ตะลึง!!ตากล้องสมัครเล่นผู้ดีถ่ายติดภาพ'UFO'ไม่รู้ตัว
ความสุขในช่วงวิกฤต
พอลืมตามา ลูกก็เห็นเครื่องกำลัง ดิ่งลงๆ ลูกนึกค่ะ “ตายเป็นตาย ขอทำใจให้หยุดนิ่งเป็นสิ่งสุดท้าย” พอใจหยุดนิ่งๆปุ๊บ พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ ท่านก็ลอยวูบเข้ามาในกลางท้องเลยค่ะ ใจลูกนิ่งมาก พอเจอพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ ปุ๊บก็ยึดปั๊บ “ถ้าจะตายตอนนี้ ก็ขอตายไปพร้อมภาพของพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯในท้องนี่แหละ”
“อีทีวี”ติดระเบียบ-ดับฝันฟรีทีวี ศธ.ถกกรมประชาฯตั้งช่องใหม่
มุทุลักขณชาดก-ชาดกว่าด้วยกามกิเลสคือต้นเหตุแห่งความเศร้าหมอง
สมัยพุทธกาลผ่านมาพระเชตะวันมหาวิหารของพระบรมศาสดาร่มเย็นเป็นที่พึ่งพาของเวไนยสัตว์อย่างทั่วถึง ดุจแสงจันทร์วันเพ็ญอันสว่างนวลทั่วปริมณฑล แต่จันทร์กระจ่างฟ้าก็หาทำความรื่นรมย์ได้ทั่วทุกคนไม่ ยังมีภิกษุหนุ่มชาวสาวัตถีรูปหนึ่งกำลังกลัดกลุ้มอยู่กับความทุกข์ภายใต้แสงจันทร์นวลทุกราตรี
เธอ...ผู้นำแสงสว่างมาให้ผม
หลังจากบวชแล้ว ชีวิตของผมก็ดีขึ้นเรื่อยๆ ผมมีงานที่ดี และมีความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับครอบครัว ผมได้เรียนรู้จากการบวชว่า ชีวิตของการอยู่วัด ต้องอดทนมาก หากมีอะไรมากระทบใจ ก็ปล่อยให้มันผ่านไป คือ จากเดิมผมเจออะไรก็เก็บมาคิดหมด คิดเล็กคิดน้อย แต่ตอนนี้ผม let it be (ปล่อยให้มันเป็นไป) ได้เลยครับ
ช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุดในชีวิต
ตอนนี้ผมไม่เห็นโครงกระดูกแก้วอีกแล้ว ผมเห็นแต่ลูกมะพร้าวที่ใสเป็นแก้วและมีความสว่าง ในท้องของผม อืมม์..บางที ก็ไม่เชิงเรียกว่าลูกมะพร้าวนะ เพราะมันเป็นลูกกลมๆเหมือนลูกโลก แต่มีขนาดกลางๆเหมือนลูก Ball แปลกนะที่เวลานั่งสมาธิแล้ว เมื่อผมเห็นลูกกลมๆใสนี้ ผมกลับมีความสุขมาก
เอาเวลาช่วงเช้ามานั่งสมาธิ ดื่มด่ำกับความสุขภายใน
ลูกก็เอาเวลาช่วงเช้ามานั่งสมาธิ ดื่มด่ำกับความสุขภายใน แล้วก็ไปเปิดร้านในช่วงบ่าย พอนั่งสมาธิเสร็จก็จะอธิษฐาน ว่าขอให้มีออเดอร์แบบที่เป็นกลุ่มปาร์ตี้ ซัก 3-4 ออเดอร์ เพราะว่าถ้ามีกลุ่มปาร์ตี้ รายได้จะเท่ากับทำงานทั้งอาทิตย์เลย เพียงทำแค่ 1 วัน แล้วลูกก็ทำสำเร็จอย่างที่อธิษฐานจริงๆ มีออเดอร์เป็นกลุ่มปาร์ตี้มาตลอดลูกไม่ต้องเหนื่อยมาก ทำงานน้อย มีรายได้มาก มีเวลาไปนั่งสมาธิ
ตักบาตรพระ จังหวัดพิษณุโลก
ภาพประวัติศาสตร์ครั้งสำคัญนี้ เกิดขึ้นในวันเสาร์ที่ 8 มีนาคม พ.ศ.2551 บนถนนสายประวัติศาสตร์ ที่เล่าขานกันว่า เป็นเส้นทางที่สมเด็จพระนเรศวรมหาราช ตีฝ่าวงล้อมเพื่อกอบกู้เอกราช ถนนสายนี้มีชื่อว่า “ถนนนเรศวร” ซึ่งทอดยาวเป็นเส้นตรงไปบรรจบกับ "สะพานเอกาทศรถ" แค่ได้ยินชื่อถนนกับสะพาน ก็ฮึกเหิมอยากจะทำบุญกันแล้ว
หวิดศพเละบุญสร้างองค์พระช่วย
ย้อนไปในปี พ.ศ.2537 เป็นปีทองที่ผมเพิ่งเข้าวัดพระธรรมกาย ผมมาเฉพาะงานบุญใหญ่ๆ เพราะชอบคนเยอะๆ เพราะถ้าคนน้อย มันไม่ตื่นเต้นครับ
ถ้าห่างศูนย์ดวงจะหมอง ถ้าหมั่นมองดวงจะใส
กัลฯ จิตตรา ผู้ป่วยมะเร็งปอดระยะสุดท้าย แม้ร่างกายจะเจ็บ ปวดร้าว จนแทบจะไม่สามารถนั่งสมาธิได้ แต่ด้วยจิตใจที่เข้มแข็งไม่เป็นรองใคร เธอจึงได้ฝืนร่างกาย อดทนนั่งสมาธิอยู่อย่างที่ไม่เคยท้อ และไม่เคยถอดใจ เรื่องราวของเธอจะเป็นอย่างไร เธอจะสมหวังในการนั่งสมาธิหรือไม่ การต่อสู้กับโรคร้ายในระยะสุดท้ายจะเป็นเช่นไร พวกเรามาให้กำลังใจกับเธอได้เลยค่ะ