จะเชื่อตอนเป็นหรือจะเห็นตอนตาย ก็เลือกเอา

จากนั้น กระผมได้ขึ้นปฏิบัติธรรมที่สวนเพชรแก้ว จังหวัดเชียงใหม่ คราวนี้กระผมใช้เทคนิคที่จำมาจากพระเดชพระคุณหลวงพ่อ พระเดชพระคุณหลวงพ่อสอนว่า “นึกได้ก็เห็นได้ การนึกถึงองค์พระให้นึกเหมือนเรานึกหน้าคุณพ่อ-คุณแม่” กระผมทำตามนี้ทุกวันทั้งวัน

มงคลที่ ๑๙ งดเ้ว้นจากบาป - บาปไม่กล้ำกราย

ด้วยพุทธานุภาพ ทำให้นายพรานปล่อยลูกธนูไปไม่ได้ ครั้นจะลดคันธนูลงก็ลดไม่ได้ ได้แต่ยืนง้างธนูอยู่นานจนเมื่อย จะเปลี่ยนอิริยาบถอื่นก็เปลี่ยนไม่ได้ ลูกๆ ทั้งเจ็ดของนายพรานเห็นว่า สายแล้วพ่อของตนยังไม่กลับบ้าน สงสัยพ่อจะมีอันตราย จึงพากันออกตามหา พบพ่อยืนโก่งธนูหันไปทางพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พวกเขาคิดว่า บุรุษนี้คงจะเป็นศัตรูของพ่อŽ ลูกของนายพรานทั้ง ๗ คน จึงโก่งธนูเล็งลูกศรไปทางพระบรมศาสดา

เธอ...ต้องอดทน

เรื่องของคนสู้ชีวิต...เธอเกิดมาในครอบครัวชาวจีน เป็นลูกสาวคนโต ต้องช่วยทำงานบ้านตั้งแต่เด็กๆ ไม่มีโอกาสได้เรียนหนังสือ ตามความเชื่อของชาวจีนที่ว่า ลูกสาวจะต้องคอยช่วยพ่อ-แม่ทำงาน พอโตขึ้นก็ถูกบังคับให้แต่งงานแบบคลุมถุงชน...เธอและสามีต้องอดทนต่อสู้ชีวิต โดยไม่เคยยอมแพ้ต่อโชคชะตา...มาร่วมกันศึกษาชีวิตของเธอในแบบของโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา

วิธีทำองค์พระให้ใสๆ

พระเดชพระคุณหลวงพ่อ เป็นบุคคลที่สุดยอดมากๆเป็น Super Hero และเป็น Super Monk ของลูกเณร ลูกเณรทุกรูปจะรีบๆโต ฝึกตัวเองให้ทันใจ ให้พระเดชพระคุณหลวงพ่อทันใช้งาน เป็นให้ได้อย่างที่พระเดชพรคุณหลวงพ่ออยากให้ลูกเณรเป็น เพราะพระเดชพระคุณหลวงพ่อ เป็นผู้ให้ชีวิตใหม่ในทางธรรมแก่ลูกเณร ปิดทางไปอบาย เปิดทางไปสวรรค์ และชี้หนทางพระนิพพาน ให้แก่ลูกเณร

จดหมายจาก เลขาธิการ WBSY

ขณะนี้ การที่พระสงฆ์แบ่งออกเป็นกลุ่มๆ มีคำสอนที่ต่างกันออกไป จะทำให้การปฏิบัติยิ่งแตกต่าง ชาวพุทธก็ไม่ยอมปฏิบัติตามคำสั่งสอนดั้งเดิม หันไปนับถืออะไรต่างๆมากมายที่ไม่ใช่พระพุทธศาสนา ซึ่งดูแล้วไม่มีความหมายอะไรเลย ตอนนี้ถึงเวลาแล้ว ทุกคนจะต้องมาทำงานที่แท้จริง ด้วยการทำสมาธิร่วมกัน ถึงจะมีความหมายที่สำคัญต่อสันติสุขของโลกใบนี้

คิดก่อนทำ

หญิงใจบุญ...ตั้งแต่เธอได้เจอกับหมู่คณะ ก็เกิดความศรัทธาเลื่อมใส ตั้งหน้าตั้งตาทำบุญทุกบุญกับหมู่คณะอย่างเต็มที่ ต่อมา วิบากกรรมแต่อดีตตามมาทัน เธอล้มป่วยเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย แต่เธอก็ยังคงสร้างบารมีกับหมู่คณะต่อไป ปฏิบัติธรรมอย่างต่อเนื่อง ใจเกาะเกี่ยวอยู่กับบุญตลอด...น่าอัศจรรย์ เธอไม่เคยเจ็บปวดทรมานเพราะโรคร้ายนี้ เหมือนผู้ป่วยคนอื่นๆเลย บุญส่งผลอย่างไร เมื่อเธอละโลกแล้ว ที่นี่...มีคำตอบ

พาหนะนำไปสู่ความสุข

คนอื่นๆก็รู้ว่า ดิฉันฝึกสมาธิ นักเรียนของดิฉันบอกว่า “ทำไมคุณดูมีความสุขตลอดเวลา ไม่โกรธ ไม่ดุ มีความรักให้กับทุกคน ใจเย็นมากๆและไม่ปล่อยให้อะไรมากวนใจเลย” ดิฉันต้องการแบ่งปันความจริงที่ว่า การทำสมาธิเพื่อการเข้าถึงพระธรรมกายได้มอบยานพาหนะที่สะดวกรวดเร็ว ไม่ซับซ้อน และพาแล่นไปสู่ความสุขภายใน รวมทั้งได้มอบทัศนคติที่ดีในการใช้ชีวิตอีกด้วย

สมาธิ เป็นสิ่งที่ทำได้ ถ้าได้ทำ

ที่ผ่านมาลูกนั่งสมาธิอย่างไม่มีเป้าหมาย ลูกคิดว่า นั่งสมาธิขอแค่ความสงบ ความสบายก็พอ คือ ขอแค่ให้ได้นั่ง นั่งคือนั่ง ส่วนจะนิ่งรึเปล่า ลูกดูเบาไม่เคยที่จะสังเกตวิธีการที่ทำใจให้นิ่ง และจะนึกเสมอว่า ถ้าจะนั่งเพื่อเข้าถึงพระธรรมกาย นั่นเป็นเรื่องยากสำหรับเรา ลูกคงไม่มีบุญขนาดนั้น ลูกจึงได้พบกับความปวด และความเมื่อยเป็นรางวัล

เมื่อใจหยุด ใจสงบ ก็ได้พบคนที่คอยอยู่

พระพักตร์ขององค์พระซ้อนสนิท กลายเป็นใบหน้าของลูก ท่านซ้อนทับพอดีตัวลูก ท่านใสมากๆค่ะ ตอนนี้ลูกกลายเป็นพระ เราเป็นท่าน ท่านเป็นเรา แต่ก่อนลูกเคยฟังเพลง “เขาคอยคุณอยู่” ก็ไม่เข้าใจว่า “ใครนะที่จะคอยเราอยู่” แต่ตอนนี้ลูกรู้แล้ว เข้าใจแล้วว่า ใครคนหนึ่งที่คอยเราอยู่ คือ ใคร ลูกรู้สึกมีความสุขมากค่ะ

คิดก่อนทำก่อน

หญิงใจบุญ...ตั้งแต่เธอได้เจอกับหมู่คณะ ก็เกิดความศรัทธาเลื่อมใส ตั้งหน้าตั้งตาทำบุญทุกบุญกับหมู่คณะอย่างเต็มที่ ต่อมา วิบากกรรมแต่อดีตตามมาทัน เธอล้มป่วยเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย แต่เธอก็ยังคงสร้างบารมีกับหมู่คณะต่อไป ปฏิบัติธรรมอย่างต่อเนื่อง ใจเกาะเกี่ยวอยู่กับบุญตลอด...น่าอัศจรรย์ เธอไม่เคยเจ็บปวดทรมานเพราะโรคร้ายนี้ เหมือนผู้ป่วยคนอื่นๆเลย บุญส่งผลอย่างไร เมื่อเธอละโลกแล้ว ที่นี่...มีคำตอบ