เกาะติดบรรยากาศการเดินธุดงค์ธรรมชัย วันที่ 20 มกราคม พ.ศ. 2555
ตลอดเส้นทาง 19 กิโลเมตร จากวัดนราภิรมย์ จนถึงพุทธมณฑล จ.นครปฐม เป็นบรรยากาศที่ใครได้พบก็ต้องบอกว่า ปลื้ม เพราะตลอดเส้นทางเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่เบิกบาน
ศีลคือตัวคูณ บริสุทธิ์มากได้บุญมาก
ศีล อุปมาเหมือนชันที่ใช้อุดรอยรั่วของภาชนะ สิ่งที่จะรองรับบุญนั้น คือ ใจ เมื่อศีลพร่องก็เหมือนกับภาชนะมีรอยรั่ว
"เจสัน บอร์น"ใจบุญ บริจาคความช่วยเหลือเหยื่อเฮติ
ตักบาตรพระ สุรินทร์, แพร่
เมื่อเห็นอย่างนี้แล้ว ก็บอกได้คำเดียวเลยว่า “ปลื้ม” เพราะมีงานตักบาตรเกิดขึ้นที่ไหน ก็จะมีแต่ความประทับใจเกิดขึ้นที่นั่น ภาพความประทับใจจากโครงการตักบาตรพระ 500,000รูป 76จังหวัด ทุกวัดทั่วไทย ยังไม่ได้จบลงแต่เพียงเท่านี้ คราวหน้าผู้สื่อข่าวบุญสว่างจะพาไปปลื้มกันต่อที่จังหวัดใด โปรดติดตาม
แม้เหลืออีกแค่ 2 วัน ชัยนาท นครปฐม ยังลุยชวนบวชอย่างต่อเนื่อง
แม้ภารกิจตามแมนแมนผู้มีบุญให้มาบวช 1 พรรษา ใกล้จะพิชิตเส้นชัยมากขึ้นทุกที แต่ลูกพระธัมฯทั่วไทยยังไม่ยอมหยุดทำหน้าที่ค่ะ ยิ่งนับถอยหลังมากเท่าไหร่ทุกคนกลับยิ่งเร่งสปีดลงพื้นที่ชวนบวชไม่ยั้ง
วัดพระธรรมกาย จัดสัมมนามุ่งสู่เป้าหมาย 2 ล้าน ZOOM
วัดพระธรรมกาย จังหวัดปทุมธานี ได้งานสัมมนามุ่งสู่เป้าหมาย 2 ล้าน Zoom ออนไลน์ผ่านเทคโนโลยีแอพพลิเคชั่น Zoom
เล่าเรื่องคุณยาย ตอน ปลื้ม ที่เป็นเด็กปั้น
หลวงพ่อครับ..หลายคนอาจจะงง ที่ผมจั่วหัวว่าเป็น “เด็กปั้น” ซึ่งเด็กปั้นในความหมายของผม ก็คือ เด็กที่หลวงพ่อปั้นมากับมือ เพื่อเข้าสู่วงการเป็นลูกมือหลวงพ่อในการปั้นคุณยาย ที่กำลังจะหล่อกันในวันที่ 22 เมษายน นี้ครับ
เดินตามทางของบัณฑิต ตอนที่ ( ๒ )
บุคคลให้ทานไม่ได้เพราะเหตุผล ๒ ประการ คือ ความ ตระหนี่ และความประมาท บัณฑิตผู้รู้แจ้ง เมื่อต้องการบุญพึงให้ทาน คนตระหนี่กลัวความอดอยากยากจน เพราะความกลัวจนนั่นแหละ จะเป็นภัยแก่ผู้ไม่ให้ และจะกลับมามีผลต่อคนพาลผู้หลงผิด ฉะนั้น บัณฑิตพึงครอบงำมลทิน กำจัดความตระหนี่แล้วรีบให้ทาน เพราะบุญเป็นที่พึ่งของสัตว์ทั้งหลาย ทั้งในโลกนี้และโลกหน้า
เรื่องปลื้มๆ จากทวาย ตอนที่ 2
สิ่งอัศจรรย์ในพลังศรัทธาของชาวพุทธเมียนมาร์ ทำให้ทีมงานต้อง...อึ้ง...ทึ่ง…ปลื้ม.. เพราะจากเดิมวางแผนว่าต้องใช้เวลา 1 เดือนสำหรับตอกเสาโคม แต่เนื่องจากสนามกีฬาที่จะตอก มีติดแข่งกีฬาระดับประเทศ จึงทำให้เหลือเวลาเตรียมพื้นที่แค่ 9 วันเท่านั้น
ปลื้ม..เพราะกฐินนี้ “ชิตัง เม” ตอน ยอดหญิงหัวใจเด็ดเพชรยังแพ้
ลูกเกิดในครอบครัวที่พ่อแม่มีลูกมากถึง 10 คน และด้วยความที่บ้านเราไม่ได้รวยมาก ลูกจึงต้องช่วยแม่ทำงานตั้งแต่เล็ก โดยมัดถุงพุทราส่งให้เขาขายก่อนที่จะไปโรงเรียน และพอกลับจากโรงเรียนก็ต้องมามัดถุงพุทราอีกจนถึง 2 ทุ่ม ซึ่งกว่าจะได้ทำการบ้านก็ดึกดื่นทุกคืน หนำซ้ำพออายุ 13 ขวบ ก็ต้องออกหางานทำจริงๆจังๆ เพื่อเลี้ยงตัวเองและส่งเงินช่วยแม่ เพราะพระคุณท่านที่เลี้ยงลูกจนโตมา