มงคลที่ ๕ มีบุญวาสนามาก่อน - ผู้เลิศทางมีลาภ ( ๑ )

พระสีวลี ชื่อนี้ทุกท่านคงจะเคยได้ยินกันมาบ้างแล้วว่า ท่านเป็นผู้เลิศด้วยลาภ และเพราะเหตุใดจึงทำให้ท่านได้เป็นผู้เลิศด้วยลาบ ท่านประกอบเหตุอย่างไร เราจะทำอย่าไรจึงจะได้มีลาภมากเช่นท่าน

มงคลที่ ๓ บูชาบุคคลที่ควรบูชา - พุทธบูชาพาพ้นทุกข์

เมื่อใคร่ครวญสักครู่หนึ่ง ก็คิดได้ว่า การบูชาด้วยของหอม เป็นสิ่งที่ทุกคนกระทำกันดีอยู่แล้ว เราจะต้องทำให้ประณีตและแตกต่างออกไป จะเห็นว่านักสร้างบารมีในสมัยก่อน ในใจของเขา คิดเอาแต่บุญพิเศษ แสวงหาวิธีการที่จะเพิ่มเติมบุญให้กับตนเอง ท่านจึงรวบรวมของหอมจำนวนมาก มีจันทน์ กำยาน การบูร และกฤษณา เป็นต้น สร้างเป็นสถูปของหอมถวายพระบรมศาสดา

ปีติจากใจไม่ใช่อุปทานหมู่

คำถาม : มีกัลยาณมิตรชักชวนให้นุ่งขาวห่มขาว เข้าร่วมสมาทานศีล ๘ ปฏิบัติธรรมบ่อยครั้ง ทำให้มีโอกาสได้ศึกษาความหมายในสิ่งที่กล่าวท่องออกไปได้ปฏิบัติธรรมจึงเกิดความปีติอย่างบอกไม่ถูก พระอาจารย์คะสิ่งที่เกิดขึ้นนี้เขารียกว่าอุปทานหมู่จากคนข้างเคียงหรือเปล่าคะ?

อานิสงส์บูชาด้วยดอกมะลิ ๗ ดอก

เราได้ถวายดอกมะลิแด่พระผู้มีพระภาคเจ้าพระนามว่า สิทธัตถะ เพียงแค่ ๗ ดอกเท่านั้น ด้วยการโปรยมะลิลงที่ใกล้พระบาทด้วยความปีติโสมนัส ด้วยบุญกรรมนั้น ส่งผลให้เราได้ครอบงำทั้งนรชนและเทวดาทั้งหลาย ได้บรรลุธรรมในภพชาติสุดท้าย

อานิสงส์ถวายดอกอ้อ

ฉับพลันทันใดกินนรีก็คิดว่า ไทยธรรมที่ควรถวายในมือของเราก็ไม่มี หากเราจะไม่สั่งสมบุญอะไรเลย ก็จะทำให้เราคลาดจากบุญนี้ไป เราจะทำอย่างไรดีหนอ เมื่อคิดอย่างนี้กินนรีผู้มีบุญก็มองไปรอบๆ อาณาบริเวณ ขณะที่ในใจของนางนั้นเต็มเปี่ยมด้วยความปีติอันไม่มีประมาณ ก็มองไปเห็นดอกไม้ชนิดหนึ่ง ออกดอกงามสะพรั่งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำก็ดำริว่า แม้ในมือของเราไม่มีไทยธรรม เราก็จะเอาดอกอ้อนี่แหละบูชาสมณะรูปนี้

งานบุญวันอาทิตย์ วัดภาวนาไถจง

งานบุญวันอาทิตย์ วัดภาวนาไถจง สาธุชนวัดภาวนาไถจง ร่วมกันทำบุญตักบาตร ปฏิบัติธรรมประจำวันอาทิตย์ สาธุชนทุกท่านต่างร่วมแรงร่วมใจกันมาทำบุญตักในวันอาทิตย์ โดยได้รับความเมตตาจาก พระมหาศักดา วรสกฺโก นำสวดมนต์ทำวัตรเช้าและปฏิบัติธรรมในภาคเช้าพร้อมเสียงสัญญาณดาวธรรม จากนั้นเป็นพิธีถวายภัตตาหาร โดยกัลยาณมิตรณัฐพล บุญสุข เป็นตัวแทนกล่าวคำถวายภัตตาหารภาษาไทยและภาษาบาลี จากนั้นทุกท่านรับประทานอาหารร่วมกัน ภาคบ่ายทุกท่านร่วมอธิฐานจิตและร่วมปล่อยปลา ปล่อยเต่า จำนวนมาก ณ สวนสาธารณะ “ซินอู รึ้อ” ด้วยความปีติใจ

ลูกผู้ชายตัวจริง...ต้องบวช 11

อาณัติสัญญาณแห่งความปีติ ได้บังเกิดขึ้นอีกครั้งเมื่อคุณครูไม่ใหญ่ประกาศขยายเวลาการรับสมัครบวชรุ่นเข้าพรรษา ถึงวันที่ 20 มิถุนายน พ.ศ.2552_ตามคำเรียกร้องของผู้นำบุญหัวใจพันรูปทุกท่าน ซึ่งขณะนี้การเดินทางสู่เป้าหมายไปได้ถึงกว่า 70เปอร์เซ็นต์แล้ว

ฉลองชัยถนนพุทธวิถี

จากนั้นหลังจากคณะสงฆ์ได้ฉันเพลแล้ว ท่านเจ้าประคุณสมเด็จฯท่านเมตตาเดินทางไปยังจุดเริ่มต้นของถนนพุทธวิถี ซึ่งห่างจากวัดไปอีกประมาณ 300 เมตรต่อในทันทีครับ ท่ามกลางความปีติเบิกบานของพี่น้องชาวดอยทุกคนครับ

ทศชาติชาดก เรื่อง มโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 147

พราหมณ์เกวัฏจึงได้เหยียบย่างเข้าสู่มิถิลานคร ได้เห็นหนทางที่ประดับตกแต่งไว้ดีแล้ว จึงคิดว่า พระเจ้าวิเทหราชคงรับสั่งให้เตรียมการต้อนรับคณะของตนเป็นพิเศษ คิดแล้วก็ยิ่งบังเกิดความปีติยินดีว่า “โอ...นี่พระเจ้าวิเทหราชทรงให้เกียรติเราถึงเพียงนี้เชียวหรือ พระองค์เป็นถึงจอมราชาในชมพูทวีป แต่บัดนี้กลับกลายเป็นผู้ที่น่าสงสารที่สุด หลุมพรางตื้นๆเพียงเท่านี้ พระองค์ยังพลาดท่าตกลงไปได้ ทีนี้ล่ะ...ถึงคราวเราบ้าง จะแก้แค้นให้สาแก่ใจทีเดียว”

ชีวิตใหม่ของกระผม

ตัวของกระผม เหมือนกับถูกดูดเข้าไปรวมกับความสว่างนั้น ซึ่งมีความสว่างมากยิ่งกว่าพระอาทิตย์ยามเที่ยงวัน ร่างกายหายไป มีแต่ความปีติสุขจนเกินบรรยาย จนกระทั่งพระอาจารย์กล่าว สัพเพฯ... กระผมยังไม่อยากจะลืมตาเลย เมื่อลืมตาขึ้นมา ความสว่างภายในก็ยังอยู่แล้วค่อยๆจางหายไป แต่สิ่งหนึ่งที่ผุดขึ้นมาในใจของกระผมก็คือ “เราอยากบวชตลอดชีวิต”