เทพบุตรมาร (๒)

รูปที่จะพึงรู้แจ้งด้วยจักษุ เสียงที่จะพึงรู้แจ้งด้วยหู กลิ่นที่จะพึงรู้แจ้งด้วยจมูก รสที่จะพึงรู้แจ้งด้วยลิ้น สัมผัสที่จะพึงรู้แจ้งด้วยกาย ธรรมารมณ์ที่จะพึงรู้แจ้งด้วยใจ อันน่ารักน่าปรารถนาน่าใคร่ น่าพอใจ อาศัยความใคร่ ชวนให้กำหนัดมีอยู่ หากภิกษุไม่เพลิดเพลิน ไม่สรรเสริญ ไม่หมกมุ่น ไม่พัวพันอยู่ในรูป เสียง กลิ่น รส สัมผัสและธรรมารมณ์ ภิกษุนี้เรากล่าวว่า ไม่ไปสู่ที่อยู่ของมาร ไม่ตกอยู่ในอำนาจของมาร ไม่ถูกมารครอบงำ เป็นผู้พ้นจากบ่วงมาร ภิกษุนั้น มารผู้มีบาปพึงใช้บ่วง ทำตามความปรารถนาไม่ได้

เปลี่ยนตัวเองใหม่ใครก็รัก

การเป็นที่รักเป็นเรื่องสำคัญ คนที่ประสบความสำเร็จมักจะเป็นที่รักมากกว่าที่ชัง การเป็นที่รักเรื่องราวส่วนใหญ่มันอยู่ที่ตัวเรา ไม่อยู่ที่คนอื่น เพราว่าคนอื่นจะรักเราหรือไม่ถูกใจเรานั้น จริงแล้วมันก็เป็นภาพกระจกเงาที่จะสะท้อนให้คนอื่นเห็น คือตัวเราต้องน่ารักก่อนคนอื่นถึงจะรัก มีอยู่หลายเรื่องๆ ด้วยกัน ที่ทุกคนจำเป็นต้องประสบเหมือนกัน และเรื่องเหล่านั้นเราจะจัดการอย่างไร

ฝึกให้อดทนเวลาเจอคำพูดที่มากระทบ

คำถาม: อยากฝึกให้เป็นคนมีน้ำอดน้ำทนค่ะ เวลาเจอคำพูดมากระทบทีไรก็อยากจะลุกไปลุยกับคนที่ว่าเราทันที แต่ก็รู้ว่าไม่ดีค่ะ

เหตุใดเพื่อนๆของลูกที่ยืมเงินลูกไปจึงไม่ยอมใช้เงินคืนลูกเลยสักคน

ลูกเคยให้เพื่อนที่ทำงาน ๔ คน ยืมเงินคนละแสนกว่า ตอนนี้ทุกคนไม่ยอมจ่ายค่ะ ลูกฟ้องศาลชนะ แต่เขาก็ไม่จ่าย เป็นเพราะบุพกรรมอะไร จะแก้ไขได้อย่างไรคะ

ผู้ชนะความโกรธ

ผู้ไม่โกรธ ฝึกฝนตนแล้ว มีความเป็นอยู่สม่ำเสมอ หลุดพ้นแล้ว เพราะรู้ชอบ สงบ คงที่อยู่ ความโกรธจักมีมาแต่ที่ไหน ผู้ใดโกรธตอบบุคคลผู้โกรธแล้ว ผู้นั้นเป็นผู้ลามก

มงคลที่ ๓๒ ประพฤติพรหมจรรย์ - ถึงเวลาแล้ว

พระราชาทอดพระเนตรผมหงอกของตน ทรงสลดพระทัยในความเสื่อมของสังขารร่างกาย จึงตัดสินพระทัยออกผนวชเพื่อแสวงหาโมกขธรรม ทรงพระราชทานรางวัลให้ช่างกัลบก และประทานโอวาทแก่พระโอรสว่า "ลูกรัก ผมหงอกเส้นนี้ เสมือนเทวทูตมายืนอยู่ตรงหน้าของพ่อ พ่อได้รับความสุข จากสิริราชสมบัติมามากพอแล้ว ถึงเวลาที่ต้องออกแสวงหาความสุขภายในอันเป็นอมตะ

พวกเราซึ่งไม่ได้เกิดมาพบพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จะต้องทำอย่างไร ให้ได้ผลบุญเป็นอจินไตย

พวกเราซึ่งไม่ได้เกิดมาพบพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จะต้องทำอย่างไร ให้ได้ผลบุญเป็นอจินไตย และการที่ผลบุญอจินไตยยังไม่บังเกิดขึ้นในปัจจุบัน เกิดจากสาเหตุใดบ้างคะ

สัตถันตรกัป ๗ วัน

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เราไม่เล็งเห็นแม้กำลังสักอย่างหนึ่ง อันข่มได้แสนยาก เหมือนกำลังของมารเลย ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บุญจะเจริญขึ้นได้ เพราะเหตุที่ถือมั่นในกุศลธรรมทั้งหลาย

ผู้ขัดขวางการสร้างบารมี

ชนเหล่าใด จักสำรวมจิต ที่ท่องไปในที่ไกลๆ เที่ยวไปดวงเดียว ไม่มีสรีระ มีถ้ำเป็นที่อาศัย ชนเหล่านั้น จะพ้นจากเครื่องผูกแห่งมาร

เคยรักเอ็งโลด

ชายคนหนึ่ง รักภรรยามาก ทั้งสองร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมา ต่อมาครอบครัวมีฐานะดีขึ้นมาก แต่ความสัมพันธ์ระหว่างเขากับภรรยากลับห่างเหินต่อกัน เหมือนมีกำแพงที่มองไม่เห็นมากั้นกลาง...ก่อนที่เขาและภรรยาจะได้ปรับความเข้าใจกัน ภรรยาของเขาก็มาจากไปอย่างไม่มีวันกลับ ด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์...เขาอยากรู้เหลือเกินว่า ขณะนี้...ภรรยาของเขาอยู่ที่ไหน เป็นอย่างไรบ้าง