กัจฉปชาดก ชาดกว่าด้วยลิงสัปดน

เป็นเรื่องของลิงทุศีลซุกซนตัวหนึ่ง ที่ชอบกลั่นแกล้งผู้อื่น วันหนึ่งมันได้แกล้งเจ้าเต่า โดยได้สอดองคชาตเข้าในปากของเต่าซึ่งหลับอยู่ ลำดับนั้น เต่าตื่นขึ้นจึงงับองคชาตของลิงนั้นไว้ เหมือนกับใส่ไว้ในสมุคฉะนั้น เวทนาอย่างแรงเกิดขึ้นแก่ลิงนั้น มันไม่สามารถจะอดกลั้นเวทนาได้

กากชาดก ชาดกว่าด้วยการผูกอาฆาต

เจ้ากาหัวรั้น ผู้ไม่ยอมเชื่อฟังคำตักเตือนของสหาย ได้ก่อเหตุถ่ายรดศีรษะของพราหมณ์ปุโรหิตด้วยความตั้งใจที่จะกลั่นแกล้ง จึงก่อให้เกิดความอาฆาตขึ้นในใจของพราหมณ์ปุโรหิตและเป็นเหตุให้เหล่าพวกพ้องพีน้องกาทั้งหลายต้องพากันเดือดร้อนกันถ้วนหน้า

จิตที่ฝึกฝนผิดทาง

จิต คือนามธรรมอย่างหนึ่ง ที่มีอยู่ในตัวเรา มีหน้าที่คิดตามสิ่งที่มากระทบ ทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจเมื่อมีสิ่งใดสิ่งหนึ่งมากระทบ วิญญาณจะรับรู้ จิตก็จะทำหน้าที่คิดตามสิ่งนั้น ๆ จิตจะคิดผิดหรือคิดถูก ขึ้นอยู่กับว่าขณะนั้น จิตถูกปัญญา หรือกิเลสครอบงำ จิตก็จะคิดตามอำนาจของกิเลส หรือปัญญา

พระเทวทัตเริ่มผูกเวรกับพระพุทธเจ้าได้อย่างไร

คำถาม: อยากทราบว่าพระเทวทัตผูกเวรกับพระพุทธเจ้าของเราได้อย่างไรคะ

สรุปประเด็นร.ร.อนุบาลฯ วันพุธที่ 26 มีนาคม พ.ศ. 2557

สรุปประเด็นร.ร.อนุบาลฯ วันพุธที่ 26 มีนาคม พ.ศ. 2557 บุพกรรมแหวนสวรรค์ - วันที่ 22 เมษายน 2557 วันคุ้มครองโลก - เล่าเรื่องคุณยาย ตอน หนึ่งเอมในวันนั้น ทำให้รวยเหลือเชื่อในวันนี้ - พระครูสมุห์ณรงค์ ทันตจิตโต

188 คำสอนยาย ขุมทรัพย์ล้ำค่าจากคุณยายอาจารย์ มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง

เลิศล้ำ 188 คำสอนยาย จาก 14 หมวด คุณยายพูดน้อย แต่ทุกถ้อยคำนั้นล้ำค่า เป็นถ้อยคำแห่งความเมตตา คำสอนของท่าน จึงเป็นความทรงจำอันงดงามที่ขอน้อมนำมาถ่ายทอดสู่ชนทั้งหลายเพื่อประกาศพระคุณของคุณยาย ผู้เป็นมิ่งขวัญ และเป็นยอดกัลยาณมิตร...

หนทางหลุดพ้นจากวิบากกรรม

วันนี้มีคำถามจากท่านสาธุชนมาว่า ทำอย่างไรจึงจะหลุดพ้นจากวิบากกรรมเก่า จะต้องอโหสิกรรมใช่หรือไม่

พุทธสุภาษิตสะกิดใจ "ของดีความดีต้องมีคู่กัน"

หนนฺติ โภคา ทุมฺเมธํ โภคทรัพย์ ย่อมฆ่าคนมีปัญญาทราม ทรัพย์สมบัติทั้งหลาย ย่อมจะเป็นของดี ของมีค่าที่จะอำนวยประโยชน์สุข ให้แก่ผู้เป็นเจ้าของ และเป็นการประกาศฐานะของตน คนไหนมีทรัพย์สมบัติมาก ก็จะเป็นคนมีหน้ามีตา ไปไหนก็จะมีแต่คนรู้จักทักทาย ยกย่องสรรเสริญ ต่างก็มีคนยินดีรับใช้

โกรธกันไปทำไม

บุคคลใดไม่มีความโกรธภายในจิตใจ และก้าวล่วงภพน้อยใหญ่มีประการเป็นอันมากเสียได้ เทวดาทั้งหลายไม่อาจเล็งเห็นวาระจิตของบุคคลนั้น ผู้ปลอดภัย มีสุขไม่มีโศก

เมตตาบารมี

มารดาถนอมบุตรคนเดียวผู้เกิดในตนด้วยชีวิตฉันใด บุคคลพึงเจริญเมตตา อันไม่มีประมาณในสัตว์ทั้งปวง แม้ฉันนั้น พึงเจริญเมตตาอันไม่มีประมาณในโลกทั้งปวง ทั้งเบื้องบน เบื้องล่าง เบื้องขวาง ให้เป็นผู้ไม่มีความคับแค้น ไม่มีเวร ไม่มีภัย ไม่มีศัตรูต่อกัน ผู้มีเมตตา ไม่เข้าถึงสักกายทิฏฐิ เป็นผู้มีศีล ถึงพร้อมด้วยทัสสนะ นำความหมกหมุ่นในกามทั้งหลายออกไปได้ ย่อมไม่เข้าถึงการนอนในครรภ์อีกต่อไป