มงคลที่ ๓๓ เห็นอริยสัจ - ผู้ถึงความเต็มเปี่ยมของชีวิต

จนมาถึงในสมัยพุทธกาลนี้ ท่านเกิดในตระกูลเศรษฐี มีชื่อว่า โชติกะ ในวันที่ท่านเกิด สรรพาวุธทั่วทั้งเมืองเกิดแสงสว่างโชติช่วง ทั่วทั้งเมืองสว่างไสวไปหมด เมื่อถึงวัยที่จะครองเรือน พระอินทร์ได้เสด็จมาจากเทวโลก เนรมิตปราสาท ๗ชั้น ที่ทำด้วยรัตนะทั้ง๗ มีกำแพง ๗ชั้น แวดล้อมปราสาทอย่างประณีตสวยงาม

มงคลที่ ๓๒ ประพฤติพรหมจรรย์ - ประพฤติพรหมจรรย์

เพียงตัดสินใจออกบวชเพื่อประพฤติพรหมจรรย์แค่ไม่กี่ปี ยังเป็นเหตุให้ท่านได้ทิพยสมบัติมากมาย และได้ครอบครองยาวนานถึงเพียงนี้ การประพฤติพรหมจรรย์ คือ การประพฤติอันประเสริฐ ไม่ใช่ต้องออกบวชเพียงอย่างเดียวเท่านั้น พรหมจรรย์มีอยู่หลายระดับด้วยกัน แล้วแต่ใครจะสะดวกประพฤติพรหมจรรย์ในระดับไหน ตั้งแต่พรหมจรรย์ขั้นต้นสำหรับผู้ครองเรือน ก็ให้พอใจเฉพาะคู่ครองของตนเท่านั้น ไม่ให้นอกใจภรรยาหรือสามี มีศีล๕ เป็นปกติ

มงคลที่ ๓๑ บำเพ็ญตบะ - ทางรอดจากสังสารวัฏ

ทันทีที่ พระราชาบรมโพธิสัตว์ทอดพระเนตรเห็นผมหงอกบนฝ่าพระหัตถ์ ทรงสลดพระทัยพลางสอนตนเองว่า "ดูก่อนเจ้าสุสีมะ บัดนี้เวลาของชีวิตเจ้าล่วงเลยมามากแล้ว การอยู่ครองเรือนตกอยู่ในอำนาจของกิเลสอาสวะเช่นนี้ ไม่ใช่ทางรอดของชีวิต การบรรพชามุ่งทำความบริสุทธิ์ให้เกิดขึ้นเท่านั้น เป็นทางรอดจากสังสารวัฏได้ ถึงเวลาที่เจ้าจะต้องประพฤติพรหมจรรย์แล้ว"

ไม่เอาน่า...อย่าคิด

เรื่องราวของนักสร้างบารมี...เธอรู้จักหมู่คณะตั้งแต่เมื่อครั้งยังเป็นศูนย์พุทธจักรปฏิบัติธรรม...ด้วยเชื่อในคำสอนของมหาปูชนียาจารย์ ทำให้เธอตัดสินใจไม่ใช้ชีวิตครองเรือน ถือศีลแปด และเข้ามาเป็นอุบาสิกา ทำงานรับใช้พระพุทธศาสนา...อุทาหรณ์ของผลแห่งบุญและบาป...คุณพ่อของเธอเป็นคนเจ้าชู้มีภรรยาหลายคน คุณยายของเธอเป็นคนใจบุญ ตักบาตรสม่ำเสมอ และจะไปถืออุโบสถศีลที่วัดเป็นประจำ...ชีวิตหลังความตายของท่านทั้งสองจะเป็นอย่างไร

ทศชาติชาดก เรื่อง พระเตมีย์ ผู้ยิ่งด้วยเนกขัมมบารมี ตอนที่ 18

สุนันทสารถีเมื่อได้ฟังเหตุผลอย่างชัดเจนก็เข้าใจ เกิดความเลื่อมใสว่า แม้พระราชกุมารผู้เป็นรัชทายาทยังมีพระประสงค์จะทรงผนวช แล้วตัวเราจะอยู่ครองเรือนไปทำไม จึงกราบทูลว่า

ไม่เอาน่า...อย่าคิดมาก

เรื่องราวของนักสร้างบารมี...เธอรู้จักหมู่คณะตั้งแต่เมื่อครั้งยังเป็นศูนย์พุทธจักรปฏิบัติธรรม...ด้วยเชื่อในคำสอนของมหาปูชนียาจารย์ ทำให้เธอตัดสินใจไม่ใช้ชีวิตครองเรือน ถือศีลแปด และเข้ามาเป็นอุบาสิกา ทำงานรับใช้พระพุทธศาสนา...อุทาหรณ์ของผลแห่งบุญและบาป...คุณพ่อของเธอเป็นคนเจ้าชู้มีภรรยาหลายคน คุณยายของเธอเป็นคนใจบุญ ตักบาตรสม่ำเสมอ และจะไปถืออุโบสถศีลที่วัดเป็นประจำ...ชีวิตหลังความตายของท่านทั้งสองจะเป็นอย่างไร

ทศชาติชาดก เรื่อง พระเตมีย์ ผู้ยิ่งด้วยเนกขัมมบารมี ตอนที่ 9

การครองเรือนก็เป็นทุกข์อย่างนี้ เมื่อยังไม่มีลูกก็เป็นทุกข์เพราะอยากจะมีลูก แม้รู้ว่าจะต้องเสี่ยงเป็นเสี่ยงตายในการให้กำเนิดบุตรก็ยอม เมื่อมีลูกแล้วก็เป็นทุกข์อีก เพราะจะต้องดูแลรับผิดชอบเลี้ยงดู ต้องให้การศึกษาอีกมากมาย ยิ่งไปกว่านั้น ถ้าลูกไปคบเพื่อนซึ่งเป็นคนพาล เขาชวนไปประพฤติผิดศีลผิดธรรม ไปติดอบายมุข ไม่สนใจการศึกษาเล่าเรียน กลายเป็นคนเกะกะเกเร ไม่เป็นอย่างที่ใจหวังก็ยิ่งทุกข์หนักขึ้นไปอีก

เลี้ยงลูกไม่ได้อะไร ไปบวชดีกว่า

คุณตาของเธอเบื่อหน่ายชีวิตการครองเรือน จึงไปบวช และเสียชีวิตในเพศสมณะ...คุณแม่ของเธอ นำภัตราหารไปถวายพระเป็นประจำ แต่ต้องฆ่าปลาทำอาหารอยู่เสมอๆ ...คุณพ่อของเธอ ป่วยเป็นโรคร้าย แต่กลับไม่ยอมทานยาที่หมอจัดให้ จนต้องเสียชีวิต...มาร่วมกันศึกษากฎแห่งกรรม จากชีวิตของเธอและคนในครอบครัว ...ผลของบุญ และบาป ที่มีต่อชีวิตหลังความตาย ...

ฉันเป็นภรรยาหรือว่าทาสี

หลังจากแต่งงาน ชีวิตการครองเรือนไม่ได้มีความสุขอย่างที่เธอคาดหวังไว้ สามี เตะ ต่อย ทุบตี เธอเป็นประจำ ใช้คำหยาบคายด่าทอเธออยู่เสมอ ทำร้ายจิตใจเธอ ด้วยการไปมีความสัมพันธ์กับเพื่อนสนิทของเธอ …แม่สามี ก็ยังกลั้นแกล้งตบตี และบังคับให้เธอทำงานหนัก …เธอทนกับสภาพเช่นนี้อยู่นาน จนได้โอกาสหนีไปต่างประเทศ ด้วยความขยัน อดทน และบุญเก่าส่งผล ทำให้เธอ ประสบความสำเร็จในอาชีพ และตั้งตัวได้…

นักมวยหญิง

เธอเป็นคนมีนิสัยไม่กลัวใคร ห้าวหาญเหมือนผู้ชาย ตอนเด็กๆเมื่อพี่ชายถูกรังแก เธอยังเข้าไปช่วยปกป้อง สามารถสู้กับเด็กผู้ชายได้ทีละหลายๆคน ...เมื่อเธอโตขึ้น ไม่ว่าจะประกอบอาชีพใดก็ประสบความสำเร็จ ด้วยทุนเพียง 30,000 บาท เวลาผ่านไป 2 ปี ธุรกิจของเธอทำรายได้กว่า 10 ล้านบาท ...ในด้านชีวิตการครองเรือน เพื่อความอบอุ่นของครอบครัว เธอยอมสละหน้าที่การงานที่กำลังเจริญก้าวหน้า แต่ภายหลังกลับพบว่า เธอต้องเป็นภรรยาน้อยโดยไม่รู้ตัว...