ไม่ลืมความฝัน
เรื่องของสตรีนักสร้างบารมี...เธอเกิดมาในครอบครัวใหญ่ ตอนแรกเกิดคุณพ่อคิดที่จะทำแท้ง เพราะมีลูกมาก แต่ด้วยบุญบันดาล จึงทำให้เธอได้เกิดมา และกลายเป็นที่รักของคนในครอบครัว...เธอมีสุขภาพร่างกายที่ไม่ค่อยจะแข็งแรง เจ็บป่วยบ่อยๆ และประสบอุบัติเหตุหลายครั้ง นอกจากเรื่องของความเจ็บป่วยแล้ว ยังมีเรื่องที่สร้างความกังวลใจให้แก่เธอ กล่าวคือ เธอมักจะฝันร้ายอยู่เสมอๆว่าตัวเองถูกฆ่าตายด้วยวิธีต่างๆ ฝันว่าตัวเองตายเพราะอุบัติเหตุ ในความฝันเธอจะได้รับความเจ็บปวดทุรนทุรายจนตกใจตื่น และความเจ็บปวดนั้นก็ยังส่งทอดมาถึงกายเนื้อของเธอ เมื่อตื่นจากความฝัน เธอมักจะร้องไห้เสมอๆ เพราะความกลัว
ทศชาติชาดก เรื่อง มโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 166
มโหสถระดมคนงานราว ๖,๐๐๐คน ให้ช่วยกันขุดกรวดทรายและดิน ขนออกมาด้วยกระทงหนังขนาดใหญ่ แล้วเทลงในแม่น้ำจนน้ำขุ่นคลัก แม่น้ำนั้นก็ไหลผ่านไปถึงปัญจาละนคร ชาวเมืองต่างได้รับความเดือดร้อน ก็พากันบ่นอุบว่า “โธ่เอ๋ย ไม่น่าเลย ตั้งแต่มโหสถมานี่ ยังไม่ทันไร ก็สร้างความลำบากให้พวกเราเสียแล้ว น้ำขุ่นคลักอย่างนี้ พวกเราจะไปหาน้ำใสๆ ดื่มกินกันได้ที่ไหน”
วันที่แม่...อาจจะลืมไปแล้ว
ถ้าให้ลูกผู้ชายอกสามศอก มารองรับความเจ็บปวดแบบที่แม่กำลังคลอดลูกอยู่ รับรองได้เลยว่าผู้ชายแมนแมนต้องทนไม่ได้
อมก๋อย..สู้ไม่ถอย..จ๋อยไม่เป็น!!
หลวงพ่อครับ..กระผมลุยบอกบุญแบบนี้มาเดือนครึ่ง จนมีโยมมาถามผมว่า เหนื่อยไหม.. กระผมก็บอกเขาไปว่า ..ยังมีแรง มีเวลา มีโอกาส แล้วที่สำคัญยังมีบุญมาให้บอก หากไม่ลุย ก็จบกันครับ เท่ากับว่า ทุกอย่างที่มี ก็จะมีอยู่อย่างเก้อๆ ไม่เกิดประโยชน์อะไรทั้งสิ้น
ทศชาติชาดก เรื่องมโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 85
มโหสถบัณฑิตยิ้มน้อยๆ พลางอธิบายว่า “การที่ข้าพเจ้าต้องมาทำงานเป็นลูกมือนางช่างหม้อเช่นนี้ เป็นความประสงค์ของข้าพเจ้าเอง ข้าพเจ้า ใคร่ครวญดีแล้วจึงได้กระทำเช่นนี้ ก็การสละความสุขเล็กน้อยเพื่อสุขอันไพบูลย์ในอนาคต เป็นสิ่งที่บัณฑิตทั้งหลายพึงกระทำมิใช่หรือ ความลำบากกายเพียงน้อยนิดเพื่อประโยชน์สุขอันยิ่งใหญ่ของวิเทหรัฐ จะไม่ควรหรือ”
หัวใจ 101 (เกินร้อย)
นักสร้างบารมีของหมู่คณะยุคบุกเบิก...เธอมีโอกาสได้พบพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ และได้ตามมาสร้างบารมีกับคุณยายอาจารย์ของพวกเรา ตั้งแต่สมัยเริ่มสร้างวัดพระธรรมกาย ต่อเนื่องเรื่อยมาจนถึงปัจจุบัน....ในชีวิตของการสร้างบารมี เธอเคยประสบกับเหตุการณ์เฉียดตายหลายครั้ง แต่ก็ปลอดภัยมาได้ด้วยบารมีของพระเดชพระคุณหลวงปู่ พระมงคลเทพมุนี สด จนฺทสโร ผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย
มงคลที่ ๒๑ ไม่ประมาทในธรรม - ควรคุ้มครองอินทรีย์
วันหนึ่งท่าน ละเลยการคุ้มครองอินทรีย์ ได้ยืนมองดูมหาชน และเหลือบไปเห็นนางวรรณทาสีคนหนึ่งที่มีรูปร่างงดงาม จึงมีจิตปฏิพัทธ์ เมื่อเกิดความกำหนัดยินดี ฌานก็เสื่อม กินไม่ได้นอนไม่หลับ ทนทุกข์ทรมานอยู่ถึง ๗ วัน
เสาหลักต้นเล็ก
เด็กบางคนอายุยังน้อยกลับต้องทำงานหาเลี้ยงครอบครัว กลายเป็นเสาหลักให้ครอบครัวแม้ยังเป็นเสาหลักต้นเล็กอยู่
แม่ชีกลางน้ำโขง
ชีวิตของผู้หญิงคนหนึ่งที่สังคมยกย่องให้เป็นแม่พิมพ์ของชาติ วัดต่างๆที่เขาว่าดีเธอไปมาหมด ไม่ว่าจะปฏิบัติธรรมหรือเดินธุดงค์ เธอลองมาหมดแล้ว ประสบการณ์ที่เธอได้พบได้เห็นมานั้นมากมาย...ได้พบกับคุณยายแม่ชี ซึ่งเป็นลูกศิษย์ของพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ ได้พบกับเรื่องลึกลับชวนให้ขนลุก...มาร่วมกันศึกษาประสบการณ์จากชีวิตของเธอ ในแบบของโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
คฤหาสน์ผีสิง สก็อตแลนด์
เหตุเพราะผูกเวรกันมา ทำให้พี่สาวทั้งสามคน เกลียดชังเธอตั้งแต่ยังเล็ก เมื่อโตขึ้นก็โดนพี่สาวคนหนึ่งนำเธอไปขาย ถูกใช้แรงงานอย่างหนัก เมื่อมีอายุเพียง 13 ปี แต่เธอก็ต่อสู้ชีวิต ไม่ว่าจะทำอะไรก็ประสบความสำเร็จ ทั้งๆที่เธอไม่รู้หนังสือ …และเรื่องของคนที่ตายไปแล้ว แต่ยังมีใจผูกพันกับสถานที่ จึงได้มาวนเวียนอยู่ในที่นั้น…