียงนั้น ก็ยิ่งอิจฉา และโกรธเคืองยิ่งขึ้น จึงตรัสว่า “ท่านอย่าชักช้า จงตัดมือตัดเท้าทั้งสองเสีย” เพชฌฆาตก็สับมือตัดเท้าทั้งสองของพระกุมารด้วยขวานอันคมกริบ ธรรมบาลกุมารแม้จะถูกตัดมือตัดเท้าก็ไม่ร้องไห้ ทรงอดกลั้นต่อทุกขเวทนา ด้วยขันติธรรมและเมตตาธรรม
อึ้ง!แค่กินก๋วยเตี๋ยว"ราดหน้า" แต่กลับต้องเสี่ยงโรคมะเร็งตับ-ผิวหนัง
ทำเลที่ตั้ง ประเทศเมียนมาร์
ทำเลที่ตั้ง พม่าตั้งอยู่ระหว่างละติจูง 9 องศา 32 ลิปดาเหนือ กับ 28 องศา 31 ลิปดาเหนือ และระหว่างลองจิจูด 92 องศา 10 ลิปดาตะวันออก กับ 101 องศา 11 ลิปดาตะวันออก
มุทิตาจิต กับ อนุโมทนา ต่างกันอย่างไร
บทความนี้อธิบายความแตกต่างระหว่างมุทิตาจิตและอนุโมทนา ทั้งในด้านความหมาย การแสดงออก และอานิสงส์ของการมุทิตาและอนุโมทนา การมีจิตยินดีในความดีของผู้อื่นเป็นคุณธรรมที่ควรส่งเสริมในสังคม
อานุภาพความสุขอยู่ที่ใจ ยืดอายุขัยออกไปได้นาน ถึง 10 ปี
มงคลที่ ๙ มีวินัย - ศีล เส้นทางสู่ความเป็นมนุษย์
ศีล เป็นคุณธรรมที่จะคุ้มครองรักษากาย วาจา ใจ ของเราให้เรียบร้อยสมบูรณ์ เป็นคุณธรรมเบื้องต้นที่จะส่งให้เราเข้าถึงสมาธิ ปัญญา ซึ่งเป็นหนทางแห่งการบรรลุมรรคผลนิพพาน การรักษาศีลมีจุดประสงค์หลายประการด้วยกัน อย่างน้อยก็เป็นเกราะคุ้มกันชีวิตของเราในปัจจุบันชาตินี้ ไม่ให้พบกับความทุกข์ ความเดือดร้อน และความเสื่อมเสียอันสืบเนื่องจากการเบียดเบียนผู้อื่น
อานิสงส์การบวช กับ สามัญญผล
สาเหตุสำคัญที่มี “โครงการอุปสมบทหมู่เข้าพรรษา ๑๐๐,๐๐๐ รูป ทั่วไทย ปี พ.ศ. ๒๕๕๓” เพราะปัญหาวิกฤตของพระพุทธศาสนา อย่างน้อย ๒ ประการ คือ ๑. จำนวนพระภิกษุลดน้อยลงและมีผู้สนใจเข้ามาบวชใหม่ก็น้อยลงจนบางวัดไม่มีเลย ๒.ส่งผลให้จำนวนวัดร้างมากขึ้นเรื่อยๆ กว่า ๖,๐๐๐ วัด
เรื่องของกาม
"กาม" คืออะไร ศิลปะ การคำนวณ การค้าขาย ฯลฯ เกิดเพราะเหตุแห่งกาม...
คิดผิดคิดใหม่ได้ (๓)
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย กาล ๔ อย่างที่บุคคลบำเพ็ญโดยชอบ ให้เป็นไปโดยชอบ ย่อมให้ถึงความสิ้นอาสวะโดยลำดับ กาล ๔ นี้คือ การฟังธรรมตามกาล การสนทนาตามกาล การสงบตามกาล และการพิจารณาตามกาล กาล ๔ อย่างนี้ อันบุคคลบำเพ็ญโดยชอบ ให้เป็นไปโดยชอบ ย่อมให้ถึงความสิ้นอาสวะโดยลำดับ
