เรื่องที่คนขี้เกียจนั่งสมาธิ...ต้องอ่าน

เมื่อไปแล้ว เหมือนหลวงพ่อให้ขึ้นไปดัดนิสัยที่ขี้เกียจนั่งสมาธิ ซึ้งเลยว่าคนขี้เกียจนั่งสมาธิต้องแก้ไขตัวเอง ด้วยการขยันนั่งเยอะๆ เพราะที่สวนพนาวัฒน์ตลอดทั้งสัปดาห์ เขาให้นั่งสมาธิตลอดกินน้อยนอนน้อย นั่งมากๆ ตอนแรกๆ ลูกล่ะเกิดอาการวัยรุ่นเซ็ง...เลยค่ะ นั่งได้ไม่ถึง 5 นาทีก็ขยับ กระสับกระส่าย หาเรื่องออกไปเข้าห้องน้ำ หาอารมณ์สบาย กินลมชมวิวตามประสาคนดื้อ

เพื่อนกันไม่มีวันหยุด

อีกทั้งแม่ของลูกเองและแม่ของเพื่อนกัลยาณมิตรยัง เคยจำผิดอีกด้วยว่าเพื่อนของลูกเป็นตัวลูกเอง เพื่อนคนนี้ได้ช่วยเหลือเกื้อกูลลูกมาโดยตลอดในทุกๆเรื่อง โดยเฉพาะในยามที่ลูกทุกข์ยากลำบากในชีวิตก็คอยอยู่เคียงข้างให้กำลังใจอยู่ เสมอ ชักชวนกันทำความดี ทำบุญร่วมกันเป็นประจำเสมอมา

เตี่ย เตี่ย เตี่ย

ครั้งหนึ่ง ตอนที่ผมเรียนชั้นม.1 วันหนึ่งในชั่วโมงวิทยาศาสตร์ ผมและเพื่อนๆได้ทำการทดลองวิทยาศาสตร์ขึ้นที่ห้อง วันนั้นเพื่อนที่นั่งข้างๆ เกิดความคิดพิสดาร เขาได้จุดตะเกียงแอลกอฮอล์ แต่จุดแบบเอาตะเกียง 2 อันมาชนกัน พอเอียง แอลกอฮอล์ในตะเกียงก็หกออกมา ไฟก็ลุก แทนที่เขาจะวาง เขากลับโยนตะเกียงขึ้นด้วยความตกใจ แอลกอฮอล์ได้พุ่งมาหาโดนที่ศีรษะของผม ไฟได้ลุกไหม้ที่ศีรษะใบหน้าของผม จนผมแหว่งหาย ผมนึกว่าตัวเองจะต้องตาบอดเสียแล้วแต่โชคดีที่ไม่เป็นไร ผมรักษาตัวอยู่ 1 เดือนจึงหาย