ทนทุกข์ทรมานมาข้ามภพข้ามชาติ ตอนที่ 15
วิบากกรรมที่เคยทำผิดพลาดในอดีต จะมีอยู่ในตัวของคนเราทุกๆคน เปรียบเหมือนกับระเบิดเวลาของชีวิตที่รอคอยเวลาที่จะระเบิดได้ทุกเมื่อ
เมื่อวิบากกรรมติดตามมาส่งผล
เมื่อวิบากกรรมที่เคยทำผิดทำพลาดไว้ในอดีตได้ช่องตามมาส่งผล ย่อมทำให้เกิดความทุกข์ ความเดือดร้อน แม้กระทั่งความตาย
ทำไมช่วงที่ตั้งท้องลูกสาวตัวลูกและสามีอยากทำบุญมาก และเหตุใดลูกจึงปีติใจอยากทำบุญทุกครั้งเมื่อเห็นผ้าเหลือง
ทำไมช่วงที่ตั้งท้องลูกสาว ตัวลูกและสามีอยากทำบุญ เราตั้งใจจะไปทำบุญถวายสังฆทาน ๙ วัด ทำไปได้ ๘ วัด ลูกสาวในท้องก็ส่งสัญญาณว่า อยากจะออกมาดูโลก คืนนั้นจึงเข้าโรงพยาบาล รุ่งขึ้นก็คลอดอย่างง่ายดาย ไม่เจ็บปวดเลย
พระศรีอริยเมตไตรย์สัมมาสัมพุทธเจ้า ตอนที่ 69 ธรรมสโมธาน การประมวลรวมกันแห่งธรรม (2)
พระโพธิสัตว์จะต้องมีธรรมที่สำคัญอันจะเป็นเครื่องยืนยันการตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์หนึ่งในอนาคต นั่นคือ ธรรมสโมธาน
พระศรีอริยเมตไตรย์สัมมาสัมพุทธเจ้า ตอนที่ 68 ธรรมสโมธาน การประมวลรวมกันแห่งธรรม
พระศรีอริยเมตไตรย์สัมมาสัมพุทธเจ้า ตอนที่ 60 พระโพธิสัตว์ และ พระบรมโพธิสัตว์
บุคคลใดก็ตามที่มีความปรารถนาอันยิ่งใหญ่เฉกเช่นเดียวกันกับพระสัมมาสัมพุทธเจ้า บุคคลผู้นั้นก็จะได้ เนมิตกนาม ว่า พระโพธิสัตว์
พระศรีอริยเมตไตรย์สัมมาสัมพุทธเจ้า ตอนที่ 59 การบังเกิดขึ้นของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นการยาก (7)
กว่าจะได้มาเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทุกๆพระองค์จะต้องทรงผ่านการบำเพ็ญเพียรและสั่งสมบารมีอย่างเอาชีวิตเป็นเดิมพัน เป็นเวลายาวนาน
ทำไมพราหมณ์โกณฑัญะบรรลุธรรมก่อนใครๆ?
พระอัญญาโกณฑัญญะเดิมคือพราหมณ์ที่ทำนายว่า..เจ้าชายสิทธัตถะจะได้ตรัสรู้ เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าอย่างแน่นอนท่านหนึ่งในปัญจวัคคีย์ที่อุปัฏฐากพระ บรมโพธิสัตว์ขณะที่ทรงบำเพ็ญทุกรกิริยาเป็นมนุษย์คนแรกที่ได้บรรลุธรรมเป็นพระโสดาบัน และเป็นพระภิกษุรูปแรกในพระพุทธศาสนา
เส้นทางสู่ความเป็นพุทธะ_1
ธรรมดาของพระโพธิสัตว์ทั้งหลาย แม้รู้ว่าสกลจักรวาลทั้งสิ้น เต็มด้วยถ่านเพลิงซึ่งปราศจากเปลว เกลื่อนกล่นด้วยหอก และหลาว ดารดาษไปด้วยหนามแหลม หรือเต็มด้วยน้ำปริ่มฝั่งแล้ว หากสามารถก้าวข้ามได้ จะได้ตรัสรู้ธรรมเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ก็ตัดสินใจที่จะทอดเท้าก้าวข้ามไป เพื่อให้ได้มาซึ่งสัพพัญญุตญาณอันประเสริฐ
แนวคิดการบำเพ็ญบารมี_3
ถ้าเธอปรารถนาบรรลุพระโพธิญาณ เปรียบเหมือนหม้อน้ำที่ใครคนหนึ่งคว่ำปากลง น้ำก็ออกจากหม้อมิได้เหลืออยู่เลย มิได้รักษาน้ำไว้ในหม้อนั้น แม้ฉันใด เธอเห็นยาจกทั้งหลายทั้งที่เป็นชั้นต่ำ ชั้นกลาง ชั้นสูงก็ตาม จงให้ทานโดยไม่เหลือ เหมือนหม้อน้ำที่เขาคว่ำปาก ฉันนั้นเหมือนกัน