Youth Is Not A Factor If You Have Merit อายุน้อยไม่เป็นไร ขอให้บุญเยอะ

สาธุชนท่านหนึ่งมากราบขอให้คุณยายช่วย เพราะต้องไปทำงานที่แห่งใหม่ ซึ่งมีหน้าที่ต้องเป็นหัวหน้า (ดูแล ปกครอง) คนเก่าที่มีอายุมากกว่า คุณยายสอนว่า ไม่ต้องกลัว อายุน้อยไม่เป็นไร ขอให้บุญเยอะก็แล้วกัน บุญเป็นคนคุม (บริหาร ดูแลปกครอง) ไม่ใช่อายุ ตัวเราเป็นหุ่น บุญเป็นคนทำ ถ้าบุญเรามากก็เป็นหัวหน้าในที่นั้น บุญเป็นผู้ควบคุม

It’s The Present That Counts สำคัญที่ปัจจุบัน

เด็กชายคนหนึ่ง มากราบเรียนถามคุณยายว่า ชาติก่อน เขาเคยเกิดเป็นใคร เป็นอะไรมาก่อน คุณยายตอบว่า เรื่องชาติก่อนจะเป็นยังไง เอาไว้ก่อน สำคัญอยู่ที่ตัวคุณในปัจจุบัน จะทำอะไรให้กับตัวเอง เอาตัวเองให้รอด

Meditation Is Essential ธรรมะเป็นเรื่องสำคัญ

การนั่งธรรมเป็นเรื่องสำคัญที่สุดในชีวิต เราต้องคิดอยู่เสมอว่า ต้องเข้าถึงธรรมะให้ได้ เพราะเป็นเรื่องที่สำคัญจริง ๆ เราต้องหมั่นนึกถึงบ่อย ๆ ทุก ๆ เวลา ไม่ว่าเราจะเดิน ขับรถ หรือทำอะไรก็ตาม เมื่อมีเวลาก็ให้นึกถึงให้มาก ๆ

Seeing Through People ดูคนให้เป็น

เราต้องหัดดูคนให้เป็น ดูแต่เรื่องหมาจิ้งจอกกับราชสีห์ ชาติหมาจิ้งจอกมันกินขี้ เขาเอามาเลี้ยงจะให้เป็นราชสีห์ มันก็ทำทีจะเป็นได้ แต่เวลามันเจอขี้ มันก็ลืม มันไปกินขี้นั่นแหละ เขาเรียกว่า ไอ้ชาติหมาจิ้งจอก ยังไงๆ มันก็ยังเป็นหมาจิ้งจอกอยู่วันยังค่ำ

เล่าเรื่องคุณยาย ตอน คุณยาย..รู้วาระจิต

จากการที่กระผมได้เกาะติดสถานการณ์ฟังหลวงพ่อเล่าเรื่องคุณยาย ทำให้ผมอินจนย้อนระลึกนึกถึงเรื่องราวที่ผมเคยประสบกับคุณยายในครั้งอดีตได้เป็นฉากๆ อย่างในสมัยที่ผมยังเรียนอยู่พาณิชย์นาวี ผมได้มาเป็นอาสาสมัครช่วยงานวัดอยู่เดือนกว่าๆ

Make Merit And Use Merit In The Right Way หาบุญได้ ใช้บุญเป็น

เราต้องช่วยตัวเอง ทั้งสากลโลก ทั้งจักรวาล ไม่มีใครช่วยยายได้ ยายต้องช่วยตัวเอง ช่วยยังไง? ก็เอาความดีใส่ตัว ล้างความชั่วให้มันหมดไป หาบุญใส่ตัวเอง

Silence Is Golden แม้รู้ทัน ก็นิ่งเสีย

แม้รู้ทัน ก็นิ่งเสีย ยายนี่นะ เหมือนมีญาณอยู่อย่างหนึ่ง ถึงยายจะไม่รู้หนังสือ แต่ยายรู้เรื่องคน แล้วก็ทันคน แต่ยายไม่อยากพูด ถ้าไม่ทันคน

Accumulate Merit สะสมบุญ

สะสมบุญ การมาวัดวันหนึ่ง ก็ได้บุญไปช่วงหนึ่ง ถ้าไม่มา ก็ไม่ได้ ถ้ามาแล้ว ก็ได้บุญ บุญจะสะสมทับทวี เหมือนกับเก็บออมสิน

บทความภาษาอังกฤษเรื่อง We Are Puppets เหมือนหุ่นเชิด

เหมือนหุ่นเชิด ยายนึกถึงความตาย จึงได้ทอดกฐิน ทอดผ้าป่า ยายคิดว่า เวลามันไม่รอ เดี๋ยววัน เดี๋ยวคืน เดี๋ยวพรุ่ง ไม่รู้จะตายเมื่อไร ยายรีบๆ ทำไว้ เป็นบุญติดตัวไป

Even In Illness แม้ป่วย ก็อยู่ในบุญ

แม้ยายป่วย ก็อยู่ในบุญมาก ไม่ทิ้งบุญเลย วันหนึ่ง ป่วยใหม่ ๆ ยายมองดูธรรมะของยาย แล้วเห็นพระธรรมกายใสมาก ๆ ใสที่สุด สว่างที่สุด