ผู้ที่จะเข้าถึงพระพุทธศาสนา

พระพุทธศาสนาเป็นเรื่องของคนฉลาด คนอ่อน น้อมถ่อมตน มีจิตใจที่มั่นคง มีสติระวังตัว ระวังคพพูดอยู่เสมอ ผู้เป็นอย่างนี้เท่านั้น

เทวดาเตือนภัย

บัณฑิต พึงรีบทำกิจที่ควรทำก่อน อย่าให้กิจที่ต้องทำเบียดเบียนตัวได้ในเวลาที่ต้องการ กิจนั้นไม่เบียดเบียนบุคคลผู้รีบทำกิจที่ควรทำเช่นนั้น ในเวลาที่ต้องการ

มงคลที่ ๒ คบบัณฑิต - มิตรภาพที่ยั่งยืน

พระโพธิสัตว์รู้ว่า นางนกกระเรียนนี้คงน้อยใจและกลัวความผิด จึงปลอบใจโดยตรัสว่า "ผู้ ใดก็ตาม เมื่อผู้อื่นทำกรรมอันชั่วร้ายแก่ตนและตัวเองก็ได้ทำตอบแทนไปแล้ว ก็ย่อมจะรู้สึกว่าเราทำตอบแทนแล้ว ขอให้เวรนั้นสงบลงด้วยอาการเพียงเท่านี้เถิด ท่านจงอยู่ในเมืองนี้ต่อไปเถิด อย่าไปเลย"

พระมหากัปปินเถระ

บุคคล ผู้เอิบอิ่มในธรรม มีใจผ่องใส ย่อมอยู่เป็นสุข บัณฑิต ย่อมยินดีในธรรมที่พระอริยเจ้า ประกาศแล้วทุกเมื่อ

ป้องกันความผิดหวังด้วยการพึ่งตนเอง

เกิดมาเป็นคนควรพึ่งตนเองดีกว่าพึ่งคนอื่น เพราะคนอื่นพึ่งได้เป็นบางอย่าง บางเวลา และไม่ตลอดไป

มงคลที่ ๒ คบบัณฑิต - เพื่อนแท้แม้ชีวิตก็แลกได้

กาเมื่อรู้ว่าตนเองตกอยู่ในอันตรายเสียแล้ว ก็ส่งเสียงดังให้งูมาช่วยโดยด่วน งูรีบแผ่พังพานทำท่าจะพ่นพิษร้ายใส่ปูทอง แต่ปูทองกลับใช้ความว่องไว อ้าก้ามอีกข้างหนึ่งหนีบคองูไว้ เมื่องูตกอยู่ในอันตรายก็พิจารณาว่า "ธรรมดาปูจะไม่กินเนื้อกาและเนื้องู แต่เพราะเหตุอะไรหนอ ปูตัวนี้จึงหนีบเราและกาไว้"

บัณฑิต DOU รุ่นแรกของโลก (3)

ตอนแรกๆที่กระผมลงเรียน ก็คิดว่าเนื้อหาวิชาที่เปิดสอนก็คงเหมือนในมหาวิทยาลัยทั่วไป แต่พอเรียนแล้วก็รู้ว่าไม่เหมือนกัน กระผมได้ประโยชน์มากกว่าที่กระผมคิดไว้ เพราะแต่ละวิชาไม่ได้ให้เพียงความรู้เท่านั้น แต่ยังอธิบายรายละเอียด และมีกิจกรรมที่เป็นแบบฝึกปฏิบัติ ให้สามารถนำไปใช้ได้จริงในชีวิตประจำวัน และยังสามารถนำไปใช้ในการอบรมศีลธรรมตามโรงเรียนได้อีกด้วย

พหูสูต ความรู้ คู่ คุณธรรม!

...บุคคลที่มีความรู้ ความสามารถ นั้น หากใช้ในทางที่ดีก็เป็นเรื่องที่น่ายกย่อง หลักธรรมใดบ้างที่จะช่วยให้คนทั้งคนเก่ง และดีมีคุณธรรม

บัณฑิตกับพหูสูตแตกต่างกันอย่างไร

พหูสูต หมายถึง ผู้ที่มีความรู้ความสามารถและนำความรู้ความสามารถไปใช้ในทางที่ดีอย่างถูกต้อง และเกิดประโยชน์กับสังคมด้วย

มงคลที่ ๒๑ ไม่ประมาทในธรรม - หนทางสู่สวรรค์นิพพาน

เราไม่ควรประมาทในชีวิต ต้องมีสติเตือนตนเสมอว่า เราอาจจะตายเมื่อไรก็ได้ ความตายไม่มีเครื่องหมายนำหน้า พึงเร่งขวนขวายสร้างความดี ละบาปอกุศล และทำจิตใจให้ผ่องใส เหมือนพระอินทร์ผู้เป็นจอมเทพในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ เมื่อเห็นว่า อีกไม่นานจะต้องจุติจากความเป็นเทพ พระองค์ก็ไม่ประมาท หาโอกาสสั่งสมบุญให้กับตนเองทันที