วิทยาลัยเซ้นต์จอห์นส์ โจฮันเนสเบิร์กเยือนศูนย์ปฏิบัติธรรมโจฮันเนสเบิร์ก
คณาจารย์และนักเรียนชายเกรด10 จำนวน 100 คนจากวิทยาลัยเซ้นต์จอห์นส์ โจฮันเนสเบิร์ก ซึ่งเป็นโรงเรียนคริสต์เอกชนที่มีชื่อเสียงมากที่สุดแห่งหนึ่งของประเทศ เซ้าท์แอฟริกา
ม.หอการค้าไทยจัดอุปสมบทหมู่เฉลิมพระเกียรติฯ
พิธีทอดกฐินสัมฤทธิ์ 22 วัด จังหวัดชัยภูมิ
ส่วนทางฝ่ายคณะสงฆ์ ซึ่งได้เดินทางมาร่วมงานในครั้งนี้ ท่านก็ยิ่งปลื้มสุดๆ มีท่านหนึ่งได้กล่าวว่า “ก่อนที่จะได้ทราบข่าวงานบุญครั้งนี้ก็รู้สึกเหงาๆ เพราะไม่มีคนมาทอดกฐินที่วัดเลย แต่พอได้ทราบว่าหลวงพ่อธัมมชโยได้เมตตาให้จัดงานทอดกฐินสัมฤทธิ์ขึ้น ก็รู้สึกดีใจมากๆ ขอบคุณหลวงพ่อจริงๆที่ได้เห็นความสำคัญ และไม่ปล่อยให้วัดที่ร้างกฐินเหงาต่อไป”
กรมการศาสนาหนุนเด็กไทยฝึกสวดมนต์
กรมการศาสนา กระทรวงวัฒนธรรม สนับสนุนให้เด็กไทยสวดมนต์ ด้วยการจัดประกวดสวดมนต์หมู่สรรเสริญพระรัตนตรัยทำนองสรภัญญะพระพุทธศาสนา
ความขยันหมั่นเพียร
ความขยันหมั่นเพียร เป็นปัจจัยสำคัญที่ทำให้บุคคลมีความเจริญก้าวหน้าและประสบความสำเร็จในชีวิต คนขยันหมั่นเพียรย่อมพึ่งตนเองและครองตนได้
ปลื้มที่สุดในโลกครั้งแรกของชีวิต
ผมไม่ใช่เจ้าชายที่สูงศักดิ์ แต่มีรักที่สูงส่งครับ ซึ่งรักที่ว่านั้น ก็คือรักการสร้างบารมีครับ ซึ่งเหตุผลสำคัญที่ทำให้ผมรักการสร้างบารมี
วัดพระธรรมกายมินเนโซตา จัดพิธีจุดประทีปวันวิสาขบูชา
วัดพระธรรมกายมินเนโชตา สหรัฐอเมริก จัดกิจกรรมงานบุญพิธีจุดวิสาขประทีป เพื่อน้อมถวายเป็นพุทธบูชา
ผลการปฏิบัติธรรมของลูกๆ สมาธิแก้ว รุ่นที่ 46 ตอนที่ 2
ลูกชื่อ ปนัดดา กรฤทธิไกร ชื่อเล่น ปอ ค่ะ อายุ 22 ปี เคยศึกษาอยู่ที่มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม ปี 1 คณะการจัดการ แต่ตอนนี้ดรอปเรียนไว้ก่อน เพราะรอสัมภาษณ์เพื่อจะไปเรียนต่อ ณ วัดโฝวกวงซาน ที่ไต้หวัน ค่ะ
ปลื้มเหลือล้นที่จะได้รวยสุดกำลัง
หลวงพ่อคะ แม้ว่าลูกจะเป็นหมอ แต่อาชีพหมอก็ไม่ใช่อาชีพที่ลูกรักที่สุดนะคะ เพราะอาชีพสุดที่รักของลูกก็คือ การเป็นนักสร้างบารมีในฐานะ ผู้นำบุญแกนนำกลุ่มมหัศจรรย์แห่งบุญ ค่ะ
ทั้งหมดในชีวิตของพ่อและแม่
ยิ่งใช้ชีวิตอยู่ในผ้าเหลืองนี้นานวันเข้า ผมก็ยิ่งซาบซึ้งว่า ชีวิตพระเป็นชีวิตที่ประเสริฐที่สุด ผมรู้สึกอย่างนี้จริงๆ ครับ เหตุที่ทำให้ผมเข้าใจความ “ประเสริฐสุดซึ้ง” เพราะผมเคยใช้ชีวิตแบบ “แสบสุดอึ้ง” มาแล้วนั่นเอง เมื่อครั้งวัยรุ่น ผมดำเนินชีวิตตามกระแสโลก สูบบุหรี่ เที่ยวกลางคืน ผม “สนุกสนาน” แต่พ่อกับแม่ “เศร้าสนิท” พร้อมนำเรื่อง “ปวดหัว” มาทำให้ท่าน “ปวดใจ” เป็นประจำ ผมรู้อยู่เต็มอกว่า ทำให้ท่านเสียใจ แม้จะรู้สึกผิด แต่ก็ไม่คิดกลับตัว เพราะคบคนพาลเป็นมิตร จึงเป็นพิษกับชีวี ผมหลงทำผิด “สูบ เสพ เสี่ยง” ครั้งแล้วครั้งเล่า จนกระทั่งเมื่ออายุครบ 20 ปี แม่จึงเอ่ยปากว่า “บวชให้แม่หน่อยได้ไหม”