กรรมลิขิต คนเกิดมารับกรรมจริงไหม ?

กฏแห่งกรรม กรรมลิขิต กฏแห่งการกระทำ ทั้งอดีตชาติ ปัจจุบันชาติ และอนาคตชาติ คนเกิดมารับกรรมจริงไหม? มีบางท่านเข้าใจผิด และสั่งสอนกันมาจนพูดติดปากอยู่คำหนึ่งคือคำว่า “คนเราเกิดมารับกรรม”

ไม่ได้ตั้งใจ(ผิว)ดำ

เกือบจะพลาดขบวน เพราะนั่งธรรมะไม่สม่ำเสมอ

ศาสดาเอกของโลก (๔)

แต่...ไม่มีใครรู้ว่าสันติสุขที่แท้จริงนั้นอยู่ที่ไหน จะเข้าถึงได้อย่างไร จนกระทั่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงค้นพบว่า การที่จะทำให้เกิดสันติสุขที่แท้จริง

ทำไม๊ ทำไม ทำไม ทำไม

หยิบเนื้อปลาเค็มขึ้นมาบ่นคาถา “ตัดต้อ ต้อหาย ตัดหวาย หวายขาด ตัดสายไฟฟ้าฟาด ขาดแล้วต้อเอย” จบคำก็ฟันฉับเนื้อปลาเค็มไปที่กะลา ปรากฏว่า โรคตาต้อหายทันท

สะเก็ดข่าวสั้นทันปรโลก ตอน คุณแม่ แซ่โง้ว

คุณแม่ของลูกละจากโลกแล้วไปอยู่ที่ไหน ท่านมีความเป็นอยู่เป็นอย่างไร และบุพกรรมใดที่ทำให้ท่านต้องมาเสียชีวิตด้วยโรคไตเสื่อมคะ

เกาะติดบรรยากาศเดินธุดงค์ธรรมชัยปีที่ 2 วันที่ 3 มกราคม 2556

วันนี้เป็นวันที่สองของการเดินธุดงค์ แม้แดดจะแรง แต่สองเท้าของพระทุกรูปก็ยังคงก้าวย่างไปข้างหน้า สองตามองทาง มีหลวงปู่อยู่ในใจตลอดเวลาระหว่างเส้นทางสายทองคำ

กุมารทอง เลี้ยงกุมารทองเพื่ออะไร

กุมารทอง ไม่ใช่เป็นการเล่าเรื่องผี และไม่ใช่เป็นการเล่าวรรณกรรมเรื่องขุนช้าง ขุนแผน แต่เป็นเรื่องกฎแห่งกรรมที่นำมาเล่าสู่กันฟัง เพื่อให้เห็นการเวียนว่ายตายเกิดของมนุษย์ ที่เป็นไปตามการกระทำของตน

ศิลา…อาถรรพ์

พระภิกษุรูปหนึ่ง ท่านรักในการอยู่ธุดงค์ ปลีกวิเวก...เมื่อครั้งที่ท่านได้เดินทางไปที่วัดเก่าแก่แห่งหนึ่ง ท่านได้ไปพบหินสีดำ มีลักษณะคล้ายเสมา จึงเอ่ยปากขอลอยๆ แล้วนำติดตัวกลับมาวัดที่ท่านพำนักอยู่...หลังจากนั้นก็เกิดเหตุการณ์ผิดธรรมชาติหลายอย่าง และเมื่อเวลาท่านนั่งสมาธิ ท่านยังเห็นนิมิตประหลาดอีกด้วย...7วันต่อมา ในขณะที่สาธุชนราว 30ชีวิต กำลังร่วมกันปฏิบัติธรรม ได้เกิดพายุฝนฟ้าคะนองอย่างน่ากลัว ผู้คนพากันแตกตื่น หอฉันซึ่งยังสร้างไม่เสร็จได้พังลงมา

โรคร้ายหายได้ด้วยอานุภาพบุญ

เพราะความประทับใจใน คุณยายอาจารย์มหารัตนะอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ทำให้เธอมุ่งมั่นสร้างบารมีอย่างเต็มที่ ต่อเนื่องมิได้ขาด …เมื่อถึงคราวเธอต้องเจ็บป่วย ล้มหมอนนอนเสื่อ อานุภาพแห่งบุญก็ช่วยให้เธอหายได้เป็นอัศจรรย์…นอกจากนี้ เธอยังทำหน้าที่ของลูกที่ดี ดูแลแม่ในยามแก่ชรา และเจ็บป่วย อีกทั้งยังทำทุกทางเพื่อให้คุณแม่ของเธอได้มีสุขคติเป็นที่ไป เมื่อสิ้นอายุขัยแล้ว…

สมาธิ...ใครๆก็ทำได้ ถ้าได้ทำ

ตั้งแต่ก่อนเริ่มนั่งสมาธิ ดิฉันรู้สึกว่า อากาศที่ สวนเพชรแก้ว เย็นสบาย ทิวทัศน์งดงาม เขียวชอุ่ม ทุกที่มีเสียงแมลงและเสียงนกร้องให้เพลินใจ เมื่อดิฉันหลับตาวางใจนิ่งๆ ปล่อยใจให้ติดอยู่ที่ศูนย์กลางกาย สักพักใจก็หยุดนิ่งสนิทมาก สัมผัสได้ถึงความรู้สึกบางเบา และอ่อนนุ่มจริงๆค่ะ ร่างกายโล่ง โปร่ง ว่างเปล่า คล้ายแก้ว คล้ายเพชรใสๆ