เรียงความวันแม่ รวมเรื่องซึ้งๆ เกี่ยวกับแม่
รวมเรียงความวันแม่ซึ้งๆ รวมเรื่องราวเกี่ยวกับพระคุณแม่ ในเรียงความวันแม่ได้ที่นี่
จะรู้ได้อย่างไรว่าเราตกเป็นทาสเทคโนโลยีไปแล้ว
สังคมออนไลน์บนโทรศัพท์มือถือปัจจุบันเปลี่ยนไปมาก เพราะเมื่อก่อนแค่โทรหากันแล้วคุยกันไป แต่ปัจจุบันทั้งแชท เข้าอินเตอร์เน็ต ทุกสิ่งทุกอย่างได้หมดภายในเครื่องเดียว
อุทาหรณ์ของชายเจ้าชู้
ด้วยความเจ้าชู้ไม่ซื่อสัตย์กับภรรยา ส่งผลให้เกิดปัญหาบานปลายกลายเป็นวิบากกรรมติดตามมาส่งผลในภพชาติปัจจุบัน จนถึงขั้นต้องเสียชีวิต
กฎพาเรโต-หนทางสู่ความสำเร็จ
หลักการของพาเรโต 20/80 นี้ เป็นหลักการเก่าประมาณ 100 กว่าปีมาแล้ว ตั้งขึ้นโดยนักเศรษฐศาสตร์ชาวอิตาเลี่ยน ชื่อ วิลเฟรโด พาเรโต ส่วนแนวคิดที่มาของกฎพาเรโตคือ ด้วยความที่พาเรโตเป็นนักเศรษฐศาสตร์ของประเทศอิตาลี ได้มองว่าที่ดิน 80 % ของอิตาลีถือครอบครองโดยคน 20%
แก้วตาดวงใจ
เธอเป็นชาวลาวในออสเตรเลีย...ตลอดมาเธอมีความรู้สึกว่า บางสิ่งได้ขาดหายไป จนเมื่อเธอได้มาปฏิบัติธรรม เธอจึงได้สิ่งที่หายไปนั้นกลับคืนมา...เมื่อเธอเกษียณอายุราชการแล้ว เธอได้มีอาชีพใหม่ คือ เป็นผู้นำบุญ...เรื่องน่าแปลก มีเหตุการณ์ที่ทำให้เธอและคนในครอบครัว พากันคิดว่า คุณแม่ของเธอที่เสียชีวิตไป ได้กลับมาเกิดเป็นลูกชายของน้องสาวคนที่เจ็ดของเธอ...เรื่องนี้จริงหรือไม่...ที่นี่...มีคำตอบ
ในใจฉันมีพระแก้วใส ไม่มีสุขใดจะมาเปรียบปาน
พลันก็เห็นองค์พระใสสว่างอยู่กลางท้อง มีดวงแก้วอยู่กลางองค์พระมาแล้วไม่แวบ แต่เห็นอยู่นาน รู้สึกตื่นเต้นหวิวๆวูบๆ ลูกมีความสุขมาก เหมือนคนกำลัง In Love
ไม่มีโจทย์ชีวิตไหนที่ยาก หากใจของเราหยุดนิ่งเพียงพอ
จนกระทั่งลูกรู้สึกว่า ไม่มีโจทย์ชีวิตไหนที่ยาก หากใจของเราหยุดนิ่งเพียงพอ “หยุด” คำเดียวเท่านั้น ไม่ต้องทำอย่างอื่นเลย การทำใจใสๆ หยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกาย ทำทุกวัน ทำอยู่ซ้ำๆ แค่นี้ลูกก็เป็นสุข อยู่เหนือทุกข์ได้เอง จิตใจสูงขึ้น ความคิดเป็นกุศลตลอด ทำให้ใจมีธรรมะมากขึ้น สอนตนเองและคนอื่นได้
อุโมงค์ใจของลูกสว่างแล้วค่ะ
ทุกคำพูดของหลวงพ่อแทงใจดำลูกทุกครั้ง จนใจของลูกสว่างไสว เหมือนหงายของที่คว่ำ เปิดของที่ปิด เหมือนจุดเทียนไขในที่มืดเลยค่ะ บางครั้งฟังแล้วถึงกลับน้ำตาไหล สิ่งที่ลูกแสวงหามานาน อยู่ตรงหน้าลูกนี่เอง ลูกดู DMC ทุกวันและเริ่มมีความสุขจนลืมไปเลยว่าลูกกำลังมีความทุกข์อยู่
เด็กช่างซ่อมได้ทุกอย่าง ยกเว้นอกที่หักกับรักชำรุด
ครั้งหนึ่งผมนั่งสมาธิท่ามกลางความมืด ผมวางใจไว้ที่กลางท้องตามที่คุณครูไม่ใหญ่สอน ทิ้งเรื่องราวต่างๆจากใจ นึกที่กลางท้องว่าร่างกายของเราเป็นแหล่งของความสุข และแผ่เมตตาไปยังสรรพสัตว์ทั้งหลาย ซักพักก็รู้สึกว่าใจสงบ พอใจเริ่มสงบก็มีแสงสว่างเกิดขึ้นมากลางความมืด เป็นแสงสว่างที่คล้ายกับแสงของพระอาทิตย์ครับ เจิดจ้าออกมา แล้วน้ำตาผมก็ไหลออกมาเอง
