ชื่อของฉันมี “บุญ” นำหน้า บุญจึงนำพาให้มาเป็นขุนรบพระนิพพาน

เมื่อคุณครูไม่ใหญ่ให้โอกาส ต่อเวลาให้ผู้มีบุญจากทั่วโลกได้สร้างองค์พระปิดเจดีย์ ทุกคนจึงรีบคว้าโอกาสทำหน้าที่กันสุดฤทธิ์ และเหนือคิดเหนือฝัน เหมือนโอกาสนั้นเกิดมาเพื่อเธอ เธอผู้มี “บุญ” นำหน้าชื่อถึง 3 ท่านแห่งเมืองชิคาโก ได้พร้อมใจกันเลื่อนขั้นเป็นขุนรบพระนิพพานโดยมิได้นัดหมาย

กรรมลิขิต คนเกิดมารับกรรมจริงไหม ?

กฏแห่งกรรม กรรมลิขิต กฏแห่งการกระทำ ทั้งอดีตชาติ ปัจจุบันชาติ และอนาคตชาติ คนเกิดมารับกรรมจริงไหม? มีบางท่านเข้าใจผิด และสั่งสอนกันมาจนพูดติดปากอยู่คำหนึ่งคือคำว่า “คนเราเกิดมารับกรรม”

ศาสดาเอกของโลก (๔)

แต่...ไม่มีใครรู้ว่าสันติสุขที่แท้จริงนั้นอยู่ที่ไหน จะเข้าถึงได้อย่างไร จนกระทั่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงค้นพบว่า การที่จะทำให้เกิดสันติสุขที่แท้จริง

ทศชาติชาดก เรื่องสุวรรณสาม ผู้ยิ่งด้วยเมตตาบารมี ตอนที่ 5

กล่าวถึงสองหนุ่มสาว ทุกูล (ทุ กู ละ) และปาริกา เมื่อรู้ว่าวันแต่งงานถูกกำหนดขึ้นแล้ว ก็รู้สึกกระวนกระวายใจ ต่างคิดหาวิธีที่จะระงับการแต่งงานครั้งนี้ให้ได้ เมื่อมองไม่เห็นหนทางใด ทั้งสองจึงแอบเขียนจดหมายถึงกัน แล้วให้บริวารของตน นำไปมอบให้กับอีกฝ่าย โดยไม่ให้บิดามารดาของตนได้ล่วงรู้

ทำไม๊ ทำไม ทำไม ทำไม

หยิบเนื้อปลาเค็มขึ้นมาบ่นคาถา “ตัดต้อ ต้อหาย ตัดหวาย หวายขาด ตัดสายไฟฟ้าฟาด ขาดแล้วต้อเอย” จบคำก็ฟันฉับเนื้อปลาเค็มไปที่กะลา ปรากฏว่า โรคตาต้อหายทันท

ไม่ได้ตั้งใจ(ผิว)ดำ

เกือบจะพลาดขบวน เพราะนั่งธรรมะไม่สม่ำเสมอ

เกาะติดบรรยากาศเดินธุดงค์ธรรมชัยปีที่ 2 วันที่ 3 มกราคม 2556

วันนี้เป็นวันที่สองของการเดินธุดงค์ แม้แดดจะแรง แต่สองเท้าของพระทุกรูปก็ยังคงก้าวย่างไปข้างหน้า สองตามองทาง มีหลวงปู่อยู่ในใจตลอดเวลาระหว่างเส้นทางสายทองคำ

ศิลา…อาถรรพ์

พระภิกษุรูปหนึ่ง ท่านรักในการอยู่ธุดงค์ ปลีกวิเวก...เมื่อครั้งที่ท่านได้เดินทางไปที่วัดเก่าแก่แห่งหนึ่ง ท่านได้ไปพบหินสีดำ มีลักษณะคล้ายเสมา จึงเอ่ยปากขอลอยๆ แล้วนำติดตัวกลับมาวัดที่ท่านพำนักอยู่...หลังจากนั้นก็เกิดเหตุการณ์ผิดธรรมชาติหลายอย่าง และเมื่อเวลาท่านนั่งสมาธิ ท่านยังเห็นนิมิตประหลาดอีกด้วย...7วันต่อมา ในขณะที่สาธุชนราว 30ชีวิต กำลังร่วมกันปฏิบัติธรรม ได้เกิดพายุฝนฟ้าคะนองอย่างน่ากลัว ผู้คนพากันแตกตื่น หอฉันซึ่งยังสร้างไม่เสร็จได้พังลงมา

สมาธิ...ใครๆก็ทำได้ ถ้าได้ทำ

ตั้งแต่ก่อนเริ่มนั่งสมาธิ ดิฉันรู้สึกว่า อากาศที่ สวนเพชรแก้ว เย็นสบาย ทิวทัศน์งดงาม เขียวชอุ่ม ทุกที่มีเสียงแมลงและเสียงนกร้องให้เพลินใจ เมื่อดิฉันหลับตาวางใจนิ่งๆ ปล่อยใจให้ติดอยู่ที่ศูนย์กลางกาย สักพักใจก็หยุดนิ่งสนิทมาก สัมผัสได้ถึงความรู้สึกบางเบา และอ่อนนุ่มจริงๆค่ะ ร่างกายโล่ง โปร่ง ว่างเปล่า คล้ายแก้ว คล้ายเพชรใสๆ

ถ้าไม่มีหลวงปู่ คิดแล้วหนาว

เหลืออีก 16 วัน จะออกพรรษาแล้ว วันเวลาที่ผ่านไปรวดเร็วมาก เราคงจำได้ว่าเรามีเวลาเท่ากันในการสร้างบารมี ในการเติมบุญเติมบารมีเติมความบริสุทธิ์กายวาจาใจเท่ากันหมดทุกคนในโลก ไม่ว่าเชื้อชาติศาสนาและเผ่าพันธุ์ใด จะเป็นชนชั้นกลาง ชั้นล่าง ชั้นสูง จะเป็นใครก็แล้วแต่ทุกคนมีเวลาเท่ากัน